Portal:Geografia/Miasto/kwiecień
Biecz – miasto w południowo-wschodniej Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim. Siedziba gminy. Leży nad rzeką Ropą, na jednym ze wzgórz Pogórza Karpackiego. Ze względu na swoją bogatą historię często jest nazywane perłą Podkarpacia lub małym Krakowem. Bywa także określany jako polskie Carcassonne, dzięki zachowanym fragmentom średniowiecznych murów miejskich i zabudowy.
Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. W najtrudniejszym okresie walk o zjednoczenie Polski na bieckim zamku przebywał Władysław Łokietek wraz z całym dworem. Było to od września 1311 do kwietnia 1312. Stąd wzięła się tradycja, że Biecz wówczas był stolicą Polski. Do połowy XVI wieku miasto było jednym z największych w Polsce. Przeżyło rozkwit w XIV i XV wieku dzięki posiadaniu statusu miasta królewskiego, zaś od XVII w. zaczęło podupadać. Współcześnie jest niewielkim, turystycznym miasteczkiem o malowniczym położeniu oraz z licznymi zabytkami. Oprócz tego w Bieczu działają zakłady przemysłu metalowego i drzewnego. Biecz posiada stację kolejową. Honorowym Patronem Miasta i Gminy Biecz jest od 2007 roku św. Jadwiga Andegaweńska.
Biecz jest znany m.in. dzięki legendzie o słynnej szkole katów, która miała się mieścić w tym mieście. Historia ta została wymyślona przez XIX wiecznego dziennikarza, legenda ta szybko się rozprzestrzeniła.