Poli(octan winylu)

Poli(octan winylu)
	ogólny wzór meru
	; dwa mery w układzie "głowa do głowy"
Nazewnictwo
	Inne nazwy i oznaczenia
	PVA, PVAc
	Ogólne informacje
Monomery	octan winylu
Struktura meru	-[-CH2CH(OC(O)CH3)-]-
Właściwości
	Rozpuszczalność
	aceton, toluen, chloroform
Temperatura mięknienia	105 °C
Temperatura degradacji	344 °C
Biodegradowalność	niebiodegradowalny
Biokompatybilność	niska
Właściwości mechaniczne	termoplast
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Poli(octan winylu) (PVAc^[1] lub PVA^[2]^[3]^[a]) – polimer winylowy, acetylowa pochodna poli(alkoholu winylowego).

Otrzymywany jest w wyniku polimeryzacji octanu winylu. Wobec silnych zasad ulega zmydleniu do poli(alkoholu winylowego), z którego można odtworzyć PVAc działaniem czynników acetylujących, np. chlorku acetylu lub bezwodnika octowego^[4]^[3].

Zależnie od stopnia polimeryzacji jest miękki, żywicowaty lub kruchy. Obecnie jest głównie stosowany jak składnik klejów i farb emulsyjnych oraz mas szpachlowych.

Uwagi

↑ Skrót PVA stosuje się także dla oznaczenia poli(alkoholu winylowego)^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 2-32, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
↑ polyvinylacetate (PVA), [w:] JohnJ. Daintith JohnJ. (red.), A Dictionary of Chemistry, wyd. 6, New York: Oxford University Press, 2008, s. 429, ISBN 978-0-19-920463-2 (ang.).
↑ ^a ^b Z.Z. Wang Z.Z. i inni, OligoPrep: A New PVA Support for Oligonucleotide Synthesis at Large Scale, [w:] RogerR. Epton (red.), Innovation and Perspectives in Solid Phase Synthesis & Combinatorial Libraries, Birmigham: Mayflower Worldwide Ltd, 2004, s. 118-122, ISBN 978-0-9515735-5-6 (ang.).
↑ H.H. Staudinger H.H., K.K. Frey K.K., W.W. Starck W.W., Hochmolekulare Verbindungen, 9. Mitteilung: Über Poly‐vinylacetat und Poly‐vinylalkohol, „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft (A and B Series)”, 60 (8), 1927, s. 1782–1792, DOI: 10.1002/cber.19270600811 [dostęp 2025-03-21] (niem.).

Bibliografia

NIMS PolyInfo Database, polymer.nims.go.jp [zarchiwizowane 2008-03-05] (ang.).^{[brak potwierdzenia w źródle]}

[4] Skrót PVA stosuje się także dla oznaczenia poli(alkoholu winylowego)^[1].

[CRC88-1] CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 2-32, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).

[Daintith-2] polyvinylacetate (PVA), [w:] JohnJ. Daintith JohnJ. (red.), A Dictionary of Chemistry, wyd. 6, New York: Oxford University Press, 2008, s. 429, ISBN 978-0-19-920463-2 (ang.).

[Wang-3] Z.Z. Wang Z.Z. i inni, OligoPrep: A New PVA Support for Oligonucleotide Synthesis at Large Scale, [w:] RogerR. Epton (red.), Innovation and Perspectives in Solid Phase Synthesis & Combinatorial Libraries, Birmigham: Mayflower Worldwide Ltd, 2004, s. 118-122, ISBN 978-0-9515735-5-6 (ang.).

[Staudinger-5] H.H. Staudinger H.H., K.K. Frey K.K., W.W. Starck W.W., Hochmolekulare Verbindungen, 9. Mitteilung: Über Poly‐vinylacetat und Poly‐vinylalkohol, „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft (A and B Series)”, 60 (8), 1927, s. 1782–1792, DOI: 10.1002/cber.19270600811 [dostęp 2025-03-21] (niem.).

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]