Przejdź do zawartości

Polychrus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polychrus
Cuvier, 1817[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – P. acutirostris
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Iguania

Rodzina

długonogwanowate

Rodzaj

Polychrus

Typ nomenklatoryczny

Lacerta marmorata Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

8 gatunków – zobacz opis w tekście

Polychrusrodzaj jaszczurek z rodziny z długonogwanowatych (Polychrotidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Hondurasie, Gujanie, Surinamie, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Wenezueli, na Trynidad i Tobago, w Brazylii, Ekwadorze, Kolumbii, Peru, Paragwaju, Argentynie i Boliwii[9][10].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Polychrus (Polycrus): gr. πολυχροος polukhroos ‘wielobarwny, różnobarwny’, od πολυς polus ‘dużo, wiele’; χροα khroa, χροας khroas ‘wygląd’, od χρως khrōs, χρωτος khrōtos ‘cera, karnacja’[11].
  • Ecphymotes (Ecphymatotes): gr. εκφυμα ekphuma ‘narośl’[12]; ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’[13]. Typ nomenklatoryczny: Polychrus acutirostris Spix, 1825.
  • Sphaerops: gr. σφαιρος sphairos ‘kula, piłka’, od σφαιροω sphairoō ‘zaokrąglony’[14]; ωψ ōps, ωπος ōpos „oblicze”[15]. Typ nomenklatoryczny: Polychrus anomalus Wiegmann, 1834 (= Polychrus acutirostris Spix, 1825).
  • Chaunolaemus: gr. χαυνος khaunos ‘gąbczasty, porowaty’[16]; λαιμος laimos ‘gardło’[17]. Typ nomenklatoryczny: Polychrus multicarinatus Peters, 1870 (= Polychrus gutturosus Berthold, 1845).
  • Polychroides: rodzaj Polychrus Cuvier, 1817; -οιδης -oidēs ‘przypominający’[18]. Typ nomenklatoryczny: Polychroides peruvianus Noble, 1924.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

  1. Wariant pisowni Polychrus Cuvier, 1817.
  2. Wariant pisowni Ecphymotes Fitzinger, 1825.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 2: Les reptiles, les poissons, les mollusques et les annélides. Paris: Chez Déterville, 1817, s. 40. (fr.).
  2. L.J.F.J. Fitzinger: Neue classification der reptilien nach ihren natürlichen verwandtschaften: nebst einer verwandtschafts-tafel und einem verzeichnisse der reptilien-sammlung des K. K. zoologischen museum’s zu Wien. Wien: J. G. Heubner, 1826, s. 49. (niem.).
  3. L.J.F.J. Fitzinger. Recension des Spixischen Eidechsenwerkes. Vertheilung der Ansichten des Herrn Dr. H.Boie zu Leyden über die von Herrn von Spitz abgebildeten brasilianischen Saurier. „Isis von Oken”. 20, s. 745, 1827. (niem.). 
  4. J.E. Gray. A Synopsis of the Genera of Saurian Reptiles, in which some new Genera are indicated, and the others reviewed by actual Examination. „The Philosophical magazine”. New and united series. 2, s. 57, 1827. (ang.). 
  5. L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 16, 61. (łac.).
  6. J.E. Gray: Catalogue of the Specimens of lizards in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1845, s. 183. (ang.).
  7. W.C.H. Peters. Über neue Saurier (Chaunolaemus multicarinatus, Tropidolepisma Richardi und Gymnodactylus steudneri) und Batrachier (Cyclorhamphus fasciatus und Hyla gracilenta). „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1869, s. 786, 1870. (niem.). 
  8. G.K. Noble. New lizards from northwestern Peru. „Occasional Papers of the Boston Society of Natural History”. 5, s. 109, 1924. (ang.). 
  9. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Polychrus. The Reptile Database. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  10. R. Midtgaard: Polychrus. RepFocus. [dostęp 2023-07-26]. (ang.).
  11. Reptilia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 35. (łac.).
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 78.
  13. Jaeger 1944 ↓, s. 158.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 247.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 155.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 47.
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 119.
  18. Jaeger 1944 ↓, s. 152.
  19. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 375. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]