
Pomigacze
Artykuł |
53°2′13″N 23°5′7″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
53°2'N, 23°5'E |
- błąd |
2285 m |
Odległość |
446 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
135 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
85 |
Kod pocztowy |
18-106[3] |
Tablice rejestracyjne |
BIA |
SIMC |
0042866[4] |
Położenie na mapie gminy Turośń Kościelna ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu białostockiego ![]() | |
![]() |
Pomigacze – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Turośń Kościelna[5][4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętej Trójcy w Turośni Kościelnej[6].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0042872 | Howieny | część wsi |
0042889 | Michałowe Błotko | część wsi |
0042895 | Rudniki | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś powstała przed rokiem 1500. Należała do dóbr królewskich. Wchodziła w skład włości zamku suraskiego, ekonomii grodzieńskiej.
W 1577 wieś miała 42 włók ziemi, jedną karczmę i trzech kowali. W 1880 zbudowano wiatrak, drugi w 1908. Ruiny ich istniały do roku 1980.
Na małym wzgórzu za wsią znajduje się tablica z napisem: "Upamiętnione miejsce pamięci naszych przodków zmarłych przed 1515 w Pomyhaczach. 1994". Fundatorem tablicy i autorem tekstu był Michał Więcko.
Dawne nazwy: Pomygacze, Pomigacze, Pomiacze, Pomyhacze.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wieś Pomigacze w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2020-03-24] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 952 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- AGAD, ASK, dz.I, nr47
- Piscowaja kniga Grodnienskoj ekonomii. Wilno 1882
- Akty izdavajemyje Vilenskoj Archeograficzeskoj Komisjej dla razbora drewnich aktov. Wilno 1865-1914. t.XIV str.58
- Inventarz y lidzba skarbowa starostw Branskiego y Saraskiego, 1558