Posejanka
Wygląd
Na mapach:
54°04′53″N 23°20′55″E/54,081389 23,348611

wieś | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
87 |
Kod pocztowy |
16-506[4] |
Tablice rejestracyjne |
BSE |
SIMC |
0768273[5] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Sejny ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu sejneńskiego ![]() | |
![]() |
Posejanka – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Sejny[5][6]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 663.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1011997 | Olszanka | część wsi |
1012057 | Pomorzanka | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś duchowna położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego Wielkiego Księstwa Litewskiego[7].
W 1921 roku wieś liczyła 18 domów i 79 mieszkańców, w tym 57 staroobrzędowców i 22 katolików[8].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 108979
- ↑ Wieś Posejanka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-11-06] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 956 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 87.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 79 (70).