Polina Osipienko

Polina Osipienko
Полина Денисовна Осипенко
	major
Data i miejsce urodzenia	8 października 1907 ; Nowospasowka
Data i miejsce śmierci	11 maja 1939 ; koło Riazania
	Przebieg służby
Lata służby	1933–1939
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Wojskowe Siły Powietrzne
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Polina Denisowna Osipienko zd. Dudnik 1° v. Gowjaz (ros. Полина Денисовна Осипенко, Дудник, Говяз; ur. 25 września^?/8 października 1907 w Nowospasowce, zm. 11 maja 1939 koło Riazania) – radziecka wojskowa, majorka, pilotka, Bohater Związku Radzieckiego (1938).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się we wsi Nowospasowka w obwodzie zaporoskim, w ukraińskiej rodzinie chłopskiej.

Po ukończeniu 3 klasowej szkoły podstawowej w 1918 r. rozpoczęła pracę jako robotnica na gospodarstwie rolnym. W 1925 r. wyszła za mąż za Stiepana Gowjaza. Od 1927 r. pracowała jako robotnica w kołchozie „Droga do Socjalizmu”. W 1929 r. ukończyła kurs hodowli drobiu i została kierownikiem fermy drobiu w kołchozie.

W 1930 r. jej mąż został słuchaczem Kaczyńskiej Szkoły Pilotów. W 1931 r. chciała również dostać się do tej szkoły, lecz nie została przyjęta. Zaczęła wtedy pracować jako kelnerka w stołówce szkoły. Jednocześnie rozpoczęła nielegalnie szkolić się na samolocie U-2. W 1932 r. w czasie wizyty w szkole ludowego komisarza spraw wojskowych i morskich K. Woroszyłowa poprosiła go o możliwość przyjęcia do szkoły i na jego polecenie została słuchaczem szkoły pilotów. Szkołę ukończyła w 1933 r.

Po ukończeniu szkoły została pilotem wojskowym w garnizonie w Charkowie, gdzie doskonaliła swoje umiejętności lotnicze i została dowódczynią klucza. Następnie służyła jako pilotka myśliwska w garnizonach w Żytomierzu i Kijowie.

W 1935 r. została przeniesiona do Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, a następnie została inspektorką w Inspekcji Sił Powietrznych przy sztabie Armii Czerwonej. W tym czasie wyszła też za mąż po raz drugi za Aleksandra Osipienkę. Służąc w inspekcji zaczęła brać udział w specjalnych lotach mających na celu ustanawianie rekordów lotniczych. W dniu 22 maja 1937 r. lecąc wodnosamolotem MP-1 ustanowiła światowy rekord wysokości osiągając pułap 9200 m, a dwa dni później tym samym samolotem ustanowiła rekord wysokości 7009 m z obciążeniem 1 tony ładunku. W 1938 r. tym samym samolotem z drugim pilotką Werą Łomako i nawigatorką Mariną Raskową ustanowiła kolejny kobiecy rekord świata, lot na trasie łamanej Sewastopol – Archangielsk bez wodowania (2371,99 km) i po prostej (2241,501 km).

W dniach 24–25 września 1938 r. samolotem ANT-37 „Rodina”, w załodze którego była drugim pilotką, wspólnie z Walentyną Grizodubową, która była pierwszym pilotką i Mariną Raskową, która była nawigatorką, uczestniczyła w locie długodystansowym Moskwa – Daleki Wschód, ustanawiając kolejny kobiecy rekord w długości lotu bez lądowania (5908,61 km). Za ten lot 2 listopada 1938 r. wraz z całą załogą została wyróżniona tytułem Bohatera Związku Radzieckiego.

Od października 1938 r. była inspektorką do spraw pilotażu w Inspekcji Sił Powietrznych Armii Czerwonej.

11 maja 1939 r. zginęła w katastrofie lotniczej w okolicach Riazania, lecąc z szefem Inspekcji Sił Powietrznych kombrigem Anatolijem Sierowem w czasie eksperymentalnego lotu szkolno-treningowego w locie bez widoczności samolotem UTI-4, podczas kursu udoskonalającego dla wyższych oficerów lotnictwa.

Jej prochy zostały pochowane w murze kremlowskim.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

(brak polskiego odpowiednika) (Младший лейтенант) (1933)
podporucznik (Лейтенант)
porucznik (Старший лейтенант) (29.04.1938)
kapitan (Капитан) (20.07.1938)
major (Майор) (luty 1939)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (02.11.1938)
Order Lenina (15.07.1938, 02.11.1938)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (26.12.1936)
Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” (1938)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Пред. ред. коллегии marsz. A. H. Ефимов: Авиационная Энциклопедия в лицах. Moskwa: БАРС, 2007, s. 449. ISBN 978-5-85914-075-6. (ros.).
Осипенко Полина Денисовна. Герои страны. [dostęp 2015-03-27]. (ros.).
Осипенко Полина Денисовна. Герой Советского Союза. Вестник Замоскворечья. [dostęp 2015-03-27]. (ros.).