Port lotniczy Paryż-Roissy-Charles de Gaulle

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Aéroport Roissy-Charles-de-Gaulle
Charles de Gaulle International Airport
Roissy Airport
port lotniczy Paryż-Roissy-Charles de Gaulle
Zdjęcie satelitarne portu
Zdjęcie satelitarne portu
Państwo  Francja
Region  Île-de-France
Miejscowość Roissy-en-France, Val-d'Oise
Typ cywilne
Właściciel Aéroports de Paris
Rok otwarcia 8 marca 1974
Rok startu budowy: 1966 jako Aéroport de Paris Nord
Kod IATA CDG
Kod ICAO LFPG
Wysokość 119 m n.p.m.
Statystyki ruchu (2013), źródło
Liczba pasażerów 62 052 917
Cargo 1 875 574 t
Liczba operacji 478 306
Drogi startowe
Kierunek 08L/26R: Asfaltobeton, 4 215 m
Kierunek 08R/26L: Beton, 2 700 m
Kierunek 09L/27R: Asfaltobeton, 2 700 m
Kierunek 09R/27L: Asfaltobeton, 4 200 m
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa lokalizacyjna Île-de-France
CDG
CDG
Położenie na mapie Francji
Mapa lokalizacyjna Francji
CDG
CDG
Ziemia 49°00′35″N 2°32′52″E/49,009722 2,547778
Elektroniczny system informacyjny o lotach w porcie lotniczym Roissy-Charles de Gaulle

Port lotniczy Paryż-Roissy-Charles de Gaulle (ang.: Charles de Gaulle International Airport lub Roissy Airport, fr.: Aéroport Roissy-Charles-de-Gaulle, kod IATA: CDG, kod ICAO: LFPG) – największy port lotniczy Francji, położony w północno-wschodniej części aglomeracji paryskiej(około 25 km od miasta), w miejscowości Roissy-en-France (departament Val-d'Oise). Powierzchnia lotniska to 32,38 km², a obsługuje ok. 59 mln pasażerów rocznie[potrzebne źródło]. Najwięcej ruchu na lotnisku generują linie lotnicze Air France (57%) oraz EasyJet (5,2%)[1].

W Europie port lotniczy zajmuje drugie miejsce pod względem liczby przewiezionych pasażerów (2006), pierwsze pod względem liczby wykonanych operacji lotniczych (2005) i pierwsze pod względem przewiezionego tonażu (2005)[potrzebne źródło].

23 maja 2004 zawalił się fragment dachu nowego terminalu 2E, zabijając 4 osoby.

Terminale[edytuj | edytuj kod]

Rozmieszczenie terminali w porcie, do skali, połączone bezpłatnym automatycznym wagonowym systemem transportowym CGGVAL

Port lotniczy Roissy-Charles de Gaulle posiada trzy terminale. Terminal 1 jest najstarszym z nich. Terminal 2 zbudowano dla linii lotniczej Air France, jednak obecnie jest także użytkowany przez inne linie lotnicze. Trzeci terminal, T3, poprzednio oznaczony jako T9, jest użytkowany przez tanie linie lotnicze i loty czarterowe.

Terminal 2 nie stanowi jednolitego terminalu, a raczej jest nazwą odnoszącą się do kompleksu sześciu osobnych budynków, każdy o charakterze oddzielnego dworca, kolejno oznaczonych literami od A do F. W innych wielkich portach lotniczych, np. JFK czy LAX, te dworce po prostu stanowiłyby terminale, toteż port Roissy-Charles de Gaulle faktycznie posiada osiem terminali pasażerskich łącznie.

Korzystając z portu lotniczego Roissy-Charles de Gaulle, należy dokładnie zdawać sobie sprawę z którego z tych ośmiu terminali korzystamy, ponieważ odległości pomiędzy terminalami są spore. Terminale czy podterminale są wyraźnie zaznaczone na biletach jako: 1, 2A, 2B, 2C, 2D, 2E, 2F czy 3.

Najnowsza część portu lotniczego, kompleks Terminala 2, posiada własny podziemny dworzec kolejowy podmiejskiej sieci RER i dalekobieżnego serwisu TGV, położony w kondygnacjach pod terminalem. Pasażerowie korzystający z połączeń kolejowych do Paryża lub innych miast mają bezpośredni dostęp do dworca przez specjalne przejścia obsługiwane chodnikami ruchomymi.

W 2006, rząd Francji postanowił wydzielić pewne terminale lotnisk komunikacyjnych kraju jako „strefy wysokiego bezpieczeństwa”, dla ruchu o postrzeganym wysokim zagrożeniu terrorystycznym m.in. do USA czy Izraela. Terminal 2E stanowi taki terminal w porcie Roissy-Charles de Gaulle, i co za tym idzie, miejsce na lotnisku gdzie w 2007 zwiększono kontrole. Zimą 2006, Air France przeniosła swoje loty do USA do terminalu 2E.

Stacja kolejowa sieci RER przy Terminalu 1 leży raczej z dala od tego terminala. Wymiana pasażerów pomiędzy nimi wymaga użytkowania bezpłatnego automatycznego systemu transportu wagonowego typu people mover o nazwie CDGVAL, skonstruowanego na podstawie francuskiej technologii wagonowej VAL, gdzie pojazdy poruszają się na pneumatycznych oponach zamiast stalowych kół. Poprzednio transport osobowy zapewniały wahadłowo kursujące autobusy.

Poczynając od 4 kwietnia 2007, CDGVAL łączy wszystkie trzy terminale, jednak zbudowano tylko jeden przystanek dla kompleksu Terminala 2, co skutkuje bardzo długim przejściem pieszym pomiędzy peronem CDGVAL-u a najbardziej odległymi od niego bramkami kompleksu, np. w 2B(2A–2B to ponad 500m).

Linie lotnicze i połączenia[edytuj | edytuj kod]

Terminal 1[edytuj | edytuj kod]

Terminal 1

Terminal 2[edytuj | edytuj kod]

Terminal 2

Terminal 2A[edytuj | edytuj kod]

Terminal 2B[edytuj | edytuj kod]

Terminal 2C[edytuj | edytuj kod]

Terminal 2D[edytuj | edytuj kod]

Terminal 2E[edytuj | edytuj kod]

  • Aerofłot (Moskwa-Szeremietiewo)
  • Aeroméxico (Meksyk)
  • Air France (Abidżan, Amman-Queen Alia, Atlanta, Bamako, Belgrad, Birmingham, Pekin-Capital, Boston, Buenos Aires-Ezeiza, Kair, Chicago-O’Hare, Dakar, Damaszek, Detroit, Kanton, Hongkong, Houston-Intercontinental, Dżudda, Johannesburg, Kijów-Boryspol, Lagos, Libreville, Lima, Londyn-Heathrow, Los Angeles, Malabo, Manchester, Meksyk, Miami, Moskwa-Szeremietiewo, Ndżamane, Nowy Jork-JFK, Newark, Niamey, Nawakszut, Orlando, Osaka-Kansai, Wagadugu, Pointe-Noire, Port Harcourt, Rijad, Petersburg, San Francisco, Santiago de Chile, Seattle/Tacoma, Seul-Incheon, Singapore, Tel Awiw, Tokio-Narita, Waszyngton-Dulles, Erywań)
    • Airlinair (Bristol, Londyn-Heathrow [sezonowo])
    • Brit Air (Newcastle upon Tyne, Zagrzeb)
    • CityJet (Birmingham, Dublin, Edynburg)
    • Régional (Aberdeen, Manchester, Newcastle upon Tyne)
  • China Southern Airlines (Kanton)
  • Delta Air Lines (Atlanta, Cincinnati/Northern Kentucky, Minneapolis/St. Paul, Filadelfia, Pittsburgh, Salt Lake City)
  • Flybe (Belfast-City, Birmingham, Cardiff, Exeter, Glasgow-International, Jersey, Manchester, Southampton)
  • Japan Airlines (Tokio-Haneda, Tokio-Narita)
  • Korean Air (Seul-Incheon)
  • Vietnam Airlines (Hanoi, Ho Chi Minh)

Terminal 2F1[edytuj | edytuj kod]

  • Air France (Amsterdam, Barcelona, Bordeaux, Genewa, Lyon, Madryt, Marsylia, Mediolan-Linate, Mediolan-Malpensa, Montpellier, Neapol, Nicea, Rzym-Fiumicino, Sztokholm-Arlanda, Tuluza, Wenecja-Marco Polo, Warszawa)
  • Alitalia (Alghero [sezonowo], Mediolan-Linate, Rzym-Fiumicino)
  • China Eastern Airlines (Szanghaj-Pudong)
  • KLM (Amsterdam)
  • Korean Air (Seul-Incheon)
  • Middle East Airlines (Bejrut)

Terminal 2F2[edytuj | edytuj kod]

Terminal 2G[edytuj | edytuj kod]

  • Air France (Brest, Pau)
    • Airlinair (Rennes)
    • Brit Air (Asturia, Bilbao, Brest, Genua)
    • CityJet (Florencja, Zurych)
    • Régional (Asturia, Bazylea/Miluza, Bilbao, Brema, Brest, Clermont-Ferrand, Göteborg-Landvetter, Hanower, Lipsk/Halle, Lublana, Norymberga, Oslo-Gardermoen, Pau, Piza, Strasburg, Werona, Vigo)

Terminal 3[edytuj | edytuj kod]

Terminal 3 oraz inne zlotu ptaka
  • Air Arabia Maroc (Casablanca, Fez, Wadżda, Tanger)
  • Air Méditerranée (Agadir, Amman, Ateny, Bamako, Burgas, Dakar, Dżerba, Heraklion, Hurghada, Ibiza, Jerez de la Frontera, Reykjavík-Keflavík, Luksor, Malta, Marrakesz, Monastyr, Oran, Oslo-Gardermoen, Palma de Mallorca, Tunis, Warna)
  • Air Transat (Calgary [sezonowo], Montréal, Québec City, Toronto-Pearson, Vancouver [sezonowo])
  • Cimber Air (Billund)
  • Enter Air (Fuerteventura, Lanzarote, Madeira, Rodos [sezonowo], Olbia [Sezonowo], Jersey [sezonowo])
  • Iceland Express (Reykjavík-Keflavík)
  • Jet2.com (Leeds/Bradford)
  • Meridiana (Cagliari, Olbia)
  • Niki (Wiedeń)
  • Smart Wings (Praga)
  • Trawel Fly (Neapol)
  • Tunisair (Dżerba, Monastyr)
  • Vueling (Alicante, Granada, Madryt, Santiago de Compostela)
  • Windjet (Katania, Forli, Palermo)
  • XL Airways France (Katania, Konstanca, Figari, Forli, Heraklion, Kos, Mykonos, Palermo, Pescara, Santorini, Wenecja)

Miejsce do polowania[edytuj | edytuj kod]

Port lotniczy znany jest z okazjonalnego polowania (oraz populacji widocznej dla pasażerów) na zające i króliki. Wynika to z faktu istnienia sporych trawiastych przestrzeni, a celem polowania jest próba zapanowania nad nadmiernym rozrostem[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

  1. ↑ Intempéries. La facture sera lourde pour Air France et ADP (fr.). lefigaro.fr, 31 grudnia 2010. [dostęp 7 stycznia 2011].
  2. ↑ Journal L’Alsace / Le Pays 7 September 2008.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Porty lotnicze we Francji
Abbeville • Agen • Ajaccio-Campo dell'Oro • Anaa • Angers • Angoulême-Cognac • Annecy • Aurillac • Awinion • Bastia-Poretta • Bazylea-Miluza-Fryburg • Beauvais-Tillé • Bergerac-Dordogne Périgord • Béziers • Biarritz • Bordeaux-Mérignac • Bourg – Ceyzériat • Brest • Brive • Caen-Carpiquet • Chalon • Calvi - Sainte-Catherine • Cannes - Mandelieu • Carcassonne • Castres-Mazamet • Chambéry-Savoie • Châteauroux • Cherbourg-Maupertus • Clermont-Ferrand • Courchevel • Deauville • Dinard-Pleurtuit-Saint Malo • Dzaoudzi • Épinal • Esperance • Figari-Korsyka Południowa • Grenoble-Isère • Le Havre-Octeville • Île d'Yeu • La Môle • La Rochelle-Île de Ré • Lannion • Lille-Lesquin • Limoges-Bellegarde • Lorient Południowa Bretania • Lourdes • Lyon-Saint-Exupéry • Marsylia • Martynika • Metz/Nancy-Lotaryngia • Montpellier • Moulins • Nantes • Nicea-Lazurowe Wybrzeże • Nîmes-Garons • Paryż-Le Bourget • Paryż-Roissy-Charles de Gaulle • Paryż-Orly • Pau-Pireneje • Périgueux - Bassillac • Perpignan - Rivesaltes • Poitiers-Biard • Le Puy - Loudes • Quimper - Cornouaille • Raivavae • Rennes • Reunion • Rodez-Marcillac • Rouen • Saint-Barthélemy (Gustaw III) • Saint-Brieuc - Armor • Saint-Étienne – Bouthéon • Strasburg • Tours • Troyes - Barberey • Tulon-Hyères • Tuluza-Blagnac • Vichy-Charmeil • Villefranche
 Flaga Francji
Źródło: „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Port_lotniczy_Paryż-Roissy-Charles_de_Gaulle&oldid=42001732”