52°22′43″N 13°31′14″E/52,378611 13,520556Port lotniczy Berlin-Schönefeld
| |||
.jpg) Budynek portu | |||
| Państwo |  Niemcy
| ||
| Miejscowość | Berlin | ||
| Typ | cywilne | ||
| Właściciel | Berlin Airports | ||
| Kod IATA | SXF | ||
| Kod ICAO | EDDB | ||
| Wysokość | 47 m n.p.m. | ||
| Statystyki ruchu (2017), źródło | |||
| Liczba pasażerów | 12 865 312 | ||
| Cargo | 9293 t | ||
| Liczba operacji | 101 301 | ||
| Drogi startowe | |||
| |||
Położenie na mapie Berlina   SXF | |||
Położenie na mapie Niemiec  SXF | |||
| 52°22′43″N 13°31′14″E/52,378611 13,520556
| |||
Port lotniczy Berlin-Schönefeld (Flughafen Berlin-Schönefeld) – międzynarodowy i krajowy port lotniczy Niemiec, położony 18 km na południe od centrum Berlina, w gminie Schönefeld. Do 1990 centralny port lotniczy NRD. W 2010 obsłużył około 7,3 mln pasażerów. W jego bezpośrednim sąsiedztwie trwa budowa portu lotniczego Berlin-Brandenburg, który docelowo ma przejąć cały ruch lotniczy do Berlina. Według wstępnych planów otwarcie nowego lotniska miało nastąpić w 2012 roku. Kolejne prognozy przewidywały, że nastąpi to najwcześniej w 2019 roku[1][2]. W 2017 roku ogłoszono, że otwarcie nastąpi w październiku 2020 roku[3]. Inne raporty sugerują, że nie nastąpi to wcześnej niż w 2021[4].
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Lotnisko Schönefeld zostało otwarte w dniu 15 października 1934 jako miejsce dla fabryki samolotów Henschel. Pod koniec II wojny światowej, zostało tu zbudowanych ponad 14 000 samolotów. W dniu 22 kwietnia 1945 roku lotnisko zostało zajęte przez wojska radzieckie, a obiekty budowlane zdemontowane lub wysadzone. Pod koniec 1947 roku, połączenie kolejowe z lotniskiem zostało naprawione i były w tym miejscu budowane i naprawiane maszyny rolnicze. W 1946 roku radzieckie siły powietrzne przeniesiono z Johannisthal na Schönefeld, w tym cywilną linię lotniczą Aerofłot. W 1947 roku radziecka administracja wojskowa w Niemczech zatwierdziła budowę w tym miejscu lotniska cywilnego.
W latach 1947-1990, lotnisko Schönefeld było kilkakrotnie przemianowane i w końcu stało się głównym lotniskiem NRD (Zentralflughafen).
Postanowienia umowy Czterech Mocarstw po II wojnie światowej wprowadziły zakaz udziału niemieckich przewoźników w transporcie lotniczym do Berlina, gdzie dostęp był ograniczony dla amerykańskich, brytyjskich, francuskich i radzieckich linii lotniczych. Lotnisko Schönefeld znajdowało się poza granicami miasta Berlin. Ograniczenie to tutaj nie obowiązywało. Samoloty przewoźnika NRD Interflug mogły korzystać z lotniska Schönefeld, ale zachodnioniemieckiej Lufthansa odmówiono dostępu do lotnisk Tegel i Tempelhof.
Linie lotnicze i połączenia[edytuj | edytuj kod]
Terminal A[edytuj | edytuj kod]
Terminal B[edytuj | edytuj kod]
| Linia lotnicza | Kierunek |
|---|---|
| easyJet | |
| Razem: 33 kierunki w 12 krajach | |
Terminal C[edytuj | edytuj kod]
| Linia lotnicza | Kierunek |
|---|---|
| Arkia Israel Airlines | |
| El Al Israel Airlines | |
| Israir Airlines | |
| Sun D'or | |
| Razem: 1 kierunek w 1 kraju | |
Terminal D[edytuj | edytuj kod]
| Linia lotnicza | Kierunek |
|---|---|
| Condor Airlines | |
| Germanwings |
|
| SunExpress | |
| Razem: 25 kierunków w 12 krajach | |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Das muss alles passieren damit der BER eröffnet wird (niem.).
- ↑ "Der BER kann erst 2019 starten" [dostęp 2017-11-08].
- ↑ Berlin's new airport to finally open in October 2020, „Reuters”, 15 grudnia 2017 [dostęp 2019-02-27] (ang.).
- ↑ 2000 Tage BER: Berliner Flughafen erst 2021 fertig?, ISSN 0174-4909 [dostęp 2019-02-27] (niem.).
- ↑ a b UBM (UK) Ltd. 2018, Ryanair W18 network additions, „Routesonline” [dostęp 2018-10-08] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- www.berlin-airport.de (pol.). [dostęp 19 maja 2017].
