Polityka zatrudnienia

Polityka zatrudnienia – czynne oddziaływanie władz państwowych na rynek pracy pod kątem potrzeb gospodarki kraju oraz godzenia interesów pracodawców i pracowników.

Jej początki wywodzą się ze znanych w XIX wieku oddziaływań ustawodawczych w ramach polityki pracy, a jej rozwój to lata 30. We współczesnych systemach społeczno-gospodarczych nadrzędnym celem polityki zatrudnienia jest walka z bezrobociem i jego skutkami.

Wyróżnia się dwie podstawowe funkcje polityki zatrudnienia:

• funkcję społeczną, związaną z warunkami rozwoju społecznego
• funkcję ekonomiczną, związaną z rozwojem gospodarczym.

Dodatkowo wyróżnia się też:

• funkcję poznawczo-normatywną, dotyczącą systemu kształcenia
• funkcję dochodową, związaną z zapewnieniem uczestnictwa ludzi w tworzeniu i podziale dochodu narodowego.

Ponadto do zadań polityki zatrudnienia możemy zaliczyć:

• bilansowanie zatrudnienia w skali krajowej i lokalnej
• kształtowanie jego struktury zgodnie z potrzebami i profilem demograficznym ludności
• dostosowanie kwalifikacji zasobów pracy do potrzeb gospodarczych
• organizacja rynku pracy i związanego z nim pośrednictwa oraz poradnictwa zawodowego
• udzielanie pomocy w znalezieniu zajęcia grupom społecznym mającym szczególne trudności w aktywizacji zawodowej (np. młodocianym, niepełnosprawnym, kobietom, osobom zwalnianym z zakładów karnych)
• motywowaniem do pracy.

Założenia dotyczące polityki gospodarczej na terenie Unii Europejskiej tworzą Europejską strategię zatrudnienia. Podstawy do jej sformułowania utworzono podczas szczytu luksemburskiego w 1997 roku.

Europejska strategia zatrudnienia opiera się na czterech filarach:

• zatrudnialność – obejmuje działania umożliwiające bezrobotnym powrót do pracy, a także promocję otwartego rynku pracy
• przedsiębiorczość – oznacza dążenie do ułatwiania obywatelom UE zakładania i prowadzenia firm, oraz zatrudniania innych osób
• zdolność adaptacyjna pracowników i pracodawców – filar ten promuje modernizację organizacji pracy
• równość szans – oznacza walkę z dyskryminacją osób niepełnosprawnych, kobiet i osób nieposiadających wykształcenia.

Zobacz też

• polityka pełnego zatrudnienia

Bibliografia

• Winiarski B.: Polityka gospodarcza. PWN, Warszawa 1999

Linki zewnętrzne

• Europejska polityka zatrudnienia. mps.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-15)].