Poronienie
| Poronienie samoistne | |||||||||||||||||||||||
| abortus | |||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||
| DiseasesDB | 29 | ||||||||||||||||||||||
| MedlinePlus | 001488 | ||||||||||||||||||||||
| MeSH | D000022 | ||||||||||||||||||||||
Poronienie (łac. abortus) – przedwczesne zakończenie ciąży trwającej krócej niż 22 tygodnie[1] (od 23. tyg. mówi się o porodzie przedwczesnym) wskutek wydalenia obumarłego zarodka lub płodu.
Spis treści
Terminologia[edytuj | edytuj kod]
- Poronienie zagrażające (abortus imminens, ang. threatened abortion) – oddzielenie się jaja płodowego na niewielkim odcinku, objawia się zwykle bezbolesnym krwawieniem z macicy i czynnością skurczową o niewielkim nasileniu. Rozpoznaje się je przy każdym krwawieniu pochwowym w okresie określonym w definicji poronienia[2]. Przy leczeniu zachowawczym objawy niekiedy przechodzą, jednak możliwości leczenia są ograniczone. Jeśli objawy nasilają się, rokowanie dla ciąży jest złe.
- Poronienie w toku, nieodwracalne (abortus in tractu, ang. inevitable abortion) – oddzielenie się jaja płodowego na większym odcinku, któremu towarzyszy skracanie się szyjki i rozwarcie jej ujścia wewnętrznego. Poronienie w toku rozpoznawane jest w każdym przypadku pęknięcia błon płodowych przed 22. tygodniem ciąży. Objawia się obfitym krwawieniem i bólem o różnym nasileniu. Postępowaniem z wyboru jest wyłyżeczkowanie jamy macicy.
- Poronienie zatrzymane, chybione (abortus internus, ang. missed abortion) – obumarcie jaja płodowego, po którym nie nastąpiło wydalenie obumarłego płodu w okresie 8 tygodni. Jedynym objawem jest brak powiększania się macicy przez kilka tygodni. Postępowaniem z wyboru jest farmakologiczne indukowanie czynności skurczowej i łyżeczkowanie jamy macicy.
- Poronienie niezupełne, niekompletne (abortus incompletus, ang. incomplete abortion) – obumarcie jaja płodowego, po którym w jamie macicy pozostały resztki utkania łożyskowego.
- Poronienie septyczne (abortus septicus) – poronienie przebiegające z wykładnikami stanu zapalnego narządu rodnego. Stwierdzenie gorączki towarzyszącej poronieniu jest wskazaniem do zastosowania antybiotykoterapii empirycznej szerokospektralnej, zasady postępowania są podobne jak przy leczeniu ostrego zapalenia przydatków.
- Poronienie szyjkowe – roniące się jajo płodowe znajduje się w szyjce macicy, ponieważ zamknięte jest jej ujście zewnętrzne.
- Puste jajo płodowe
- Poronienie nawykowe, nawracające – trzecie i każde następne kolejne poronienie[1].
- Poronienie zupełne – postać poronienia w której wydaleniu z jamy macicy uległo całe jajo płodowe (płód i kosmówka).
Epidemiologia[edytuj | edytuj kod]
W zależności od źródeł badań:
- Poronieniem kończy się około 10-15% ciąż[1][2].
- Najwięcej ciąż ronionych jest przed implantacją (50%), po 8. tygodniu ciąży już tylko 10%.
- Po 13 tygodniu ryzyko poronienia wynosi 1-2%[1].
- Badania prospektywne z użyciem bardzo czułych testów wykazują, że 25% ciąż kończy się poronieniem samoistnym przed 6. tygodniem od ostatniej miesiączki[3][4].
- Do 80% poronień dochodzi w I trymestrze ciąży[2].
Etiologia[edytuj | edytuj kod]
Przyczyny poronień:
- czynniki genetyczne
- zaburzenia hormonalne (m.in. progesteronu i estradiolu)
- endometrioza
- wady rozwojowe macicy (stwierdzane u 12% pacjentek z poronieniami nawykowymi)[5]
- mięśniaki macicy[1]
- niewydolność cieśniowo-szyjkowa[1]
- poważne zakażenia (różyczka, opryszczka, cytomegalia, odra, toksoplazmoza)
- czynniki immunologiczne
- czynniki autoimmunologiczne, zespół antyfosfolipidowy
- nadużywanie leków
- złe odżywianie
- spożywanie alkoholu
- palenie tytoniu (papierosy)
- zespół policystycznych jajników
- wysoki poziom stresu[6]
- zażywanie narkotyków
Ocena ryzyka poronienia[edytuj | edytuj kod]
Bradykardia utrzymująca się u płodu w I trymestrze ciąży niemal zawsze poprzedza poronienie[1]. Innymi wskaźnikami nieprawidłowego rozwoju ciąży i zwiększonego ryzyka jej utraty są: nieprawidłowy wzrost pęcherzyka ciążowego, jego nieregularny kształt, hiperechogenność ścian i wczesne małowodzie. Elementem oceny ultrasonograficznej zagrażającego poronienia o niejasnej wartości predykcyjnej jest obecność krwiaka pozakosmówkowego.
Czułymi wskaźnikami zagrażającego poronienia są estrogeny i β-hCG. W okresie przedkoncepcyjnym w przypadku nawracających poronień istotne są wyniki badań obrazowych narządu rodnego i badanie poziomu przeciwciał antyfosfolipidowych.
Aspekty językowe[edytuj | edytuj kod]
W języku polskim nie używa się słowa aborcja w znaczeniu poronienia samoistnego[7]. Zwraca się uwagę na właściwy dobór słów w rozmowach lekarz-pacjentka i lekarz-rodzice w przypadku, gdy mamy do czynienia z kobietą, która poroniła samoistnie[7]. Nawet neutralne słowa medyczne (łyżeczkowanie, czyszczenie jamy macicy, zabieg) mogą zranić kobietę, która przeżywa tragedię śmierci dziecka obumarłego w jej łonie[7]. Także termin medyczny wyskrobiny używany przez lekarzy dla określenia materiału pobranego podczas łyżeczkowania jamy macicy jest bolesny i nie do zaakceptowania dla kobiety roniącej[7]. Termin medyczny łyżeczkowania jamy macicy o neutralnym charakterze to abrazja[7].
W języku łacińskim brakuje rozróżnienia na poronienie i aborcję – występuje tylko słowo abortus[7]. W związku z tym w oficjalnych dokumentach także w przypadku poronienia może zostać wypisane słowo abortus[7].
Określanie dwóch różnych zagadnień medycznych (poronienia i aborcji) tym samym terminem (aborcja, abortus), mieszanie obu terminów (określanie aborcji jako sztuczne poronienie) oraz używanie tych samych określeń dla czynności medycznych w obu przypadkach (zabieg, łyżeczkowanie, czyszczenie jamy macicy) może prowadzić do rozmycia pojęć, mylenia poronienia z aborcją i błędnego nazywania aborcji poronieniem lub odwrotnie[7].
Podczas rozmów z pacjentką należy uwzględnić, że nie każda kobieta życzy sobie, aby używano w jej obecności słowa dziecko[7]. Należy unikać lekceważenia, np. poprzez pomniejszanie określeniem tylko zarodek, tylko embrion, tylko płód[7]. Absolutnie nie stosować określeń bezosobowych typu: to, toto, coś[7].
W trudnych rozmowach z pacjentką personel medyczny może wykorzystać następujące możliwości[7]:
- z góry poprosić pacjentkę o ustalenie akceptowanego przez nią słownictwa
- przejąć od pacjentki używane przez nią samą słownictwo
- posługiwać się terminami medycznymi (zarodek, embrion, płód, przedwczesna ciąża) lecz wypowiadanymi z szacunkiem i współczuciem
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Położnictwo i ginekologia. Tom I Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 111-119 ISBN 83-200-3082-X.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Zbigniew Słomko (red.): Ginekologia T. 1.. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 587. ISBN 978-83-200-3608-4.
- ↑ AJ Wilcox, DD Baird, CR Weinberg. Time of implantation of the conceptus and loss of pregnancy.. „The New England journal of medicine”. 340 (23), s. 1796-9, Jun 1999. PMID: 10362823.
- ↑ X Wang, C Chen, L Wang, D Chen i inni. Conception, early pregnancy loss, and time to clinical pregnancy: a population-based prospective study.. „Fertility and sterility”. 79 (3), s. 577-84, Mar 2003. PMID: 12620443.
- ↑ Położnictwo i ginekologia. Tom II Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 594 ISBN 83-200-3082-X.
- ↑ Arck PC, Rücke M, Rose M, Szekeres-Bartho J, Douglas AJ, Pritsch M, Blois SM, Pincus MK, Bärenstrauch N, Dudenhausen JW, Nakamura K, Sheps S, Klapp BF. Early risk factors for miscarriage: a prospective cohort study in pregnant women. „Reproductive biomedicine online”. 1 (17), s. 101–13, lipiec 2008. PMID: 18616898.
- ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 Stowarzyszenie Rodziców po Poronieniu Lekarze wzorce słowa: Dwa łyki semantyki – Poronienie vs aborcja
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
