
Pomnik żołnierzy radzieckich w Wilnie
| ||
![]() Pomnik żołnierzy radzieckich w Wilnie, na cmentarzu na Antokolu. Widok ogólny | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Wilno | |
Miejsce | cmentarze na Antokolu | |
Typ pomnika | zespół pomnikowy | |
Data odsłonięcia | 9 maja 1951 | |
![]() |
Pomnik żołnierzy radzieckich w Wilnie – zespół pomnikowy poświęcony pamięci żołnierzy radzieckich, którzy wyzwolili Wilno z rąk III Rzeszy w lipcu 1944.
Pomnik został wzniesiony na masowej mogile, w której pochowanych zostało 2906 żołnierzy 3. Frontu Białoruskiego, zabitych w czasie walk o Wilno i 86 radzieckich partyzantów. W wydzielonej części zespołu pomnikowego w późniejszych latach chowani byli litewscy działacze komunistyczni. Pomnik znajduje się na terenie Cmentarza Antokolskiego i zajmuje powierzchnię dwóch hektarów.
Spis treści
Architektura pomnika[edytuj | edytuj kod]
Wejście na teren kompleksu wyznaczają cztery głazy. Na dwóch z nich umieszczono daty początku i końca działań wojennych na terytorium Litwy: 1941-1945. W dalszej części uformowanych zostało sześć tarasów, na których znajdują się kolejne wspólne groby żołnierzy i partyzantów. Na poziomie tarasów od trzeciego do piątego znajdują się tablice pamiątkowe z granitu, na których wypisane zostały imiona i nazwiska pochowanych w danym miejscu osób. Na szóstym tarasie, na podwyższeniu z granitu i brązu, płonie wieczny ogień. Za nim wznosi się sześć geometrycznie wyrzeźbionych figur żołnierzy, dołączonych do powstałego wcześniej pomnika w 1984. Mają one wysokość 6,20 metrów.
Osobną część pomnika stanowi obszar wydzielony dla pogrzebów litewskich Bohaterów Związku Radzieckiego oraz innych działaczy Komunistycznej Partii Litwy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotnie zabici i zmarli przy zdobywaniu Wilna żołnierze Armii Czerwonej byli chowani w dwóch miejscach Cmentarza Antokolskiego: przy jego bramie głównej oraz na terenie obecnego pomnika. Koncepcja wzniesienia obszernego zespołu architektonicznego pojawiła się w 1951, zaś autorami jego projektu byli Lew Kazarinski i Anatolij Kołosow. W trakcie prac budowlanych na teren przyszłego pomnika zwożono ekshumowane ciała żołnierzy radzieckich także z innych cmentarzy w okolicach Wilna. Pierwotnie najważniejszy punkt konstrukcji stanowił granitowy obelisk, zastąpiony w 1984 sześcioma postaciami żołnierzy. Odsłonięcia pomnika miało miejsce 9 maja 1951, kiedy zapalono wieczny ogień. W założeniach na terenie pomnika miały znaleźć się wszystkie szczątki radzieckich uczestników walk o Wileńszczyznę, toteż były one przywożone na teren kompleksu jeszcze w latach 1954-1955 i na początku lat 80. XX wieku.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 300 памятников культуры, Mintis, Wilno 1984