Pomnik Pamięci Tych, Którzy Zdobywali Szczecin
53°28′47″N 14°35′16″E/53,479722 14,587778.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce |
ul. Władysława Nehringa, przy skrz. z ul. Szosa Polska |
| Projektant |
nieznany |
| Całkowita wysokość |
360 cm (pomnik); 650 cm (krata) m |
| Data budowy |
1945 |
| Ważniejsze przebudowy |
1974 lub 1975; 1995 |
| Data likwidacji |
24 marca 2018 |
Położenie na mapie Szczecina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
| 53°28′47″N 14°35′16″E/53,479722 14,587778
| |
Pomnik Sławy Armii Radzieckiej – istniejący w latach 1945-2018 monument w Szczecinie upamiętniający żołnierzy radzieckich, którzy w kwietniu 1945 r. zdobywali Szczecin.
Pomnik upamiętniał zdobycie północnych obszarów Szczecina przez 2 Front Białoruski, w tym 2 Armię Uderzeniową.[1]
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Pomnik znajdował się na szczecińskim osiedlu Bukowo, przy skrzyżowaniu ulic: Szosa Polska (jest to główny ciąg komunikacyjny łączący centrum Szczecina z Policami) i Władysława Nehringa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pomnik powstał w 1945 - miał wówczas formę obelisku[2]. Zawierał tablicę czerwoną gwiazdą i napisem w języku rosyjskim: Слава русскому оружию (tłum. Sława rosyjskiemu orężu)[1]. W 1974 lub 1975 z inicjatywy pracowników Huty „Szczecin” został gruntownie przebudowany[2]. W 1995 roku na pomniku umieszczono nową tablicę wiszącą do chwili rozbiórki, zakrywając dotychczasową tablicę[1]. W 2010 i 2014 pomnik padł ofiarą aktów wandalizmu (wymalowanie na płycie czerwoną farbą napisu "NIE", oblanie pomnika olejem)[3][4]. Zniszczenia zostały usunięte a pomnik odnowiono.
Pod pomnikiem okresowo składane były kwiaty i znicze[5]. Pomnik został zburzony 24 marca 2018, a jego metalowe części trafiły na złom[6]. Kwiaty i znicze pojawiły się także na pustym miejscu tuż po rozebraniu pomnika[7].
Opis pomnika[edytuj | edytuj kod]
Głównym elementem pomnika była ceglana, otynkowana ścianka o wymiarach: 163 x 250 x 46 cm[8]. W jej centrum umieszczono kamienną płytę z inskrypcją: "Pamięci tych, którzy zdobywali Szczecin w kwietniu 1945 r. Mieszkańcy polskiego Szczecina"[8]. Ścianka przykryta była dwuspadowym daszkiem z frontonem. Daszek wspierany był dodatkowo przez cztery kanelowane kolumny. Całość monumentu posadowiona była na niewielkim cokole z pięciostopniowym podejściem. Za pomnikiem znajdowała się stalowa kratownica z 49 kwadratowymi polami, w które wmontowano naprzemiennie, wykonane z prętów, symbole: sierp i młot oraz gwiazdę.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Pomnik Wdzięczności dla Armii Radzieckiej w Szczecinie
- Pomnik „Poległym w Walkach o Wyzwolenie Dąbia”
- Pomniki w Szczecinie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ewidencja pomników, akcentów rzeźbiarskich, tablic i miejsc pamięci - Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miasta Szczecin [online], bip.um.szczecin.pl [dostęp 2018-01-15] (pol.).
- ↑ a b Antoni Adamczak, Puszcza Wkrzańska i Wzniesienia Szczecińskie, wyd. I, Szczecin: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej - Oddział w Szczecinie, 1993, strona: 25.
- ↑ Wandale pomazali pomnik przy ul. Nehringa « sedina.pl [online], sedina.pl [dostęp 2018-01-05] (pol.).
- ↑ Sowiecki pomnik atrakcją? [online], www.naszdziennik.pl [dostęp 2018-01-05] (ang.).
- ↑ Wiemy, kiedy ze Szczecina zniknie kolejny radziecki pomnik - Region - Radio Szczecin [online], radioszczecin.pl [dostęp 2018-01-15].
- ↑ Rozbiórka radzieckiego pomnika przy ulicy Nehringa [ZDJĘCIA] [online], Radio Szczecin [dostęp 2018-03-24].
- ↑ Kwiaty i znicze w miejscu zdekomunizowanego pomnika [online], Gazeta Wyborcza Szczecin [dostęp 2018-04-26].
- ↑ a b Joanna Kozakowska (red.), Pomniki, akcenty rzeźbiarskie, tablice pamiątkowe Szczecina, Muzeum Narodowe w Szczecinie, 2012, ISBN 978-83-63365-28-8.
| Pomniki osób |
|
|---|---|
| Pomniki wydarzeń | |
| Rzeźby plenerowe | |
| Pomniki nieistniejące |
