Przejdź do zawartości

Portal 2

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portal 2
Ilustracja
Logo gry
Producent

Valve Corporation

Wydawca

Valve Corporation

Dystrybutor

PL: Electronic Arts Polska[1]

Scenarzysta

Erik Wolpaw
Jay Pinkerton
Chet Faliszek

Kompozytor

Mike Morasky Jonathan Coulton („Want You Gone”)
The National („Exile Vilify”)

Silnik

Source

Wersja

2.0.0.1

Data wydania

Am.Płn.: 19 kwietnia 2011[1]
PAL: 21 kwietnia 2011[1]
PL: 22 kwietnia 2011[1]

Gatunek

gra platformowa, gra logiczna

Tryby gry

gra jednoosobowa
tryb współpracy

Kategorie wiekowe

ESRB: E10+[2]
ACB: PG[3]
PEGI: 12[1]

Język

angielski*, francuski*, niemiecki*, hiszpański*, czeski, duński, holenderski, szwedzki, węgierski, włoski, japoński, fiński, koreański, norweski, portugalski, polski, rumuński, rosyjski*, chiński, tajski
* języki z pełnym udźwiękowieniem[4]

Wymagania sprzętowe
Platforma

Microsoft Windows, Linux / SteamOS, OS X, PlayStation 3, Xbox 360, Nintendo Switch[4]

Nośniki

Blu-ray, DVD, dystrybucja cyfrowa

Wymagania

Kontrolery

klawiatura, mysz, gamepad

Poprzednia gra w serii

Portal (2007)

Strona internetowa

Portal 2zręcznościowo-logiczna gra komputerowa przedstawiona z perspektywy pierwszej osoby wyprodukowana i wydana przez Valve Corporation 19 kwietnia 2011 na platformy Microsoft Windows, OS X, PlayStation 3 i Xbox 360. Jest kontynuacją gry Portal z 2007 roku.

Portal 2 składa się z serii zagadek, które gracz rozwiązuje teleportując samego siebie i przydatne obiekty za pomocą urządzenia dwuportalowego, które może stworzyć między-przestrzenne portale umieszczone na płaskich powierzchniach, np. ścianach. W grze występują również dodatkowe urządzenia i przedmioty, które gracz może wykorzystać, emitery wiązek przyciągających oraz żele zmieniające właściwości powierzchni na której się znajdą.

Pierwsze DLC do Portala 2 zostało wydane pod koniec września 2011 roku i było rozprowadzane za darmo. Dodawało ono dodatkowe komory testowe w trybie kooperacyjnym[5].

Redakcja magazynu PC Gamer UK w 2015 roku przyznała grze 14. miejsce na liście najlepszych gier na PC[6].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja rozpoczyna się w nieokreślonej przyszłości po wydarzeniach z pierwszej części gry – Portal. Zniszczenie GLaDOS spowodowało przebudzenie dziesiątek rdzeni osobowości. Jednym z nich jest Wheatley, który postanawia wydostać się z laboratorium Aperture Science. Aby tego dokonać budzi Chell (bohaterkę części pierwszej), która została zamknięta w komorze hibernacyjnej i proponuje jej wspólną ucieczkę. Jednak sztuczna inteligencja GLaDOS przetrwała i wznawia testy, które bohaterka musiała wykonywać w pierwszej części gry[7].

Tryb kooperacji

[edytuj | edytuj kod]

Poza trybem rozgrywki dla jednego gracza Portal 2 oferuje tryb kooperacji. Dostępna jest w nim osobna kampania fabularna. Do jego rozegrania potrzebnych dwóch graczy, którzy wcielają się w roboty Atlasa i P-body'iego. Każdy z nich dysponuje własnym urządzeniem do tworzenia portali. Ponadto gracze w celu ułatwienia współpracy mogą wykorzystać tryb podzielonego ekranu, używać minikamery pokazującej poczynania drugiego gracza oraz umieszczać ikony informujące, czego w danym momencie gracz oczekuje od sojusznika.

Perpetual Testing Initiative

[edytuj | edytuj kod]

Rozszerzenie Perpetual Testing Initiative pojawiło się 8 marca 2012 roku. Jest to intuicyjny kreator pozwalający użytkownikom na zaprojektowanie własnych wyzwań i podzielenie się nimi z innymi graczami przy pomocy Steam Workshop.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Portal 2 (PS3). gry-online.pl. [dostęp 2012-08-10]. (pol.).
  2. Ocena gry na stronie ESRB.
  3. Ocena gry na stronie OLFC.
  4. a b Portal 2 w serwisie Steam (pol.).
  5. Darmowe DLC dla Portal 2 bez opóźnień. Gry-Online, 2011-08-18. [dostęp 2011-10-10].
  6. Top 100 Greatest Games. „PC Gamer UK”, s. 52–73, 2015-09. Future plc. (ang.). 
  7. Portal 2 w serwisie gry-online.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]