Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Studentów w Warszawie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Poradnia Zdrowia Psychicznego
dla Studentów
w Warszawie
Ilustracja
Data założenia

1961

Typ szpitala

poradnia specjalistyczna

Państwo

 Polska

Adres

Górnośląska 14,
00-432 Warszawa

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Poradnia Zdrowia Psychicznegodla Studentóww Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Poradnia Zdrowia Psychicznegodla Studentóww Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Poradnia Zdrowia Psychicznegodla Studentóww Warszawie”
Ziemia52°13′29,7840″N 21°01′57,4680″E/52,224940 21,032630

Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Studentów w Warszawie - utworzona w 1961 roku poradnia dla studentów i pracowników wyższych uczelni w Warszawie.

Początki[edytuj | edytuj kod]

W latach 1930-1936 w Studenckiej Kasie Chorych jako lekarz chorób nerwowych pracował dr Zygmunt Kuligowski. Studentów, zresztą wyłącznie Uniwersytetu Warszawskiego, przyjmował w swoim mieszkaniu przy ulicy Wiejskiej 2. W owych czasach nie było tak ścisłego jak obecnie podziału pomiędzy neurologią a psychiatrią, większość psychiatrów nawet o orientacji psychoanalitycznej ukrywała się pod szyldem lekarzy nerwowych przede wszystkim dlatego, że wizyta u psychiatry stanowiła sprawę niezwykle wstydliwa. Dr Kuligowski leczył studentów ze schorzeniami stricte neurologicznymi, ale także z nerwicami wszelkiego rodzaju oraz chorych psychicznie. Gdy konieczność tego wymagała kierował swoich pacjentów do Szpitala Psychiatrycznego w Tworkach lub do szpitala Jana Bożego na ul. Bonifraterskiej.

Po II wojnie światowej[edytuj | edytuj kod]

W Europie, tak jak i w Polsce, po II wojnie światowej jednym z podstawowych problemów w populacji studenckiej była gruźlica. Stopniowo jednak problem malał, a na plan pierwszy wysunęły się zaburzenia psychiczne.

Po wojnie, w latach 1950-1951, pierwszym lekarzem psychiatrą pracującym w PALMIE (służba zdrowia dla studentów w Warszawie) był adiunkt Kliniki Psychiatrycznej Akademii Medycznej w W-wie, dr Wacław Semadeni. Przyjmował pacjentów 2 razy w tygodniu po 2 godziny przy ul. Mochnackiego 10. Potem jego funkcje przejęła dr Aniela Piekarska-Ekiert. Jednakże potrzeby w dziedzinie psychiatrii rosły, zwiększała się liczba pacjentów i lekarz przyjmujący godzinowo nie był w stanie sprostać zapotrzebowaniu. Dr Ludwik Paszyński zwrócił uwagę na rosnąca problematykę psychiatryczną i jego zasługą jest powstanie Poradni Zdrowia Psychicznego dla Studentów. Pierwszego marca 1961 roku Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Studentów przy Zespole Leczniczo-Profilaktycznym dla Studentów została w Warszawie oficjalnie otwarta. W zimie 1961 roku placówkę tę objęła Joanna Flatau. Przez pierwszy okres pacjenci byli przyjmowani w małym, ciemnym gabinecie na parterze przy ul. Mochnackiego 10. Po paru miesiącach Poradnia Zdrowia Psychicznego miała swój własny lokal. Od samego początku istnienia PZP jej konsultantem naukowym był profesor Jan Jaroszyński.

W tym czasie powstało szereg prac naukowych o tematyce przede wszystkim epidemiologicznej dotyczących środowiska akademickiego[1]. [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]

Sanatorium nerwic[edytuj | edytuj kod]

Odrębnym rozdziałem w historii Warszawskiej PZP było utworzenie Półsanatorium dla Nerwic i Obozy dla Studentów ze Schorzeniami Nerwicowymi. Inspiracją dla powstania Półsanatorium był przykład Francji. Clinique Dupré w Sceaux pod Paryżem, dawny Zameczek Myśliwski Ludwika XV, jako lecznica studentów z zaburzeniami psychicznymi powstała w 1956 roku przekształcona z sanatorium przeciwgruźliczego. Sanatorium powstało w Akademiku Przeciwgruźliczym na Górnośląskiej 14. Sanatorium powstało późną wiosną 1969 roku. Pierwszych pacjentów było sześciu, sanatorium liczyło 44 łóżek w najlepszym okresie.

Obozy dla studentów nerwicowych[edytuj | edytuj kod]

Poradnia Zdrowia Psychicznego prowadziła obozy dla studentów z nerwicami. W 1970 r. został zorganizowany wspólnie ze Zrzeszenie Studentów Polskich I obóz dla studentów z zaburzeniami nerwicowymi odbył się w 1970 roku w Dusznikach-Zdroju w schronisku PTTK Pod Muflonem. Podstawa leczenia była psychoterapia grupowa i indywidualna ale prowadzono i inne formy leczenia. Zofia Aleszko prowadziła lekcje tańca nazwane choreoterapią. Tadeusz Pasek, prowadził ćwiczenia yogi. Następne obozy, już ogólnopolskie, odbywały się przez kilka lat w Chłapowie, a ostatni w Bukowcu w Bieszczadach. Dla wielu uczestników z małych środowisk w Polsce obozy stanowiły pierwszą szansę zetknięcia się z psychiatrią i pierwszą szansę na leczenie. Jednocześnie obozy te stanowiły początki pracy wielu warszawskich psychologów m.in. zgrupowanych wokół Kazimierza Jankowskiego. W grupie psychologów był m.in. Andrzej Samson. Prowadzono też zajęcia z muzykoterapii.

Choreoterapia[edytuj | edytuj kod]

Poradnia uczestniczyła w pracach badawczych nad leczniczym stosowaniem ruchu w psychiatrii. Pionierskie prace w Polsce były prowadzone przez Dr Zofię Aleszko w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie i uczestniczyły w nim studentki i studenci z rozpoznaną nerwicą[10]. Zajęcia były stosowane na obozach dla studentów z nerwicami a potem wprowadzone do Kliniki Nerwic IPiN (Instytut Psychiatrii i Neurologii) i na oddziale I Kliniki Psychiatrycznej IPiN.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Jaroszyński, Flatau, J., Gerard, K., Ostaszewska, J., Stankiewicz D., Umińska, Wysokińska, T., Zaburzenia psychiczne a niepowodzenia w studiach, Psychiatra Polska, 1967, 2, 141-147.
  2. ↑ Jaroszyński, J., Gerard K., Kuliszkiewicz D., Stankiewicz D., Zaburzenia psychiczne w środowisku studenckim, Psychiatria Polska, 1968, 15-20.
  3. ↑ Gerard K., Wysocka A., Jaroszyńska M., Flatau J., Umińska, Czynniki środowiskowe a zgłaszalność studentów do poradni zdrowia psychicznego, Psychiatria Polska, 1968, 6, 645-651.
  4. ↑ Gerard K., Ostaszewska J., Flatau J., Umińska, Przebieg studiów u osób hospitalizownaych z powodu zaburzeń psychicznych, Psychiatra Polska, 1969, 69-75.
  5. ↑ Ostaszewska J., Gerard K., Przegląd wybranych zagadnień selekcji odsiewu i zdrowia psychicznego studentów, Zdrowie psychiczne, 1971, 3, 54-65.
  6. ↑ Gerard, K. Zaburzenia psychiczne w środowisku studenckim i u ludności miejskiej w podobnych grupach wieku, Psychiatria Polska, 1971, 6, 661-667.
  7. ↑ Gerard K., Pałyska M., Wysocka A., Zaburzenia psychiczne jako przeszkoda w studiach, Psychiatra Polska, 1976, 2, 165-172>.
  8. ↑ Gerard K., Łabudzka I., Pałyska M., Welbel S., Opinie o zaburzeniach psychicznych i psychiatrii w różnych środowiskach studenckich, Psychiatria Polska, 1976, 389-396.
  9. ↑ Gerard K., Ostaszewska J., Pałyska M., Zaburzenia psychiczne i cechy osobowości a osiągnięcia w studiach, Psychiatra Polska, 1976, 6, 619-626.
  10. ↑ Zofia Aleszko, Próba zastosowania choreoterapii u studentów nerwicowych
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Poradnia_Zdrowia_Psychicznego_dla_Studentów_w_Warszawie&oldid=73139932”