Pomnik Pokoju w Hiroszimie

Pomnik Pokoju 原爆ドーム
Pomnik Pokoju od strony południowej
Państwo	Japonia
Miejscowość	Hiroszima
Architekt	Jan Letzel
Ukończenie budowy	1915
Zniszczono	1945-08-06 6 sierpnia 1945(dts)
Położenie na mapie Hiroszimy Pomnik Pokoju
Położenie na mapie Japonii Pomnik Pokoju
34°23′44″N 132°27′13″E

Pomnik Pokoju w Hiroszimie (Genbaku Dōmu)
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Gmach promocji przemysłu prefektury Hiroszima, październik 1945
Państwo	Japonia
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	VI
Numer ref.	775
Region	Azja i Pacyfik
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1996 na 20. sesji

Pomnik Pokoju albo Kopuła Bomby Atomowej (jap. 原爆ドーム Genbaku Dōmu) – ruiny centrum wystawowego w Hiroszimie zachowane jako pomnik upamiętniający zrzucenie bomb atomowych na Hiroszimę i Nagasaki; część Parku Pamięci Pokoju w Hiroszimie (jap. 広島平和記念公園, Hiroshima Heiwa Kinen Kōen). W 1996 roku pomnik został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nr. ref. 775.

Historia

Gmach promocji przemysłu prefektury Hiroszima przed 1945 rokiem

Budynek zaprojektowany jako centrum wystawowe w celu promocji przemysłu prefektury Hiroszima – przez czeskiego architekta Jana Letzla (1880–1925) – został ukończony w 1915 roku. Pięciopiętrowy secesyjny gmach z charakterystyczną 25-metrową kopułą stanął nad brzegiem rzeki Motoyasu w ruchliwej dzielnicy handlowej. W centrum wystawiano obiekty związane z przemysłem, prace rzemieślników z różnych regionów Japonii, a także dzieła sztuki.

Eksplozja po zrzuceniu bomby atomowej 6 sierpnia 1945 miała miejsce w bezpośredniej bliskości hali. Hipocentrum znajdowało się ok. 150 m od niej. Prawie wszystkie budynki w promieniu dwóch kilometrów od hipocentrum zostały zrównane z ziemią. Centrum to jedyny tak blisko położony budynek, który nie uległ całkowitemu zniszczeniu. Wskutek eksplozji zawaliła się większość ścian, a z kopuły ostał się jej żelazny szkielet. Zrujnowany gmach często nazywany jest także Kopułą Bomby Atomowej (jap. 原爆ドーム Genbaku Dōmu).

W 1949 roku japoński architekt Kenzō Tange (1913–2005) wygrał konkurs na projekt Park Pamięci Pokoju w Hiroszimie, w którym ruiny odgrywały pierwszoplanową rolę. Zostały zabezpieczone w stanie, w jakim znajdowały się po wybuchu. W latach 1951–1955 roku wybudowano Muzeum Pamięci w Hiroszimie, a cały projekt ukończono w 1964 roku.

W 1966 roku rada miasta Hiroszimy uchwaliła rezolucję o zachowaniu ruin po wsze czasy. Pierwsze prace konserwacyjne przeprowadzono w latach 60. XX w., kolejne w latach 90.

W 1996 roku Pomnik Pokoju został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Galeria

• Pomnik Pokoju w Hiroszimie
• 
• 
• 
• 

Bibliografia

• Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Zmiany wprowadzone na 96. posiedzeniu Komisji (1 lutego 2017 roku). [dostęp 2020-07-31]. (pol.)
• Lisa Yoneyama: Hiroshima Traces: Time, Space, and the Dialectics of Memory. University of California Press, 1999. ISBN 978-0-520-08587-9. [dostęp 2020-07-31]. (ang.)
• William Logan, Keir Reeves: Places of Pain and Shame: Dealing with ‘Difficult Heritage’. Routledge, 2008. ISBN 978-1-134-05149-6. [dostęp 2020-07-31]. (ang.)
• UNESCO: Hiroshima Peace Memorial (Genbaku Dome) (ang.). W: whc.unesco.org [on-line]. [dostęp 2020-07-31].
• UNESCO: WORLD HERITAGE LIST Hiroshima No 775 (ang.). W: whc.unesco.org [on-line]. [dostęp 2020-07-31].

Linki zewnętrzne

• Hiroshima Peace Memorial Museum: strona oficjalna (ang.). W: hpmmuseum.jp [on-line]. [dostęp 2020-07-31].