Pont d’Arcole
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Podstawowe dane | |
| Przeszkoda | |
| Długość |
80 m |
| Szerokość: • całkowita |
|
| Data budowy |
1856 |
| Projektant | |
Położenie na mapie Francji  | |
 48°01′19,63″N 2°21′01,98″E/48,022119 2,350550
| |
Pont d’Arcole – most w Paryżu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Od średniowiecza do 1828 na miejscu mostu funkcjonowała jedynie sześciometrowa przeprawa piesza pod nazwą Passelerie de Grève, wzniesiona przez Marca Séguina. W 1828 obiekt został zastąpiony szerszym mostem, a w 1856 roku, w związku ze zmianami w układzie urbanistycznym miasta wzniesiono nowy most według projektu Nicolasa Cadiata[1], żelazny, pierwszy most na tym miejscu, który pozwalał zarówno na ruch pieszy, jak i kołowy. Był to zarazem pierwszy żelazny most w Paryżu, który wiódł przez całą szerokość rzeki nie przebiegając przez jedną z wysp. Błąd konstrukcyjny sprawił, że w 1888 most nieoczekiwanie obsunął się o 20 cm i musiał być gruntownie wyremontowany[1]. Ponowną renowację przeszedł w latach 1994–1995. W 1944 to przez ten most do ratusza paryskiego weszła dywizja generała Leclerca w dniu wyzwolenia miasta.
Nie jest konkretnie ustalone pochodzenie nazwy mostu. Może on nosić imię słynnej bitwy stoczonej przez Bonapartego, jak również nazwisko jednej z ofiar rewolucji lipcowej – młodego republikanina, który zginął na moście, niosąc na czele pochodu trójkolorowy sztandar.
Most ma 80 metrów długości, 20 szerokości. Jest to most jednołukowy[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Le pont d'Arcole et son histoire [online], Paris Balade, 18 września 2021 [dostęp 2023-08-23] (fr.).