Polityka Energetyczna Polski do 2030 roku

Polityka Energetyczna Polski do 2030 roku – to strategia państwa, która zawiera rozwiązania wychodzące naprzeciw najważniejszym wyzwaniom polskiej energetyki zarówno w perspektywie krótkoterminowej, jak i do 2030 roku. Dokument ten został przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 10 listopada 2009 r. Dokument został opracowany zgodnie z art. 13–15^[1] ustawy – Prawo energetyczne.

Struktura dokumentu[edytuj | edytuj kod]

Sam dokument liczy 29 stron, a dodatkowo towarzyszą mu 4 załączniki:

Załącznik 1. Ocena realizacji polityki energetycznej od 2005 roku
Załącznik 2. mg.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-02)].. Prognoza zapotrzebowania na paliwa i energię do 2030 roku
Załącznik 3. mg.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-20)].. Program działań wykonawczych na lata 2009–2012
Załącznik 4. Wnioski ze strategicznej oceny oddziaływania polityki energetycznej na środowisko.

Główne postanowienia[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z „Polityką energetyczną Polski do 2030 roku” udział odnawialnych źródeł energii w całkowitym zużyciu w Polsce ma wzrosnąć do 15% w 2020 roku i 20% w roku 2030. Planowane jest także osiągnięcie w 2020 roku 10% udziału biopaliw w rynku paliw.

Najnowsza wersja projektu „Polityka energetyczna Polski do 2030 roku” pozwala sądzić, że rząd ponownie otwiera drogę dla polskiej elektrowni atomowej, której pierwsza realizacja (w Żarnowcu) nie została ukończona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Art. 13. Celem polityki energetycznej państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju, wzrostu konkurencyjności gospodarki i jej efektywności energetycznej, a także ochrony środowiska.
Art. 14. Polityka energetyczna państwa określa w szczególności: 1) bilans paliwowo-energetyczny kraju;
2) zdolności wytwórcze krajowych źródeł paliw i energii;
3) zdolności przesyłowe, w tym połączenia transgraniczne;
4) efektywność energetyczną gospodarki;
5) działania w zakresie ochrony środowiska;
6) rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii;
7) wielkości i rodzaje zapasów paliw;
8) kierunki restrukturyzacji i przekształceń własnościowych sektora paliwowo-energetycznego;
9) kierunki prac naukowo-badawczych;
10) współpracę międzynarodową.
Art. 15. 1. Polityka energetyczna państwa jest opracowywana zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju kraju i zawiera:
1) ocenę realizacji polityki energetycznej państwa za poprzedni okres;
2) część prognostyczną obejmującą okres nie krótszy niż 20 lat;
3) program działań wykonawczych na okres 4 lat zawierający instrumenty jego realizacji.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] Art. 13. Celem polityki energetycznej państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju, wzrostu konkurencyjności gospodarki i jej efektywności energetycznej, a także ochrony środowiska.
Art. 14. Polityka energetyczna państwa określa w szczególności: 1) bilans paliwowo-energetyczny kraju;
2) zdolności wytwórcze krajowych źródeł paliw i energii;
3) zdolności przesyłowe, w tym połączenia transgraniczne;
4) efektywność energetyczną gospodarki;
5) działania w zakresie ochrony środowiska;
6) rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii;
7) wielkości i rodzaje zapasów paliw;
8) kierunki restrukturyzacji i przekształceń własnościowych sektora paliwowo-energetycznego;
9) kierunki prac naukowo-badawczych;
10) współpracę międzynarodową.
Art. 15. 1. Polityka energetyczna państwa jest opracowywana zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju kraju i zawiera:
1) ocenę realizacji polityki energetycznej państwa za poprzedni okres;
2) część prognostyczną obejmującą okres nie krótszy niż 20 lat;
3) program działań wykonawczych na okres 4 lat zawierający instrumenty jego realizacji.

[1]