Polny Dzień

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amatorska radiostacja pod namiotem zasilana bateriami słonecznymi. W tle znajdują się przenośne anteny VHF/UHF, satelitarne i HF.

Polny Dzień lub Dzień Polny (ang. Field Day) – szeroko sponsorowane przez regiony IARU i organizacje członkowskie doroczne zawody krótkofalarskie, mające na celu zachęcenie radiooperatorów do przygotowania się do tworzenia awaryjnej łączności w sytuacjach krytycznych. W Stanach Zjednoczonych jest to największe ćwiczenie w kraju, w którym udział bierze ponad 30 000 operatorów każdego roku.

Od pierwszego, firmowanego przez ARRL w 1933 roku Dnia Polnego, radioamatorzy w całej Ameryce Północnej szkolili się w szybkim rozwinięciu sprzętu radiokomunikacyjnego w różnych warunkach, od akcji pod namiotami w odległych rejonach do działań wewnątrz Centrów Operacji Ratowniczych (EOC). Działania, podczas których stosuje się awaryjne i alternatywne źródła zasilania, są wysoce wskazane, aby uniezależnić się od elektryczności i innej publicznej infrastruktury, które często mogą być zawodne podczas klęsk żywiołowych lub gwałtownych warunków pogodowych.

Aby zdeterminować efektywność ćwiczeń każdego uczestnika tych akcji, organizuje się różnego rodzaju zawody i konkursy w czasie wolnym. Akcje takie zwykle trwające bez przerwy 24 godziny, wymagają zaplanowanych zmian operatorów w celu utrzymania stałej łączności radiowej. Dodatkowe punkty rywalizacji przyznawane są za eksperymenty z niecodziennymi sposobami pracy, na przykład robienie łączności przez satelitę lub zachęcanie i pozyskiwanie młodzieży do tej działalności.

Field Day w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Dzień Polny w Europie sponsorowany jest przez IARU Region 1.

Głównymi celami akcji są:

  • Przeprowadzenie ogólnopolskich ćwiczeń radiostacji amatorskich w warunkach terenowych.
  • Przygotowanie do tworzenia awaryjnej sieci łączności na wypadek klęsk żywiołowych i innych zagrożeń.
  • Doskonalenie umiejętności operatorskich w zakresie obsługi radiostacji amatorskich w warunkach polowych.
SP9RNS, radiostacja terenowa krótkofalowców z Nowego Sącza należąca do polskiego klubu łączności kryzysowej SP Emergency Communications

Konkurencje w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  • nawiązywanie łączności na pasmach:
  • przekazywanie meldunków indywidualnych od radiostacji terenowych do radiostacji sztabowych
  • przekazywanie meldunków zbiorczych od radiostacji sztabowych do radiostacji głównej
  • odbiór sygnałów alarmowania
  • odbiór radiogramów kontrolnych
  • praca radiostacji sztabowych z radiostacją główną
  • nasłuchy – przeprowadza się jedynie podczas trwania konkurencji:
    • nawiązywanie łączności
    • odbiór radiogramów
    • odbiór sygnałów alarmowania.