Portal:Tenis ziemny/Postać miesiąca
Artykuły miesiąca od 28 maja 2006, zamieszczane w rubryce Portal:Tenis ziemny/Artykuł miesiąca:
- maj 2006 - Amélie Mauresmo
- czerwiec 2006 - Justine Henin-Hardenne
- lipiec 2006 - Rafael Nadal
- sierpień 2006 - Kim Clijsters
- wrzesień 2006 - Roger Federer
- październik 2006 - Marija Szarapowa
Artykuły miesiąca, zamieszczane w obydwu rubrykach po utworzeniu 12 listopada działu Portal:Tenis ziemny/Tenisistka Miesiąca:
- listopad 2006 - Marta Domachowska / Ivan Ljubičić
- grudzień 2006 - Martina Hingis / Marat Safin
- styczeń 2007 - Jelena Diemientjewa / Andy Roddick
- luty 2007 - Agnieszka Radwańska / David Nalbandian
- marzec 2007 - Venus Williams / Pete Sampras
- kwiecień 2007 - Samantha Stosur / Lleyton Hewitt
Artykuły miesiąca, od 16 kwietnia 2007 roku zamieszczane w rubryce Portal:Tenis ziemny/Wyróżniony artykuł
- 1 maja - 15 maja 2007 - Serena Williams / James Blake
- 16 maja - 31 maja 2007 - Steffi Graf / Andre Agassi
- 1 czerwca - 14 czerwca 2007 - Tatiana Golovin / Richard Gasquet
- 15 czerwca - 30 czerwca 2007 - Ana Ivanović / Novak Đoković
- 1 lipca - 15 lipca 2007 - Swietłana Kuzniecowa / Nikołaj Dawydienko
- 16 lipca - 31 lipca 2007 - Lucie Šafářová / Tomáš Berdych
- 1 sierpnia - 15 sierpnia 2007 - Nadieżda Pietrowa / Dmitrij Tursunow
- 16 sierpnia - 31 sierpnia 2007 - Lindsay Davenport / Andy Roddick
- 1 października - 16 października 2007 - Kateryna Bondarenko / Jo-Wilfried Tsonga
- 17 października - 31 października 2007 - Cwetana Pironkowa / Bob Bryan
Alizé Cornet (ur. 22 stycznia 1990 w Nicei), francuska tenisistka o statusie profesjonalnym, mistrzyni juniorskiego Roland Garros w grze pojedynczej. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym bekhendem.
Cornet treningi tenisowe rozpoczęła w wieku czterech lat. W kwietniu 2003 rozpoczęła występy w gronie juniorek, początkowo bez żadnych sukcesów. W styczniu 2005 w Hamburgu osiągnęła finał, ustalając swój najlepszy wynik wówczas w karierze. Następnie była w finale mistrzostw Czech, jednak uległa tam Agnieszce Radwańskiej. Od kwietnia zaczęła być rozpoznawalna w rozgrywkach do lat osiemnastu i regularnie wygrywała turnieje (w tym między innymi Banana Bowl). Jej dwa ostatnie starty juniorskie to turnieje wielkoszlemowe. Podczas Australian Open 2007 doszła do półfinału, nie dając rady dominatorce z Rosji, Anastazji Pawluczenkowej. Jednak na własnych kortach Rolanda Garrosa była już bezkonkurencyjna. W finale ograła Kolumbijkę Marianę Duque Mariño 4:6, 6:1, 6:0. Po tym triumfie została ósmą rakietą rankingu młodszych zawodniczek.
Rafael Nadal Parera (ur. 3 czerwca 1986 w Manacor, Majorka) – tenisista hiszpański, zwycięzca wielkoszlemowego French Open 2005, 2006, 2007 i 2008, zwycięzca Wimbledonu 2008, mistrz olimpijski z Pekinu (2008).
Rodzicami Rafaela są Sebastian Nadal i Ana Maria Nadal Parera. Rafa ma młodszą siostrę, Marię Isabel. Rodzice tenisisty prowadzą restaurację w rodzinnym Manacor na Majorce. Rafael spotyka się z Marią Franciscą "Xiscą" Perelló. Hiszpański tenisista, choć gra lewą ręką, to w rzeczywistości jest praworęczny. Jeszcze kiedy był bardzo młody, jego wujek i trener, Toni Nadal zdecydował, że dwuręczny backhand będzie przynosił Rafaelowi więcej korzyści, jeżeli tenisista będzie go wyprowadzał z silniejszej, prawej ręki. Rafael gra w tenisa od czwartego roku życia. Od początku trenuje go wujek Toni.
Rafael Nadal ma 185 cm wzrostu i waży 85 kg. Jego ulubione filmy to "Titanic" i "Gladiator". Relaksuje się grając na Playstation, w piłkę nożną, golfa i łowiąc ryby. Zajmuje się też działalnością charytatywną.
Rafael Nadal zadebiutował w gronie zawodowców w 2001. W 2002 roku, jako piętnastolatek wygrał swój pierwszy mecz. W turnieju ATP, rozgrywanym na Majorce pokonał Ramona Delgado, stając się tym samym dziewiątym graczem w erze "open", który wygrał swój pierwszy zawodowy pojedynek przed 16. urodzinami.
Jelena Janković (ur. 28 lutego 1985 w Belgradzie) – serbska tenisistka, wicemistrzyni US Open 2008 w grze pojedynczej, mistrzyni Wimbledonu 2007 w grze mieszanej, reprezentantka Serbii (dawniej, Serbii i Czarnogóry) w Pucharze Federacji, olimpijka z Aten, 2004. Obecna liderka rankingu WTA
Wychowanka Tenisowej Szkoły Nicka Bollettieriego w Bradenton na Florydzie (gdzie trenowała m.in. Marija Szarapowa i nadal zamieszkuje), obecnie mieszka ponownie w Belgradzie. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. Posiada status profesjonalny.
W 2001 wygrała juniorski Australian Open 2001. Trzy lata później została wybrana Sportowcem Roku w Serbii i Czarnogórze.
Zagrała w 2000 w swoich pierwszych turniejach rangi ITF, między innymi w Filadelfii i w Clearwater. Po wygraniu juniorskiego Australian Open 2001 w styczniu i otrzymaniu "dzikiej karty", zadebiutowała w marcu w zawodowym turnieju Pacific Life Open w Indian Wells. Przegrała w drugiej rundzie z Silvią Fariną Elią. W tym roku zaczęła reprezentować Serbię i Czarnogórę w Pucharze Federacji (później Serbię).
Jo-Wilfried Tsonga (ur. 17 kwietnia 1985 w Le Mans) – francuski tenisista.
Jego największym osiągnięciem w dotychczasowej karierze jest dojście, jako nierozstawionego zawodnika, do finału singla wielkoszlemowego turnieju Australian Open 2008, gdzie przegrał z rozstawionym z nr 3 Novakiem Đokoviciem.
Grę w tenisa rozpoczął w wieku 7 lat. 26 maja 2008 zajmował 11. miejsce w rankingu ATP. Jego trenerem jest Eric Winogradsky. Sponsorują go firmy Adidas, Wilson i Enduro.
W 1999 został mistrzem Francji w kategorii 13/14-latków. W 2001 zdobył tytuł mistrza Europy w kategorii 15/16-latków. W 2002 wygrał juniorski turniej Canadian Open Junior, oraz, w parze z Richardem Gasquetem, juniorski turniej debla Victorian Junior Championships w Australii. 13 października 2003 został sklasyfikowany na 2. miejscu w rankingu ITF juniorów.
Wystąpił z "dziką kartą" w Australian Open 2007, gdzie w pierwszej rundzie natrafił na Andy'ego Roddicka. Przegrał 7-6(20) 6-7 3-6 3-6, z najdłuższym tie-breakiem rozegranym w całej historii Australian Open. Doszedł do IV rundy Wimbledonu 2007 bez straty seta. Tam jego przeciwnikiem był Richard Gasquet. Spotkanie zakończyło się porażką Tsongi 4-6 3-6 4-6.
Andrew Murray, Andy Murray (ur. 15 maja 1987 w Glasgow), szkocki tenisista, reprezentant Wielkiej Brytanii w Pucharze Davisa.
Jako 8-latek przeżył masakrę w szkole w Dunblane (13 marca 1996), w której szaleniec zastrzelił szesnaście osób (głównie uczniów). Jest synem trenerki tenisowej i treningi rozpoczął w wieku 3 lat. Od 15. roku życia trenował w Barcelonie. Zaliczał się do czołowych juniorów na świecie, w 2003 wygrał w tej kategorii wiekowej Canadian Open, rok później US Open. Był również w półfinale debla juniorów na US Open 2004, występując ze starszym bratem Jamiem (ur. 13 lutego 1986). W 2003 uplasował się na 6. miejscu, a rok później na 10. miejscu światowego rankingu juniorów. Występy juniorskie zakończył półfinałem French Open 2005.
Wiosną 2005 rozpoczął oficjalnie karierę zawodową. W cyklu ATP World Tour debiutował już w kwietniu 2005, dzięki przyznanej "dzikiej karcie" na turniej w Barcelonie. W czerwcu 2005 otrzymał również "dziką kartę" do londyńskiego turnieju w Queen's Clubie, gdzie doszedł do III rundy, pokonując m.in. znanego Amerykanina Taylora Denta (przegrał ze Szwedem Thomasem Johanssonem). Także do III rundy dotarł na Wimbledonie, notując zwycięstwa nad Szwajcarem Bastlem (wimbledońskim pogromcą Samprasa sprzed kilku lat) i rozstawionym Czechem Štěpánkiem. Przegrał dopiero z Argentyńczykiem Nalbandianem w pięciu setach, nie wykorzystując prowadzenia 2:0 w setach. Dzięki znacznemu awansowi w rankingu światowym Murray mógł występować w turniejach ATP World Tour. Doszedł m.in. do II rundy turnieju w Cincinnati (ponownie pokonał Taylora Denta), a także do II rundy w wielkoszlemowym US Open (pokonał w pięciu setach Rumuna Pavela, przegrał również w pięciu setach z Francuzem Arnaudem Clémentem).
Serena Jameka Williams (ur. 26 września 1981 w Saginaw w stanie Michigan) – amerykańska tenisistka, zdobywczyni "swojej" wersji Wielkiego Szlema (ang.: Serena Slam), mistrzyni olimpijska w grze podwójnej z Sydney (2000) i Pekinu (2008). Była liderka rankingu WTA.
W grze pojedynczej 33-krotnie wygrała turnieje WTA, w tym 10 wielkoszlemowych: US Open 1999, French Open 2002, Wimbledon 2002, US Open 2002, Australian Open 2003 (z tym ostatnim, 4 wielkoszlemowe mistrzostwa z rzędu: Wielki Szlem), Wimbledon 2003, Australian Open 2005, Australian Open 2007, US Open 2008, Australian Open 2009.
Jest młodszą siostrą tenisistki Venus Williams, także mistrzyni wielkoszlemowych turniejów.
Od 1995 jest profesjonalistką.
Od czerwca 2002 do sierpnia 2003 zajmowała pierwsze miejsce w rankingu WTA. Na koniec 2003 zajmowała 3. miejsce w tym rankingu. W grze podwójnej wygrała 11 turniejów, w tym 6 wielkoszlemowych.
Z powodu kontuzji nie występowała od zwycięskiego Wimbledonu latem 2003 aż do marca 2004. Wygrała w kwietniu 2004 swój pierwszy turniej po powrocie w Miami, pokonując w finale Jelenę Diemientjewą. Dotarła do finału na Wimbledonie 2004, jednak w decydującym meczu uległa niespodziewanie Marii Szarapowej. Również z Szarapową przegrała finał Masters 2004. W finale Australian Open 2005 pokonała liderkę rankingu światowego Lindsay Davenport i awansowała na drugie miejsce rankingu WTA.
Venus Ebone Starr Williams (ur. 17 czerwca 1980 w Lynwood, w stanie Kalifornia) – tenisistka amerykańska, zwyciężczyni siedmiu turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej, podwójna mistrzyni olimpijska z Sydney (2000) (gra pojedyncza i podwójna) oraz mistrzyni olimpijska w grze podwójnej z Pekinu (2008).
Starsza siostra tenisistki Sereny Williams.
Debiutowała w cyklu zawodowym jesienią 1994, kilka tygodni po swojej rówieśniczce, Hingis. Już w swoim pierwszym turnieju – w Oakland – dotarła do II rundy, gdzie była bliska pokonania ówczesnej wiceliderki rankingu światowego Sánchez Vicario.
Od początku kariery zwracała uwagę atletycznym przygotowaniem (pod kierunkiem ojca Richarda) i agresywnym stylem gry. Sezonem przełomowym był 1997, kiedy po raz pierwszy dotarła do finału turnieju wielkoszlemowego, US Open 1997. Po dramatycznym półfinale z Iriną Spîrleą (w którym obroniła dwie piłki meczowe), przegrała następny, decydujący mecz turnieju z Hingis 0:6, 4:6. Była pierwszą nierozstawioną finalistką US Open od 1958, a także pierwszą finalistką od 1978 (od czasu Pam Shriver), która dotarła tak daleko w debiucie.
Nieco wcześniej debiutowała także na Wimbledonie 1997, ale tam poszło jej znacznie gorzej: przegrała w I rundzie z Magdaleną Grzybowską, dla której było to jedno z najbardziej spektakularnych osiągnięć w karierze.
Novak Đoković, Novak Djoković, Новак Ђоковић (czyt. Dziokowić – początek jak w słowie "dziobak") (ur. 22 maja 1987 w Belgradzie), tenisista serbski, dawniej reprezentant Serbii i Czarnogóry w Pucharze Davisa, od 2007 Serbii; zwycięzca Australian Open 2008, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008).
Đoković jest zawodnikiem praworęcznym, z oburęcznym backhandem. Treningi tenisowe rozpoczął jako 4-latek. Wyborem tej dyscypliny zerwał z tradycją rodzinną: kilku krewnych było utalentowanymi narciarzami. Przez dwa lata trenował w monachijskiej akademii Niki Pilicia.
Đoković urodził się 22 maja w 1987 w Belgradzie w Serbii. Rodzice Đokovicia Srdjan i Dijana pochodzą z Serbii. Đoković ma 2 młodszych braci Đorđe i Marko również tenisiści. Zaczął grać w wieku 4 lat. Obecnie mieszka w Monte Carlo, Monako. Mówi płynnie w trzech językach: włoskim, angielskim, serbskim, zna również trochę język niemiecki.
W ramach rozgrywek juniorskich był m.in. półfinalistą Australian Open 2004 w grze pojedynczej i podwójnej. Już rok wcześniej rozpoczął karierę zawodową, wygrywając jeden turniej rangi Futures.
W 2004 startował już głównie w challengerach; zaliczył także debiut w turnieju rangi ATP Tour.
Carla Suárez Navarro (ur. 3 września 1988 w Las Palmas), tenisistka hiszpańska, reprezentantka Hiszpanii w Pucharze Federacji.
Ma na koncie 6 tytułów ITF w singlu i 4 w deblu, jednak jej największym osiągnięciem był ćwierćfinał French Open 2008. Po przejściu kwalifikacji, pokonała kolejno Pauline Parmentier, następnie byłą liderkę światowego rankingu Amélie Mauresmo, Casey Dellacqua i Flavię Pennettę (rozstawioną z numerem 26). W ćwierćfinale przegrała z turniejową "trójką" Jeleną Janković, której uległa także w drugiej rundzie Wimbledonu 2008.
Największy do tej pory sukces odniosła w Australian Open 2009, gdzie w II rundzie sprawiła wielką sensacje pokonując Venus Williams 2-6 6-3 7-5 (mimo prowadzenia Williams 5-2 i piłki meczowej w 3 secie) Dotarła do ćwierćfinału gdzie odpadła z Jeleną Diemientjewą przegrywając 2-6 2-6
Roger Federer (ur. 8 sierpnia 1981 w Bazylei) – tenisista szwajcarski, zwycięzca 14 turniejów wielkoszlemowych, mistrz olimpijski w grze podwójnej z Pekinu (2008).
Federer ma za sobą bogatą karierę juniorską, z tytułem mistrza wielkoszlemowego (Wimbledon 1998: przeciwko Iraklim Labadze w finale w singlu oraz w parze z Olivierem Rochusem w deblu). Jako junior szczyci się także finałem na US Open (1998, porażka z Davidem Nalbandianem) oraz mistrzostwem prestiżowego turnieju Orange Bowl (1998, w finale pokonał Guillermo Corię).
Od 1998 jest tenisistą zawodowym. Wygrał 14 turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej:
Łącznie do końca 2008 zwyciężył w 59 turniejach z cyklu ATP.
Sezon 2003 zakończył na 2. miejscu rankingu światowego. Na pierwsze miejsce awansował po zwycięstwie w Australian Open 2004. Seria sukcesów w 2004, w tym trzy tytuły wielkoszlemowe oraz turniej Masters, zapewniły mu miejsce lidera na koniec sezonu. W roku 2005 wygrał łącznie 11 turniejów z cyklu ATP, a Międzynarodowa Federacja Tenisowa przyznała mu tytuł mistrza świata.
Dinara Michaiłowna Safina, ros. Динара Михайловна Сафина (ur. 27 kwietnia 1986 w Moskwie) – rosyjska tenisistka pochodzenia tatarskiego, wicemistrzyni French Open 2008 oraz Australian Open 2009, mistrzyni US Open 2007 w grze podwójnej, zdobywczyni Pucharu Federacji, wicemistrzyni olimpijska z Pekinu (2008). Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem. Prywatnie młodsza siostra Marata Safina i córka Rausy Isłanowej.
Dinara, pochodząca z tenisowej rodziny, zadebiutowała w turniejach juniorskich w 2000 roku, rozpoczynając od imprezy French Riviera International Junior Open, w której doszła do półfinału. Podobny rezultat osiągnęła w swoim kolejnym starcie w Beaulieu Sur Mer. W jednym z austriackich turniejów w sierpniu 2000 osiągnęła finał, przegrywając jednak z Jeleną Janković i to w bardzo niekorzystnym stosunku – 0:6, 0:6. W kwietniu 2001 roku po raz pierwszy sięgnęła po tytuł w juniorskim turnieju ITF, wygrywając we Florencji, a następnie w Salsomaggiore i Prato. Te trzy turnieje rozgrywane były w ciągu trzech tygodni. W czerwcu Dinara zadebiutowała w imprezie wielkoszlemowej na kortach Roland Garros, dochodząc do trzeciej rundy. Kilka tygodni później na kortach Wimbledonu osiągnęła finał, ulegając Angelique Widjai z Indonezji. Wystąpiła także w US Open, kończąc na tym swoje starty w gronie juniorek.
Nikołaj Władimirowicz Dawydienko, ros. Николай Владимирович Давыденко (ur. 2 czerwca 1981 w Siewierodoniecku, Ukraina), tenisista rosyjski, reprezentant Rosji w Pucharze Davisa.
Jego rodzice pracowali w rosyjskim koncernie Gazprom; do 15. roku życia mieszkał na Ukrainie, następnie przeniósł się do Niemiec, gdzie mieszkał wspólnie ze starszym bratem Eduardem (który pełnił rolę jego trenera) i jego rodziną. W 1999 został obywatelem rosyjskim. W tym samym roku rozpoczął karierę zawodowego tenisisty; początkowo startował w turniejach niższej rangi (challengerach), wygrywając m.in. w Mönchengladbach w 2001 i Szczecinie w 2002. W 2001 debiutował w turnieju wielkoszlemowym, osiągając II rundę Australian Open. Rokiem przełomowym w jego karierze okazał się 2003; Dawidienko wygrał dwa turnieje w grze pojedynczej (Adelajda i Estoril), był w finale w Sankt Pölten i zakończył rok w czołowej pięćdziesiątce rankingu światowego (druga rakieta Rosji za Kafielnikowem). Kolejne sukcesy w 2004 (wygrane turnieje w Monachium i Moskwie, w Moskwie także zwycięstwo w grze podwójnej w parze z rodakiem Andriejewem) zapewniły mu awans do czołowej trzydziestki.
Juan Martín del Potro (ur. 23 września 1988 w Tandil) jest argentyńskim tenisistą, mistrzem US Open z 2009 roku. Del Potro jest obecnie najwyżej sklasyfikowanym Argentyńczykiem w rankingu ATP World Tour, w którym zajmuje aktualnie 5. miejsce. Del Potro po raz pierwszy w karierze znalazł się w czołowej dziesiątce rankingu ATP 6 października 2008 roku. 6 kwietnia 2009 roku awansował na najwyższe w karierze 5 miejsce w rankingu.
W sierpniu 2008 został pierwszym zawodnikiem w historii ATP, który wygrał cztery pierwsze tytuły w czterech kolejnych turniejach. W 2008 roku był drugi pod względem liczby zwycięstw z rzędu, oraz drugą pod względem liczby kolejnych zwycięstw wśród nastolatków w erze open po Rafaelu Nadalu. W tym czasie Del Potro wygrał 23 kolejne pojedynki w pięciu turniejach.
Juan Martín del Potro urodził się w argentyńskim Tandil. Ojciec Daniel del Potro trenował rugby i jest weterynarzem. Matka Juana Martina, Patricia jest nauczycielką. Ma młodszą siostrę Julietę. Del Potro mówi po hiszpańsku, angielsku i włosku. Prócz tenisa Del Potro interesuje się piłką nożną i kibicuje argentyńskiemu Boca Juniors i włoskiemu Juventusowi Turyn.
Szachar Pe’er (ur. 1 maja 1987 w Jerozolimie) – izraelska tenisistka.
Od 2004 roku zawodniczka o statusie profesjonalnym. Operuje oburęcznym backhandem, gra prawą ręką. Od 2006 regularnie klasyfikowana w drugiej dziesiątce rankingu (najwyżej 29 stycznia 2007 na pozycji nr 15). Od French Open 2005 startuje w wielkoszlemowych turniejach tenisowych, w swoim debiucie oraz w US Open 2005 dotarła do trzeciej rundy.
W 2006 roku odniosła pierwsze zawodowe zwycięstwo w karierze, w Pattaya. W maju 2006 wygrała również turnieje w Pradze i w Stambule. Kilkukrotna triumfatorka turniejów ITF. Reprezentowała kraj w Pucharze Federacji. W 2004 roku wygrała Australian Open juniorów.
W 2007 osiągnęła ćwierćfinał w US Open, eliminując w czwartej rundzie Agnieszkę Radwańską. Przegrała mecz o wejście do półfinału z Anną Czakwetadze 4:6, 1:6.
W 2008 dotarła do finału gry podwójnej wielkoszlemowego Australian Open w parze z Wiktoryją Azaranką.
Pe’er była uczestniczka skandalu podczas turnieju Barclays Dubai Tennis Championships. Nie otrzymała wizy, przez co nie mogła zagrać w turnieju. Jak wiadomo decyzja była stricte polityczna, gdyż kraje arabskie nie utrzymują stosunków dyplomatycznych z Izraelem.
Jürgen Melzer (ur. 22 maja 1981 w Wiedniu), tenisista austriacki.
Ma na koncie dwa tytuły ATP w singlu i cztery w deblu. Wygrał także turniej gry pojedynczej chłopców podczas Wimbledonu 1999. Melzer kojarzony był z kilkoma tenisistkami, m.in. Anastasiją Myskiną, Nicole Vaidišovą, a obecnie z Dominiką Cibulkovą.
Aravane Rezaï (ur. 14 marca 1987 w Saint-Étienne), francuska tenisistka.
Rok 2006 to okres jej wielkich występów na światowych rundach. W dwóch turniejach wielkoszlemowych pokonała sławy światowego tenisa. Podczas US Open 2006 powiedziała, że "pochodzi z biedniejszych warstw społeczeństwa, ale mimo to konsekwentnie dąży do swojego celu". Od stycznia 2005 zawodniczka o statusie profesjonalnym.
2003 – niezbyt udany sezon juniorski, nieudany start w kwalifikacjach do dwóch turniejów ITF.
2004 – przegrała z Kaią Kanepi w eliminacjach do Roland Garros. Wygrała dwa turnieje ITF, jednocześnie pierwsze w karierze, w Castel Gandolfo i Settimo San Pietro.
2005 – zadebiutowała w turniejach kobiecych zawodowych na kortach Roland Garros w Paryżu, gdzie dotarła do drugiej rundy (grała z dziką kartą, jako 244 zawodniczka świata, pokonując rodaczkę Camille Pin, przegrywając z wysoko rozstawioną Mariją Szarapową). Już w pierwszej rundzie zakończyła swój udział w turnieju w 's-Hertogenbosch. Odpadła w kwalifikacjach do imprezy w Paryżu (hala) oraz Hasselt. Wygrała dwa kolejne tytuły ITF-owskie.
Albert Costa Casals (ur. 25 czerwca 1975 w Leridzie), tenisista hiszpański, zwycięzca wielkoszlemowego French Open w grze pojedynczej, medalista olimpijski w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa zarówno jako zawodnik (2004) jak i trener kadry narodowej (2009). Na początku kariery używał imienia "Alberto".
Treningi tenisowe rozpoczął w wieku 5 lat. Był czołowym juniorem świata, w 1993 wygrał turniej Orange Bowl (nieoficjalne mistrzostwa świata) oraz był w finale French Open. W tym samym roku rozpoczął karierę zawodową, osiągając pierwszy ćwierćfinał w cyklu ATP World Tour (w Santiago). W krótkim czasie zyskał opinię jednego z czołowych specjalistów gry na nawierzchni ziemnej; w 1994 był w półfinale w Estoril (pokonał po drodze znanego rodaka Bruguerę – pierwsze zwycięstwo nad rywalem z czołowej dziesiątki rankingu światowego). W 1995 wyeliminował na turnieju French Open byłego mistrza imprezy, Amerykanina Couriera, a przyszłego triumfatora Austriaka Mustera zmusił do pięciosetowej walki. Zrewanżował się Musterowi...
Justine Henin (ur. 1 czerwca 1982 w Liège) – belgijska tenisistka (Walonka). W latach 2003-2006 występowała pod nazwiskiem Henin-Hardenne.
Pierwszy profesjonalny turniej wygrała zaraz po otrzymaniu licencji zawodowej w rodzinnej Belgii w 1999 roku; została jedną z niewielu tenisistek, które wygrały turniej zawodowy wraz ze swoim debiutem w nim. W 2001 roku jako reprezentantka belgijskiej drużyny zdobyła Puchar Federacji. Zwyciężyła w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 2004 roku w Atenach i zdobyła siedem wielkoszlemowych tytułów. Dwukrotnie (2006, 2007) triumfowała w turnieju Mistrzyń. Sezony 2003, 2006 i 2007 zakończyła na szczycie listy rankingowej kobiet WTA. Wygrała 41 turniejów indywidualnych, klasyfikowanych w rankingu WTA.
Brała udział w turniejach deblowych, jednak z mniejszym powodzeniem niż w rywalizacji indywidualnej. W 2002 roku wygrała dwa tego rodzaju turnieje: w Gold Coast i Zurychu. Została sklasyfikowana na dwudziestym trzecim miejscu w rankingu deblistek. Później zaprzestała startów w rozgrywkach deblowych.
Według wielu komentatorów sportowych, Henin operowała najlepszym uderzeniem backhandowym po linii wśród pań. Była specjalistką od dobiegania do piłek, które wydawałyby się przegrane i precyzyjnego przebijania ich na drugą stronę kortu. Nie lubiła długich wymian w grze, zazwyczaj starała się jak najszybciej zakończyć podanie uderzeniem backhandowym po linii. Była zawodniczką praworęczną z jednoręcznym forehandem i backhandem.
14 maja 2008 Belgijska Federacja Tenisowa na życzenie tenisistki zorganizowała konferencję prasową, na której Henin ogłosiła, że kończy karierę tenisową.
Juan Carlos Ferrero Donat (ur. 12 lutego 1980 w Onteniente), tenisista hiszpański, zwycięzca wielkoszlemowego turnieju French Open w 2003, finalista French Open w 2002 i US Open w 2003. Zwycięsca 14 turnieju ATP, były lider rankingu ATP.
W 1999 roku wygrał swój pierwszy turniej na Majorce pokonując w finale Àlexa Corretja 2:6, 7:5, 6:3. US Open w 1999 roku był jego pierwszym turniejem wielkoszlemowym i odpadł w I rundzie przegrywając z Gregem Rusedskim. W Australian Open w 2000 roku doszedł do III rundy przegrywając z Younes El Aynaoui. Osiągnął również dwa finały w Barcelonie i w Dubaju We French Open doszedł do półfinału przegrywając z Gustavo Kuerten. W US Open doszedł do IV rundy przegrywając z Maratem Safinem. Następnie doszedł do półfinału w Paryżu przegrywając z Maratem Safinem 2:6, 2:6. Sezon 2000 zakończył na 12 miejscu w rankingu ATP.
W Australian Open 2001 doszedł do II rundy przegrywając z Andrew Ilie. W cztery miesiące wygrał cztery turnieje Barclays Dubai Tennis Championships , Estoril Open, Open Sabadell Atlántico i Internazionali BNL d'Italia, doszedł również do finału w Hamburgu. We French Open 2001 doszedł do półfinału. Następnie odpadł w III rundzie Wimbledonu a w US Open odpadł w IV rundzie. Sezon 2001 zakończył na 5 miejscu w rankingu ATP.
Andy Roddick (ur. 30 sierpnia 1982 w Omaha, Nebraska), tenisista amerykański, najwyżej sklasyfikowany zawodnik USA zajmujący obecnie 7. miejsce w rankingu ATP. Specjalizuje się w grze na nawierzchni twardej.
W zawodowym Tourze zadebiutował pod koniec lutego 2000 roku w Delray Beach grając z Laurence Tielemanem. W 2003 został mistrzem wielkoszlemowego US Open, a w 2006 był finalistą tej imprezy. Ponadto grał również w finałach Wimbledonu 2004, 2005 i 2009. Pierwsze turniejowe zwycięstwo odniósł w Atlancie w 2001 roku, a ostatnie w 2010 w Miami. W sumie wygrał 29. zawodów z cyklu ATP World Tour w grze pojedynczej. W listopadzie 2003 został liderem rankingu ATP Entry. W grze podwójnej wygrał 4. turnieje ATP.
Amerykanin jest zwycięzcą Pucharu Davisa z 2007, kiedy to reprezentacja Stanów Zjednoczonych pokonała w finale Rosję 4:1. Był również finalistą rozgrywek z 2004 roku.
Znawcy tenisa uważali Roddicka za bardzo utalentowanego tenisistę. Typowano go na następcę takich sław amerykańskiego tenisa jak Pete Sampras czy Andre Agassi. Przez ten czas zdołał wywalczyć tytuły w Australian Open czy US Open. Osiągnął również ćwierćfinał turnieju French Open. Łącznie wygrał 6. turniejów singlowych i 7. deblowych. W 2000 roku rozpoczął karierę zawodową.
W debiutanckim sezonie kariery zawodowej Roddick osiągnął ćwierćfinał turnieju w Waszyngtonie z cyklu ATP International Series. Tego roku wygrał swój pierwszy challenger w karierze – w Austin. W turniejach wielkoszlemowych nie startował za wyjątkiem US Open, gdzie grając dzięki "dzikiej karcie", odpadł w I rundzie.
Samantha Stosur (ur. 30 marca 1984 w Brisbane) – australijska tenisistka o statusie profesjonalnym, liderka światowej klasyfikacji deblistek, mistrzyni turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, zwyciężczyni turnieju mistrzyń, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji i Pucharu Hopmana.
W październiku 1998 roku Samantha wystąpiła w swoim pierwszym turnieju ITF w australijskim Kooralbyn, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Lisą McShea. Kilka pierwszych turniejów zagrała jedynie w grze pojedynczej. W grze podwójnej po raz pierwszy wystartowała w mieście, w którym mieszka – Gold Coast w parze z Melissą Dowse. W styczniu 2000 Australijka po raz pierwszy grała w eliminacjach do zawodowej imprezy, a był to wielkoszlemowy turniej Australian Open w Melbourne. Przegrała w pierwszej rundzie. W styczniu 2001 po raz kolejny próbowała swoich sił w eliminacjach turniejowych (w Gold Coast oraz Australian Open), ale i tym razem nieudanie. 18 marca wygrała swój pierwszy turniej ITF w grze podwójnej w Benalla ze swoją rodaczką, Monique Adamczak. Tydzień wcześniej grała w finale ITF w Warrnambool. Po półrocznej przerwie zagrała w japońskim Kugayama, dochodząc do finału singla i debla. Od tej pory coraz częściej wygrywała turnieje Międzynarodowej Federacji Tenisowej.
Jako 261 zawodniczka na świecie otrzymała dziką kartę do turnieju zawodowego w Gold Coast w 2002 i to był jej profesjonalny debiut. Przegrała w pierwszej rundzie z Anastasiją Myskiną, podobnie jak w grze podwójnej z Evie Dominikovic. Zadebiutowała z dziką kartą w Australian Open – w pierwszej rundzie uległa Grécie Arn. W sezonie nie startowała później w imprezach zawodowych, ograniczając się do występów w turniejach ITF. Tam odnosiła znacznie większe sukcesy w deblu niż w singlu.
Robin Bo Carl Söderling (ur. 14 sierpnia 1984 w Tibro) – tenisista szwedzki, zwycięzca turniejów zawodowych, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Jest synem prawnika. Treningi tenisowe rozpoczął w wieku 5 lat. Ma na koncie wiele sukcesów juniorskich, w 2001 triumfował w nieoficjalnych mistrzostwach świata w tej kategorii wiekowej Orange Bowl (w finale pokonał Argentyńczyka Juana Mónaco), był również mistrzem w singlu (i wicemistrzem w deblu) Europy. Sezon 2001 zakończył na 4. miejscu światowego rankingu juniorów. W tym samym roku debiutował w cyklu zawodowym ATP World Tour, dopuszczony z "dziką kartą" do turnieju w Sztokholmie (odpadł w II rundzie).
W dwóch kolejnych latach regularnie poprawiał swoją pozycję w rankingu seniorskim, w 2003 awansując do pierwszej setki na świecie. W 2002 debiutował w imprezie wielkoszlemowej – przeszedł rundę na US Open. W 2003 wygrał dwa turnieje challengerowe, na Wimbledonie osiągnął III rundę (wyeliminował sensacyjnego finalistę French Open sprzed miesiąca Holendra Verkerka, odpadł z doświadczonym Brytyjczykiem Henmanem), a na koniec sezonu był w finale w Sztokholmie, gdzie nieznacznie przegrał z Amerykaninem Mardy Fishem (5:7, 6:3, 6:7). W 2004 doczekał się pierwszego turniejowego zwycięstwa – w finale w Lyonie pokonał Belga Malisse'a; przegrał w finale w Marsylii z Dominikiem Hrbatym. W 2005 wygrał turniej w Mediolanie (w finale z Radkiem Štěpánkiem). Regularne występy w 2006 – finał w Memphis przegrany do Haasa, półfinały i ćwierćfinały innych imprez – pozwoliły mu na dalszy awans w rankingu. Rok 2008 przyniósł trzecie zwycięstwo w karierze w turniejach z cyklu ATP. Powtórzył wyczyn z 2004 roku wygrywając Lyonie tym razem z Francuzem Julien Benneteau (6:3, 6:7(5), 6:1). Kolejny rok- 2009- Söderling nie rozpoczął optymistycznie. Przegrał w II rundzie Australian Open z Cypryjczykiem Marcosem Baghdatisem. Jednak występ w Roland Garros był popisem umiejętności Szweda. Doszedł do finału imprezy pokonując min.: Davida Ferrera, Rafaela Nadala, Nikołaja Dawydienko i Fernando Gonzaleza. W finale przegrał z Rogerem Federerem (6:1, 7:6(1), 6:4). To największy sukces Robina w historii występów wielkoszlemowych. Ten wyczyn pozwolił mu awansować na 12. miejsce w klasyfikacji światowej.
Tomáš Berdych (ur. 17 września 1985 w mieście Valašské Meziříčí), tenisista czeski, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Był czołowym czeskim juniorem, karierę zawodową rozpoczął w 2002. Po roku startów głównie w cyklu challengerów (turnieje niższej rangi niż ATP World Tour) w 2003 debiutował w Wielkim Szlemie (US Open). Wciąż występując przede wszystkim w challengerach piął się w górę rankingu światowego. W 2004 zyskał rozgłos wyeliminowaniem lidera rankingu światowego, Szwajcara Rogera Federera, w II rundzie igrzysk olimpijskich w Atenach; była to ostatnia porażka Federera w sezonie 2004. Berdych pokonał na igrzyskach olimpijskich także Floriana Mayera (Niemcy) i Tommy'ego Robredo (Hiszpania), by w ćwierćfinale przegrać z Taylorem Dentem (USA).
W Pucharze Davisa debiutował we wrześniu 2003, w meczu z Tajlandią o miejsce w grupie światowej (najwyższej klasie rozgrywek Pucharu Davisa). Dwa lata później również w meczu barażowym o miejsce w grupie światowej pokonał w grze pojedynczej dwóch Niemców Haasa i Kiefera (obu w pięciu setach), ale nie wystarczyło to do zwycięstwa reprezentacji; tym samym Czechy spadły do grupy I Pucharu. Do końca 2005 Berdych w meczach pucharowych wygrał 5 pojedynków (w tym jeden deblowy), przegrał 2. Reprezentował również Czechy w Pucharze Świata.
Anna Dżamalowna Czakwetadze, ros. Анна Джамаловна Чакветадзе (ur. 5 marca 1987 w Moskwie) – tenisistka rosyjska. We wrześniu 2007 była sklasyfikowana na piątym miejscu w rankingu WTA. Dotychczas ma na koncie 9 finałów turniejowych, z czego zaledwie jeden przegrany.
Czakwetadze jako juniorka wygrała dwa turnieje rangi ITF – jeden w singlu i jeden w deblu. Była sklasyfikowana na 22. miejscu juniorskiego rankingu ITF. Karierę zawodową rozpoczęła w 2003.
Jej pierwszym dużym osiągnięciem było wyeliminowanie ówczesnej mistrzyni French Open 2004 Anastazji Myskiny (rozstawiona z nr 3) w II rundzie US Open 2004. Był to jej debiut w turnieju wielkoszlemowym. Inne sukcesy to m.in. mistrzostwo Open Gaz de France 2008, półfinał w turnieju w New Haven w sierpniu 2005 (gdzie poniosła porażkę z późniejszą triumfatorką, Lindsay Davenport), półfinał J&S Cup 2006, oraz trzy ćwierćfinały turniejowe.
Kim Antonie Lode Clijsters (ur. 8 czerwca 1983 w Bilzen) – tenisistka belgijska (Flamandka), była liderka rankingu światowego w singlu i w deblu, siedmiokrotna finalistka turniejów wielkoszlemowych, triumfatorka US Open 2005, US Open 2009 i US Open 2010 w singlu oraz Wimbledon 2003 i Roland Garros 2003 w deblu.
W sumie wygrała 39 turniejów w grze pojedynczej i 11 w grze podwójnej (2010-09-11). Jej sportowa kariera trwa od 1997. 6 maja 2007 Belgijka ogłosiła zakończenie tenisowej kariery, jednak po prawie dwóch latach (26 marca 2009) zapowiedziała powrót jeszcze tego roku na letni sezon twardych kortów. 11 sierpnia 2009 opodal Cincinnati rozegrała swój pierwszy mecz po ponaddwuletniej przerwie, związanej m.in. z urodzeniem dziecka. Zawodniczka określa ten nowy etap mianem "drugiej kariery". W trzecim turnieju po przerwie wygrała swoje drugie mistrzostwo wielkoszlemowe w grze pojedynczej.
Ałła Aleksandrowna Kudriawcewa, ros. А́лла Алекса́ндровна Кудря́вцева (ur. 3 listopada 1987 w Moskwie) – rosyjska tenisistka o statusie profesjonalnym.
W swojej karierze wygrała jeden turniej singlowy (w Taszkencie) oraz dwa deblowe: w Kolkata|Kalkucie]] (w parze z Vanią King) oraz w 's-Hertogenbosch (wraz z Anastasiją Rodionową). Jako deblistka ma na koncie także 8 tytułów ITF.
Podczas Wimbledonu 2008 doszła do czwartej rundy, pokonując Jekaterinę Makarową, Mariję Szarapową (rozstawioną z numerem 3) oraz Peng Shuai. W 1/8 finału przegrała z Nadią Pietrową.
David Ferrer Ern (ur. 2 kwietnia 1982 w Jávea), tenisista hiszpański, zwycięzca turniejów ATP World Tour w singlu i deblu, reprezentant w Pucharze Davisa.
Karierę zawodową Ferrer rozpoczął w roku 2000. Na początku często grał w Polsce, wygrywając m.in. challenger w Sopocie w 2001. Szerszemu gronu kibiców dał się poznać w 2002, kiedy w swoim drugim występie w turnieju z cyklu ATP World Tour w chorwackim Umag osiągnął finał, pokonując po drodze m.in. Argentyńczyków Nalbandiana i Corię, a przegrywając dopiero w decydującym meczu z rodakiem Moyą. Również w 2002 wygrał swój pierwszy turniej – w finale w Bukareszcie pokonał Argentyńczyka Acasuso, ponadto triumfował w trzech challengerach. W sezonie 2003 grał już regularnie w cyklu ATP World Tour, debiutował we wszystkich turniejach wielkoszlemowych, był w finale w Sopocie (turniej został w t. r. wpisany do cyklu ATP World Tour), gdzie Ferrer przegrał w finale z Corią. Ponadto w lutym osiągnął finał debla w Acapulco, jednak w finale przegrał wspólnie z Fernando Vicente z parą Mark Knowles-Daniel Nestor. W 2004 Ferrer dotarł co najmniej do ćwierćfinału w siedmiu turniejach w cyklu ATP World Tour; odniósł dwa zwycięstwa nad rywalami z czołowej dziesiątki na świecie (Nalbandianem i Ferrero), sam po raz pierwszy w karierze awansował do najlepszej pięćdziesiątki rankingu. W 2005 do końca lutego wygrał dwa turnieje w grze podwójnej, najpierw w Viña del Mar, a potem w Acapulco. W obu turniejach partnerował Santiago Venturze. W połowie kwietnia dotarł do finału singla w Walencji, jednak przegrał finałowy mecz z Rosjaninem Andriejewem. W maju awansował do pierwszego w karierze ćwierćfinału wielkoszlemowego – w turnieju French Open wyeliminował obrońcę tytułu Gastóna Gaudio, a przegrał z późniejszym triumfatorem Rafaelem Nadalem. We wrześniu został sklasyfikowany na pozycji nr 13. na świecie. Sezon 2006 Hiszpan zakończył z singlowym tytułem w Stuttgarcie, po pokonaniu w finale Acasuso. Ponadto awansował również do półfinału rozgrywek Masters Series w Miami, gdzie po drodze wyeliminował Andy Roddicka; przegrał z Rogerem Federerem.
Novak Đoković, Новак Ђоковић, (czyt. Dziokowić) (ur. 22 maja 1987 w Belgradzie) – tenisista serbski, dawniej reprezentant Serbii i Czarnogóry w Pucharze Davisa, od 2007 Serbii; zwycięzca Australian Open 2008 oraz Australian Open 2011 i brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008).
Đoković jest zawodnikiem praworęcznym, z oburęcznym backhandem. Treningi tenisowe rozpoczął jako 4-latek. Wyborem tej dyscypliny zerwał z tradycją rodzinną: kilku krewnych było utalentowanymi narciarzami. Przez dwa lata trenował w monachijskiej akademii Niki Pilicia.
Đoković urodził się 22 maja 1987 w Belgradzie. Rodzice, Srđan i Dijana, pochodzą z Serbii. Ojciec był profesjonalnym narciarzem, mistrzem Jugosławii w narciarstwie alpejskim. Z kolei matka to znakomita łyżwiarka figurowa, obecnie instruktorka jazdy na łyżwach. Serb ma dwóch młodszych braci, Marko i Đorđe, również tenisistów.
Treningi tenisowe Đoković rozpoczął jako czterolatek. Obecnie mieszka w Monte Carlo.
Mówi płynnie po włosku, angielsku i serbsku, zna także trochę język niemiecki.
W ramach rozgrywek juniorskich był m.in. półfinalistą Australian Open 2004 w grze pojedynczej i podwójnej. Już rok wcześniej rozpoczął karierę zawodową, wygrywając jeden turniej rangi futures.
W 2004 startował już głównie w challengerach; zaliczył także debiut w turnieju rangi ATP Tour.
W kwietniu 2004 debiutował w reprezentacji Serbii i Czarnogóry w Pucharze Davisa. W ramach tych rozgrywek pokonał m.in. w 2006 znanego Brytyjczyka Rusedskiego. W tymże roku wystąpił też z Aną Ivanović w Pucharze Hopmana, uważanym za nieoficjalne mistrzostwa świata w grze mieszanej.
W styczniu 2005 wystąpił po raz pierwszy w imprezie wielkoszlemowej, gdzie w I rundzie Australian Open 2005 musiał uznać wyższość Marata Safina.
Milos Raonic (ur. 27 grudnia 1990 w Podgoricy) – kanadyjski tenisista, zwycięzca jednego turnieju rangi ATP World Tour w grze pojedynczej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Od roku 2008 Raonic jest tenisistą zawodowym. W Australian Open w roku 2011 awansował do turnieju głównego przechodząc najpierw eliminacje. W fazie zasadniczej wyeliminował najpierw Niemca Björna Phau, w dalszej fazie pokonał rozstawionego z nr 22. Michaëla Llodrę wynikiem 7:6(3), 6:3, 7:6(4), a w III rundzie rozstawionego z nr 10. Michaiła Jużnego 6:4, 7:5, 4:6, 6:4. W IV rundzie przegrał z rozstawionym z nr 7. Davidem Ferrerem wynikiem 6:4, 2:6, 3:6, 4:6. W lutym 2011 Raonic osiągnął swój największy sukces w karierze wygrywając imprezę rangi ATP World Tour w San José. W drodze po tytuł wyeliminował m.in. Xaviera Malisse, Jamesa Blake'a, a w finale wynikiem 7:6(6), 7:6(5) Hiszpana Fernando Verdasco. Tuż po tym sukcesie Kanadyjczyk osiągnął kolejny finał rozgrywek ATP World Tour, na kortach w Memphis. Finałowe spotkanie przegrał jednak z rozstawionym z nr 1. w zawodach Andym Roddickiem.
Caroline Wozniacki (Karolina Woźniacka, ur. 11 lipca 1990 w Odense) – duńska tenisistka pochodzenia polskiego, od 18 lipca 2005 roku o statusie profesjonalnym, finalistka US Open 2009 w singlu. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem.
Rok 2008 rozpoczęła od występu w wielkoszlemowym Australian Open. Dotarła tam do 4 rundy, eliminując po drodze m.in. Alonę Bondarenko. Dunkę pokonała Serbka Ana Ivanović w dwóch setach 6:1, 7:6 (mimo prowadzenia Wozniacki w drugim secie 5:3 i dwóch piłek setowych).
Później wzięła udział w turnieju w Ad-Dausze, w którym doszła do ćwierćfinału, pokonując po drodze kolejno Tajkę Yung-Jan Chan 3:6, 6:2, 6:3, rozstawioną z nr 8 Francuzkę Marion Bartoli 6:2, 6:3 oraz Anabel Medinę-Garrigues z Hiszpanii 3:6, 7:6(3), 6:3. Przegrała dopiero z rozstawioną z numerem 4 Mariją Szarapową 0:6, 1:6.
Doszła też do ćwierćfinału turnieju w Memphis, przegrywając z późniejszą zwyciężczynią turnieju, Amerykanką Lindsay Davenport 0:6, 2:6.
Sukces odniosła też w bardzo mocno obsadzonych turniejach w Indian Wells oraz Miami, dochodząc w obu do czwartej rundy. W Indian Wells przegrała z rozstawioną z numerem 2 Swietłaną Kuzniecową 2:6, 3:6, natomiast na Florydzie z późniejszą triumfatorką Sereną Williams 3:6, 3:6.
Wzięła też udział w innych turniejach nie odnosząc w nich jednak spektakularnych sukcesów (np. II runda w Berlinie czy III w Rzymie, French Open i Wimbledonie).
Rafael Nadal Parera (ur. 3 czerwca 1986 w Manacor) – tenisista hiszpański, lider rankingu ATP World Tour, uważany za jednego z najwybitniejszych zawodników w historii dyscypliny. Największe sukcesy odnosi na kortach ziemnych, a liczni eksperci skłaniają się do uznania go za najlepszego zawodnika w historii specjalizującego się w grze na tej nawierzchni. Nadal jest zwycięzcą dziewięciu turniejów wielkoszlemowych: French Open 2005, 2006, 2007, 2008, 2010, Wimbledonu 2008, 2010, Australian Open 2009 oraz US Open 2010, a także mistrzem olimpijskim z Pekinu (2008) w grze pojedynczej oraz zwycięzcą 19 turniejów z cyklu ATP Masters Series. Zwyciężając w US Open 2010 skompletował Karierowego Wielkiego Szlema, jako czwarty zawodnik w erze open i Karierowego Złotego Wielkiego Szlema, jako drugi zawodnik w erze open (po Andre Agassim). Wchodził także w skład reprezentacji Hiszpanii, która w latach 2004, 2008 i 2009 zdobyła Puchar Davisa.
Zanim 18 sierpnia 2008 objął prowadzenie w rankingu, przez rekordowe 160 kolejnych tygodni zajmował drugą lokatę, za Rogerem Federerem. Przewodnictwo utrzymał do 5 lipca 2009, kiedy to pozycję lidera odzyskał Federer. Nadal powrócił na pierwsze miejsce w rankingu 7 czerwca 2010, gdy po raz piąty zwyciężył we French Open.
Li Na (chiń. 李娜; pinyin Lǐ Nà; ur. 26 lutego 1982 w Wuhanie, w prowincji Hubei) – chińska tenisistka o statusie profesjonalnym od 1999 roku, mistrzyni wielkoszlemowego French Open 2011 oraz pierwsza w historii Azjatka, która zwyciężyła w turnieju wielkoszlemowym. W swoim debiucie w Wimbledonie w 2006 roku dotarła do ćwierćfinału, przegrywając 4:6, 5:7 z Kim Clijsters. Dotychczas jej najlepszy wielkoszlemowy rezultat to zwycięstwo w French Open 2011 (w finale pokonała Francescę Schiavone). Jest także finalistką Australian Open 2011 (porażka z Kim Clijsters). Rok wcześniej dotarła tam do półfinału, gdzie uległa Serenie Williams. Oprócz wielkoszlemowego Roland Garros wygrała cztery imprezy singlowe: w Kantonie, Gold Coast, Birmingham oraz w Sydney. Odnotowała dwa zawodowe zwycięstwa deblowe. W 2006 roku triumfowała w Birmingham w parze z Jeleną Janković, a w 2000 w Taszkencie. Reprezentantka Chin w Pucharze Federacji w latach 1999-2002 oraz 2005-2006. Reprezentantka w letnich igrzyskach olimpijskich w 2000 roku. W 1998 roku wygrała Asian Youth Cup. W rozgrywkach ITF wygrała 19 turniejów singlowych i 16 deblowych.Gra w tenisa od kiedy skończyła osiem lat. Przez dwa lata uprawiała badminton. 27 stycznia 2006 poślubiła Jianga Shana, który przez pewien czas także był jej trenerem. W 2011 po nieudanym turnieju w Stuttgarcie zatrudniła Duńczyka Michaela Mortensena jako nowego trenera.
Petra Kvitová (ur. 8 marca 1990 w Bílovcu) – czeska tenisistka o statusie profesjonalnym, mistrzyni wielkoszlemowego Wimbledon 2011 w singlu. Ma na koncie 7 wygranych turniejów cyklu ITF i pięć z cyklu WTA Tour: w Hobart w 2009 roku, w Brisbane, w Paryżu, w Madrycie oraz Wimbledon (wszystkie cztery w 2011 roku). W swoim pierwszym występie w turnieju wielkoszlemowym, podczas French Open 2008, osiągnęła 4 rundę, pokonując po drodze m.in. rozstawioną z numerem 12 Ágnes Szávay. W styczniu 2009 roku, w Hobart, wygrała pierwszy turniej WTA pokonując w finale Ivetę Benesovą. Podczas wielkoszlemowego US Open, w trzeciej rundzie sensacyjnie wyeliminowała ówczesną liderkę światowego rankingu, Dinarę Safinę 6:4, 2:6, 7:6 (7-5).
Mardy Fish (ur. 9 grudnia 1981 w Edinie) – amerykański tenisista, zwycięzca turniejów ATP World Tour w grze pojedynczej i podwójnej. W sumie wygrał 14 zawodów cyklu ATP World Tour, 6 w singlu oraz 8 w deblu. Obecnie zajmuje 8. miejsce w rankingu ATP w grze pojedynczej. Pierwszy mecz w zawodowym Tourze rozegrał dnia 10 maja 1999 podczas rozgrywek Futuresowych (F3) w Tallahassee przeciwko Jonathanowi Pastelowi. Spotkanie zakończyło się porażką Fisha 4:6, 6:7. Pomimo tego występu status profesjonalisty Amerykanin otrzymał w 2000 roku. W roku 2004, podczas igrzysk olimpijskich w Atenach w grze pojedynczej zdobył srebrny medal, pokonując w drodze do finału m.in: Michaiła Jużnego oraz Fernanda Gonzáleza. W finale nie sprostał Nicolásowi Massú przegrywając mecz 3:6, 6:3, 6:2, 3:6, 4:6. W Pucharze Davisa reprezentuje swój kraj od roku 2003, a w innych międzypaństwowych rozgrywkach, Pucharze Hopmana zwyciężył w roku 2008 wspólnie z Sereną Williams pokonując w finale reprezentację Serbii w składzie Jelena Janković i Novak Đoković. Od marca 1998 Fish zaczął startować w rozgrywkach juniorskich. W singlu odniósł dwa turniejowe zwycięstwa, najpierw pod koniec marca 1999 w międzynarodowych mistrzostwach w Singapurze, gdzie w finale pokonał Rogera Andersona, a następnie w brytyjskim Molesey, wygrywając w meczu finałowym nad Érikiem Prodonem. Najwyżej w klasyfikacji singlowej juniorów był na 14. miejscu (31 grudnia 1999). W deblu Amerykanin triumfował raz, podczas rozrywek o międzynarodowe mistrzostwo Japonii w kwietniu 1999 w parze z Joachimem Johanssonem. W zestawieniu deblistów najwyżej był na pozycji nr 19. (31 grudnia 1999).
Serena Jameka Williams (ur. 26 września 1981 w Saginaw w stanie Michigan) – amerykańska tenisistka, zdobywczyni "swojej" wersji Wielkiego Szlema w grze pojedynczej (ang. Serena Slam), a także niekalendarzowego Wielkiego Szlema w grze podwójnej, mistrzyni olimpijska w grze podwójnej z Sydney (2000) i Pekinu (2008).
W grze pojedynczej 39-krotnie wygrała turnieje WTA, w tym 13 wielkoszlemowych: US Open 1999, French Open 2002, Wimbledon 2002, US Open 2002, Australian Open 2003, Wimbledon 2003, Australian Open 2005, Australian Open 2007, US Open 2008, Australian Open 2009, Wimbledon 2009, Australian Open 2010,Wimbledon 2010. Jest szóstą tenisistką w historii, która jednocześnie liderowała klasyfikacji singlistek i deblistek.
Jest młodszą siostrą tenisistki Venus Williams, także mistrzyni wielkoszlemowych turniejów.
Samantha Stosur (ur. 30 marca 1984 w Brisbane) – profesjonalna australijska tenisistka pochodzenia polskiego, była liderka światowej klasyfikacji deblistek. Mistrzyni w singlu wielkoszlemowego US Open 2011 oraz finalistka w singlu French Open 2010, zwyciężczyni dwóch turniejów wielkoszlemowych w deblu i mikście. Australijka jest ponadto dwukrotną triumfatorką turnieju mistrzyń w grze podwójnej i reprezentantką kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji oraz Pucharu Hopmana. W październiku 1999 roku Samantha wystąpiła w swoim pierwszym turnieju ITF w australijskim Kooralbyn, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Lisą McShea. Kilka pierwszych turniejów zagrała jedynie w grze pojedynczej. W grze podwójnej po raz pierwszy wystartowała w mieście, w którym mieszka – Gold Coast w parze z Melissą Dowse. W styczniu 2000 Australijka po raz pierwszy grała w eliminacjach do zawodowej imprezy, a był to wielkoszlemowy turniej Australian Open w Melbourne. Przegrała w pierwszej rundzie. W styczniu 2001 po raz kolejny próbowała swoich sił w eliminacjach turniejowych (w Gold Coast oraz Australian Open), ale i tym razem nieudanie. 18 marca wygrała swój pierwszy turniej ITF w grze podwójnej w Benalla ze swoją rodaczką, Monique Adamczak. Tydzień wcześniej grała w finale ITF w Warrnambool. Po półrocznej przerwie zagrała w japońskim Kugayama, dochodząc do finału singla i debla. Od tej pory coraz częściej wygrywała turnieje Międzynarodowej Federacji Tenisowej.
Janko Tipsarević, Јанко Типсаревнħ (ur. 22 czerwca 1984 w Belgradzie) – serbski tenisista, zwycięzca Drużynowego Pucharu Świata z roku 2009, a także Pucharu Davisa z 2010. W latach 1999 – 2001 Serb występował jako junior. W 2001 wygrał Australian Open, pokonując w finale Jimmy Wanga 3:6, 7:5, 6:0, a w deblu osiągnął półfinał tej imprezy. W tym samym roku uzyskał ćwierćfinał młodzieżowego Roland Garrosa. W styczniu 2001 był na pierwszej pozycji w rankingu juniorskim. Łącznie w tym okresie wygrał osiem rozgrywek w grze pojedynczej rangi juniorskiej. Karierę seniorską Tipsarević rozpoczął w roku 2002, jednak już w maju 2001 wygrał rozgrywki rangi Futures w Belgradzie. Rok później zwyciężył we futuresie rozgrywanym w Meksyku. W sezonie 2003 Serb po raz pierwszy przystąpił do rozgrywek wielkoszlemowych, podczas turnieju French Open, lecz odpadł w III rundzie kwalifikacji. W eliminacjach do Wimbledonu również nie awansował do turnieju głównego, przegrywając w I fazie kwalifikacji. W lipcu wygrał rozgrywki challengerowe w Zell, a w sierpniu wystąpił w turnieju głównym US Open, lecz swoje spotkanie przegrał w I rundzie. Na koniec roku Tipsarević zwyciężył w turnieju challengerowym w Torrance.
Petra Kvitová (ur. 8 marca 1990 w Bílovcu) – czeska tenisistka o statusie profesjonalnym, mistrzyni Wimbledonu 2011 w singlu. Ma na koncie 7 wygranych turniejów cyklu ITF i sześć WTA Tour: w Hobart w 2009 roku, w Brisbane, w Paryżu, w Madrycie, Wimbledon oraz w Linzu (wszystkie pięć w 2011 roku). W swoim pierwszym występie w turnieju wielkoszlemowym, podczas French Open 2008, osiągnęła 4 rundę, pokonawszy po drodze m.in. rozstawioną z numerem 12 Ágnes Szávay. W styczniu 2009 roku w Hobart wygrała pierwszy turniej WTA; w finale pokonała Ivetę Benesovą. Podczas wielkoszlemowego US Open, w trzeciej rundzie sensacyjnie wyeliminowała ówczesną liderkę światowego rankingu Dinarę Safinę 6:4, 2:6, 7:6 (7-5).
Roger Federer (ur. 8 sierpnia 1981 w Bazylei) – szwajcarski tenisista, najwyżej sklasyfikowany szwajcarski tenisista, zajmujący obecnie 3. miejsce w rankingu ATP.
Status profesjonalny Federer otrzymał w roku 1998. Pierwszy mecz w zawodowym Tourze Szwajcar rozegrał na początku lipca tego roku w Gstaad. Przeciwnikiem Federera był Argentyńczyk Lucas Arnold Ker, a spotkanie zakończyło się porażką Szwajcara 4:6, 4:6.
Federer uważany jest za najlepszego tenisistę w historii dyscypliny. Ma w swoim dorobku szesnaście zwycięstw w turniejach wielkoszlemowych. W Australian Open triumfował w latach 2004, 2006, 2007 i 2010, we francuskim Roland Garros zwyciężył w 2009 roku, na kortach Wimbledonu wygrywał w latach 2003-2007, 2009, a w US Open w sezonach 2004-2008. Dodatkowo Szwajcar sześciokrotnie został mistrzem kończącego sezon turnieju ATP World Tour Finals (lata 2003, 2004, 2006, 2007, 2010, 2011). Ponadto siedmiokrotnie dochodził do finałów rozgrywek wielkoszlemowych i raz do finału ATP World Tour Finals. Federer w przeciągu swojej kariery wygrał 70 turniejów rangi ATP World Tour w grze pojedynczej oraz osiągnął 30 finałów.
W grze podwójnej Federer jest złotym medalistą igrzysk olimpijskich w Pekinie z roku 2008. Wspólnie ze Stanislasem Wawrinką pokonali w finałowym meczu Szwedów Simona Aspelina i Thomasa Johanssona. W deblu Szwajcar ma na koncie 8 turniejowych zwycięstw i 5 finałów.
Po wygraniu Australian Open z 2004, dnia 2 lutego awansował na 1. pozycję w światowym rankingu. Przez kolejne 237 tygodni był na szczycie listy (do 11 sierpnia 2008 roku). Dnia 6 lipca 2009 ponownie został liderem rankingu na okres 48 tygodni. Federer był nr 1. łącznie przez 285 tygodni, o tydzień krócej niż rekordzista Amerykanin Pete Sampras.
Flavia Pennetta (ur. 25 lutego 1982 w Brindisi) – włoska tenisistka, liderka światowego rankingu w grze podwójnej, zwyciężczyni turniejów WTA w grze pojedynczej i podwójnej, dwukrotna zdobywczyni Pucharu Federacji, mistrzyni deblowego Australian Open 2011 w parze z Argentynką Giselą Dulko, wicemistrzyni deblowego US Open. W 1999 roku na kortach Rolanda Garrosa zdobyła juniorskie mistrzostwo wielkoszlemowe w grze podwójnej razem z Robertą Vinci. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym bekhendem. 24 stycznia 2007 została ogłoszona przez prezydenta Włoch Kawalerem Orderu Zasługi Republiki Włoskiej.
Luty 2012[edytuj | edytuj kod]
Wiktoryja Azaranka (biał. Вікторыя Азаранка, ros. Виктория Азаренко, Wiktorija Azarienko; ur. 31 lipca 1989 w Mińsku) – białoruska tenisistka o statusie profesjonalnym; mistrzyni wielkoszlemowego Australian Open w grze pojedynczej oraz US Open w grze mieszanej; była liderka klasyfikacji juniorskiej; liderka ranking singlowego WTA; mistrzyni wielkoszlemowych turniejów juniorskich w grze pojedynczej i podwójnej, zwyciężczyni dziesięciu turniejów WTA w grze pojedynczej i sześciu w grze podwójnej. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Tenisistka praworęczna z oburęcznym bakhandem.
Milos Raonic (ur. 27 grudnia 1990 w Podgoricy) – kanadyjski tenisista, zwycięzca trzech turniejów rangi ATP World Tour w grze pojedynczej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Od roku 2008 Raonic jest tenisistą zawodowym. W Australian Open w roku 2011 awansował do turnieju głównego przechodząc najpierw eliminacje. W fazie zasadniczej wyeliminował najpierw Niemca Björna Phau, w dalszej fazie pokonał rozstawionego z nr 22. Michaëla Llodrę, a w III rundzie rozstawionego z nr 10. Michaiła Jużnego. W IV rundzie przegrał z rozstawionym z nr 7. Davidem Ferrerem. W lutym 2011 roku Raonic wygrywał pierwszą w karierze imprezę rangi ATP World Tour w San José. W drodze po tytuł wyeliminował m.in. Xaviera Malisse'a, Jamesa Blake'a, a w finale wynikiem 7:6(6), 7:6(5) Hiszpana Fernando Verdasco. Tuż po tym sukcesie Kanadyjczyk osiągnął kolejny finał rozgrywek ATP World Tour, na kortach w Memphis. Finałowe spotkanie przegrał jednak z Andym Roddickiem. W czerwcu Raonic dorał do finału gry podwójnej w Halle, gdzie grając w parze z Robinem Haase ulegli w decydującym spotkaniu duetowi Rohan Bopanna-Aisam-ul-Haq Qureshi 6:7(8), 6:3, 9-11.
W styczniu 2012 roku Raonic wygrał drugi zawodowy turniej, w Madrasie. W decydującym spotkaniu pokonał 6:7(4), 7:6(4), 7:6(4) Janko Tipsarevicia. W lutym obronił tytuł w San José, po zwycięstwie w finale nad Denisem Istominem. Podobnie jak i przed rokiem, zmagania w Memphis zakończył na udziale w finale, w którym uległ Jürgenowi Melzerowi.
W marcu 2010 roku Raonic zadebiutował w reprezentacji Kanady w Pucharze Davisa. W 2011 roku przyczynił się do awansu Kanady do grupy światowej, najwyższej klasy rozgrywek. Do końca 2011 roku rozegrał w zawodach sześć pojedynków singlowych, z których trzy wygrał, natomiast w deblu ma na koncie dwa zwycięskie spotkania.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 24. miejscu w lutym 2012 roku.
Maria Jurjewna Szarapowa, ros. Мария Юрьевна Шарапова (ⓘposłuchaj) (ur. 19 kwietnia 1987 w Niaganiu) – tenisistka rosyjska, była liderka rankingu WTA Tour, zwyciężczyni 24 turniejów singlowych oraz 3 deblowych. Szarapowa jest zwyciężczynią trzech turniejów wielkoszlemowych: Wimbledonu 2004, US Open 2006 i Australian Open 2008, a także finalistą Australian Open z lat 2007 i 2012 oraz Wimbledonu 2012.
Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Profesjonalistką została 19 kwietnia 2001 roku. Pierwszy turniej wygrała w Tokio w 2003 roku. Na korcie zarobiła do tej pory ponad 18 mln. dol.
Maj 2012[edytuj | edytuj kod]
Horia Tecău (ur. 19 stycznia 1985 w Konstancie) – rumuński tenisista specjalizujący się w grze podwójnej, zwycięzca dziewięciu turniejów ATP World Tour w deblu, mistrz Australian Open z 2012 roku w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Grając jeszcze jako junior, Tecău dwukrotnie wygrał (w 2002 i 2003 roku) Wimbledon w grze podwójnej, partnerując Florinowi Mergerze. W 2002 i 2003 Tecău osiągnął również finał Australian Open, tworząc duet w każdym z turniejów z Florinem Megerą. Na początku grudnia 2002 roku Tecău został sklasyfikowany na pozycji lidera klasyfikacji deblistów wśród juniorów.
Karierę zawodową rozpoczął w roku 2003, skupiając się głównie na deblu (w singlu rozegrał trzy mecze i wszystkie przegrał). Zwyciężał w turniejach z serii Futures, jak i challengerów. W rozgrywkach rangi ATP World Tour zatriumfował dziesięciokrotnie. Większość turniejowych zwycięstw odniósł wraz z Robertem Lindstedtem. Ponadto Tecău grał w dziewięciu finałach rozgrywek ATP World Tour, w tym wielkoszlemowego Wimbledonu z roku 2010 i 2011.
29 stycznia 2012 w parze z Amerykanką Bethanie Mattek-Sands wygrał konkurencję gry mieszanej wielkoszlemowego Australian Open. W finale pokonali Jelenę Wiesninę i Leandera Paesa 6:3, 5:7, 10-3.
Od roku 2003 reprezentuje swój kraj w Pucharze Davisa. Grając w barwach narodowych za każdym razem grywał w tzw. Grupie światowej, w której gra 16. najlepszych męskich reprezentacji tenisowych. W roku 2009 jego zespół spadł do niższej klasy rozgrywek.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w kwietniu 2008 na 326. miejscu, a w klasyfikacji deblistów w styczniu 2012 zajmował 8. pozycję.
Brian Baker (ur. 30 kwietnia 1985 w Nashville) – amerykański tenisista. Zwyciężał w dwóch turniejach rangi Challenger w grze pojedynczej oraz w trzech w grze podwójnej. Najwyższe – 141. miejsce w rankingu singlowym osiągnął w maju 2012. Najwyższą lokatę w deblu (113. pozycja) osiągnął 25 października 2004.
Występował w juniorskich turniejach wielkoszlemowych. W 2003 roku osiągnął finał rozgrywek podczas French Open. Został wtedy pokonany przez Stanislasa Wawrinkę.
Zarówno w grze podwójnej jak i pojedynczej występował na profesjonalnych turniejach wielkoszlemowych. W US Open dwukrotnie awansował do drugiej rundy rozgrywek – w 2005 roku w singlu, a w 2004 w deblu. Ponadto otrzymał dziką kartę do French Open w 2012 roku. Jego udział w zawodach zakończył się wtedy na drugiej rundzie.
Jarosława Wiaczesławowna Szwiedowa, ros. Яросла́ва Вячесла́вовна Шве́дова (ur. 12 września 1987 w Moskwie) – kazachska tenisistka, do 2008 roku rosyjska, mistrzyni wielkoszlemowych Wimbledonu 2010 i US Open 2010 w grze podwójnej, wicemistrzyni French Open 2010 w grze mieszanej, ćwierćfinalistka French Open 2010 oraz French Open 2012 w grze pojedynczej, pierwsza osoba z Kazachstanu w historii, która zdobyła tytuł wielkoszlemowy, klasyfikowana w rankingu WTA na 29. miejscu w grze pojedynczej (2010) i 4. w grze podwójnej (2011), reprezentantka Kazachstanu w Pucharze Federacji i Pucharze Hopmana. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem.
Jarosława Szwiedowa rozpoczęła treningi tenisowe w wieku ośmiu lat, zachęcona przez swojego ojca. W 2001 roku rozpoczęła występy w turniejach juniorskich Międzynarodowej Federacji Tenisowej. W 2004 doszła do finału wielkoszlemowego French Open w grze podwójnej dziewcząt w parze z Iriną Kotkiną; przegrały z Kateřiną Böhmovą i Michaëllą Krajicek. 12 września 2005 zajmowała najwyższe, 13. miejsce w mieszanym rankingu juniorskim.
Frederik Løchte Nielsen (ur. 27 sierpnia 1983 w Kongens Lyngby) – duński tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa oraz Pucharze Hopmana, zwycięzca wielkoszlemowego Wimbledonu z 2012 roku w grze podwójnej. Wnuk duńskiego tenisisty – Kurta Nielsena.
Grę rozpoczął jako pięciolatek w Lyngby Tennis Club. Jest laureatem mistrzostw Danii w singlu i w grze podwójnej, zarówno w hali, jak i na otwartym terenie. Nielsen uzyskał status profesjonalny w 2001 roku. Od tego czasu wielokrotnie wygrywał i osiągał finały w zmaganiach rang Challenger i Futures w grze podwójnej, natomiast w grze pojedynczej w kategorii Challenger dwa razy dochodził do finału, lecz za każdym razem przegrywał. W narodowym zespole w Pucharze Davisa wystąpił po raz pierwszy w 2003 roku.
Najwyższe – 190. miejsce w singlu osiągnął podczas notowania 15 sierpnia 2011. 9 lipca 2012 zanotował 24. pozycję w deblu, co było jego najwyższą lokatą.
W styczniu 2012 roku, po udanym przebrnięciu kwalifikacji, Duńczyk zadebiutował w imprezie wielkoszlemowej. W I rundzie Australian Open przegrał w trzech setach z Kevinem Andersonem. W grze podwójnej również swój udział zakończył na pierwszej rundzie.
Podczas Wimbledonu w 2012 roku zwyciężył w zawodach gry podwójnej mężczyzn. W zawodach wystąpił dzięki dzikiej karcie przyznanej przez organizatorów. Razem z partnerem, którym był Jonathan Marray, pokonali rozstawione pary w tym m.in. najbardziej utytułowanych deblistów – braci Bryan. W meczu o mistrzostwo zmierzyli się z Robertem Lindstedtem oraz Horią Tecău, z którymi wygrali 4:6, 6:4, 7:6(5), 6:7(5), 6:3.
Angelique Kerber (ur. 18 stycznia 1988 w Bremie) – niemiecka tenisistka pochodzenia polskiego, półfinalistka wielkoszlemowych US Open 2011 i Wimbledonu 2012 w grze pojedynczej.
Status profesjonalistki uzyskała w 2003 roku. Zadebiutowała w eliminacjach do turnieju I kategorii w Berlinie. Przez kolejny rok startowała w turniejach ITF, a w turnieju głównym imprezy WTA zadebiutowała w 2006 po przejściu kwalifikacji w belgijskim Hasselt. Po raz pierwszy udział w zawodach Wielkiego Szlema wzięła rok później w czasie French Open. Najwyższą pozycję w rankingu osiągnęła 18 czerwca 2012 roku – nr 8.
Kerber zaczęła grę na US Open 2011, w którym doszła do półfinału, jako nr 92. w rankingu tenisistek. Pokonała w początkowych rundach Lauren Davis, Agnieszkę Radwańską, Ałłę Kudriawcewą, Monikę Niculescu oraz Flavię Pennettę. Doszła tym samym do pierwszego wielkoszlemowego półfinału, gdzie przegrała z turniejowym nr 9. Samanthą Stosur wynikiem 3:6, 6:2, 2:6. Była drugą Niemką (po Sabine Lisicki) od czasu Steffi Graf, która osiągnęła tę fazę rozgrywek.
W lutym 2012 roku odnotowała zwycięstwo w halowej imprezie WTA Premier Series w Paryżu. W pojedynku o tytuł wygrała 7:6(3), 5:7, 6:3 z Marion Bartoli. W kwietniu tego samego roku wygrała turniej rangi International w Kopenhadze. W finale zawodów zwyciężyła z reprezentantką gospodarzy, Caroline Wozniacki, 6:4, 6:4. W czerwcu awansowała do finału rozgrywek w Eastbourne, lecz w finale lepsza od niej okazała się Tamira Paszek. Na przełomie czerwca i lipca 2012 roku awansowała do półfinału wielkoszlemowego Wimbledonu. W turnieju pokonała m.in. Lucie Hradecką, Jekatierinę Makarową, Christinę McHale, Kim Clijsters oraz Sabine Lisicki. W spotkaniu o finał uległa Agnieszce Radwańskiej wynikiem 3:6, 4:6. W sierpniu osiągnęła finał rozgrywek w Cincinnati, w którym przegrała z Li Na w trzech setach.
Andy Roddick, właściwie Andrew Stephen Roddick (ur. 30 sierpnia 1982 w Omaha) – amerykański tenisista sklasyfikowany najwyżej na 1. miejscu w listopadzie 2003 roku.
Roddick zadebiutował w zawodowym tourze w 2000 roku, podczas zawodów w Delray Beach, gdzie w I rundzie przegrał w dwóch setach z Włochem Laurence'em Tielemanem. Dwanaście lat później, dnia 5 września 2012 roku, Roddick zakończył swoją karierę meczem IV rundy US Open z Juanem Martínem del Potro, ponosząc porażkę w czterech setach.
W 2003 roku Amerykanin został mistrzem wielkoszlemowego US Open, a w 2006 był finalistą tej imprezy. Ponadto w latach 2004, 2005 i 2009 był również finalistą Wimbledonu. Amerykanin jest zwycięzcą Pucharu Davisa z 2007 roku oraz finalistą rozgrywek z 2004 roku. Pierwsze turniejowe zwycięstwo Roddick odniósł w Atlancie w 2001 roku, a ostatnie w lipcu 2012 roku ponownie w Atlancie. W sumie wygrał 32 zawodów z cyklu ATP World Tour w grze pojedynczej oraz osiągnął 20 finałów. W meczach szczebla ATP World Tour Amerykanin zagrał 825 razy, zwyciężając w 612 spotkaniach. W grze podwójnej Amerykanin rozegrał 8 finałów z cyklu ATP World Tour, z których wygrał 4.
3 listopada 2003 roku Roddick został liderem rankingu ATP. Na szczycie listy znajdował się przez 13 tygodni, do 1 lutego 2004 roku, kiedy został wyprzedzony przez Rogera Federera.
Kim Tiilikainen (ur. 8 lipca 1975 w Helsinkach) – fiński tenisista, reprezentant oraz trener Finlandii w rozgrywkach Pucharu Davisa.
Tiilikainen jeden raz brał udział w turnieju singlowym zawodów Wielkiego Szlema – miało to miejsce w 1996 roku, podczas French Open. W pierwszej rundzie przegrał z numerem 27. ówczesnego tenisa, Andreą Gaudenzim, wynikiem 3:6, 1:6, 1:6.
Od 1995 do 2003 roku dziewięciokrotnie brał udział w rywalizacji Finlandii w Pucharze Davisa. Wygrał dziewięć meczów, wszystkie w singlu. Jego największymi sukcesami były zwycięstwo nad Grekiem Anastasiosem Vasiliadisem w 1997 roku oraz pokonanie Włocha Davide Sanguinettiego w 2002 roku. W 2008 roku wygrał konkurs na objęcie posady kapitana fińskiej ekipy. Od 2009 roku jest również trenerem Jerzego Janowicza. Na co dzień mieszka wraz z rodziną w Poznaniu.
Cwetana Pironkowa, bułg. Цветана Кирилова Пиронкова (ur. 13 września 1987 w Płowdiwie) – bułgarska tenisistka.
Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Jako początkująca zawodniczka, nie wygrała jeszcze żadnego turnieju z cyklu WTA. Swój debiut w turnieju wielkoszlemowym odnotowała w 2006 roku w Australian Open i dotarła tam do drugiej rundy, wcześniej pokonując znaną Amerykankę Venus Williams. Sklasyfikowana najwyżej na 40 miejscu w rankingu światowym, w czerwcu 2008 roku. Ma na koncie sześć triumfów w zawodach ITF w grze singlowej.
Trenowana przez ojca, Kiriła Enczewa, który uczy ją tenisa od kiedy skończyła cztery lata. Mama, Radosweta Nikołowa, jest mistrzynią w pływaniu. Ma brata Enczo i siostrę Elisawetę, która również uprawia tenis.
Luty 2013[edytuj | edytuj kod]
Ana Konjuh (ur. 27 grudnia 1997 w Dubrowniku) – chorwacka tenisistka, mistrzyni juniorskiego Australian Open z roku 2013 w grze pojedynczej i w grze podwójnej dziewcząt.
W rozgrywkach seniorskich wystąpiła po raz pierwszy w październiku 2012 roku, biorąc udział z dziką kartą w turnieju tenisowym rangi ITF w Dubrowniku, na którym dotarła do drugiej rundy. W listopadzie tego samego roku zagrała w podobnym turnieju, w tureckiej Antalyi, gdzie po wygraniu kwalifikacji dotarła do finału imprezy, w którym przegrała z Serbką Jovaną Jaksic.
25 stycznia 2013 roku, w parze z Kanadyjką, Carol Zhao wygrała wielkoszlemowy turniej juniorski Australian Open 2013, pokonując w finale duet Ołeksandra Koraszwili–Barbora Krejcikova, a dzień później zdobyła też tytuł w grze pojedynczej, po wygranej z Czeszką, Kateřiną Siniakovą.
Marina Erakovic (ur. 6 marca 1988 w Splicie) – nowozelandzka tenisistka. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. W turniejach juniorskich wygrała w parze z Michaëllą Krajicek US Open w roku 2004 oraz Australian Open w 2005 z Wiktoryją Azaranką.
Pierwsze zawodowe spotkanie wygrała w 2005 pokonując w pierwszej rundzie w Auckland Marie-Ève Pelletier. Przegrała w drugiej rundzie z Janette Husárovą.
W lutym 2013 roku w Memphis wygrała swój pierwszy tytuł WTA Tour w grze pojedynczej. W zawodach pokonała m.in. Annikę Beck, Sofię Arvidsson, Jamie Hampton i Stefanie Vögele. W finale tenisistka wygrała z Sabine Lisicki. Po pierwszym secie, wygranym przez Erakovic wynikiem 6:1, Niemka skreczowała.
Anastasija Pawluczenkowa – rosyjska tenisistka, medalistka Letniej Uniwersjady 2013, multimistrzyni juniorskich turniejów wielkoszlemowych – trzykrotnie wygrywała w singlu i pięciokrotnie w deblu; liderka klasyfikacji ITF do lat osiemnastu.
Jej pierwszym występem w turnieju WTA był turniej w 2005 roku w Casale - odpadła w kwalifikacjach.
W styczniu 2013 roku osiągnęła swój drugi finał w zawodowym cyklu. W meczu o zwycięstwo w turnieju w Brisbane uległa Serenie Williams. W kwietniu zdobyła 2 tytuły. Triumfowała w Monterrey i Oeiras, a były to jej czwarte i piąte zawodowe zwycięstwo. Na meksykańskiej mączce w finale pokonała 4:6, 6:2, 6:4 Angelique Kerber, zaś w Portugalii w meczu o tytuł wygrała z Carlą Suárez Navarro 7:5, 6:2.