Popyt zagregowany
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Popyt zagregowany (także: zagregowany popyt, popyt agregatowy, popyt łączny) – całkowity popyt (wydatki) za zakup dóbr i usług wyprodukowanych w danym kraju w danym okresie.
Popyt zagregowany składa się z czterech składników: wydatków konsumpcyjnych (gospodarstw domowych), wydatków sektora publicznego, nakładów brutto na środki trwałe sektora prywatnego (wydatków inwestycyjnych) oraz eksportu netto. Na jego wielkość mają wpływ m.in.:
- zamożność społeczeństwa,
- poziom wynagrodzeń,
- stopa bezrobocia,
- realne stopy procentowe,
- nastroje konsumentów,
- oczekiwania inflacyjne,
- podaż pieniądza,
- polityka banków dotycząca udzielania kredytów,
- zmiany w kursach wymiany walut,
- poziom umiędzynarodowienia krajowych przedsiębiorstw i ich działalność eksportowa
- importochłonność gospodarki.
Funkcja popytu zagregowanego, podobnie jak funkcja popytu, pokazuje skłonność do zakupu (jednakże tu bez rozgraniczania na dobra) w zależności od wielkości dochodu grup konsumenckich np. gospodarstw, przedsiębiorstw etc. Obliczanie popytu zagregowanego jest jedną z metod obliczania produktu krajowego.
