Potulice (województwo kujawsko-pomorskie)

Artykuł |
53°7′31″N 17°41′27″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
53°7'N, 17°41'E, 53°9'N, 17°40'E |
- błąd |
2284 m |
Odległość |
1141 m |
wieś | |
![]() Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
1477[1] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Kod pocztowy |
89-120[2] |
Tablice rejestracyjne |
CNA |
SIMC |
0092491 |
Położenie na mapie gminy Nakło nad Notecią ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu nakielskiego ![]() | |
![]() |
Potulice (do XVIII wieku Kantowo) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Nakło nad Notecią.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1950–1975 miejscowość administracyjnie należała do tzw. dużego województwa bydgoskiego, a w latach 1975–1998 do tzw. małego województwa bydgoskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 1477 mieszkańców[1]. Jest czwartą co do wielkości miejscowością gminy Nakło nad Notecią.
Historia[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
Dawna wieś folwarczna, do 1932 roku była w rękach rodziny Potulickich. Po śmierci ostatniej z rodu, hr. Anieli Potulickiej, liczący ponad 6 tys. ha majątek został przekazany jako fundacja Katolickiemu Uniwersytetowi Lubelskiemu. W okresie okupacji niemieckiej wieś została włączona w granice III Rzeszy; założono tu niemiecki obóz przesiedleńczy i obóz pracy Lebrechtsdorf. W latach 1945–1950 w Potulicach znajdował się Centralny Obóz Pracy dla Niemców, powołany przez Wydział Więziennictwa Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. W roku 1951 utworzono w nim Zakład Karny (ZK) dla mężczyzn. Wielokrotnie modernizowany i przysposobiony dla potrzeb Służby Więziennej. Od 13 grudnia 1981 do 30 marca 1982 obóz internowania dla działaczy NSZZ „Solidarność” Regionu Bydgoskiego i Regionu Toruńskiego. Obecnie ZK Potulice jest jednostką dla skazanych odbywających karę pierwszy raz.[3]
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Zespół pałacowo-parkowy w Potulicach – wzniesiony w XIX wieku dla Kazimierza Potulickiego; neogotycki pałac wybudowano według projektu Henryka Marconiego i Stanisława Hebanowskiego.
- Kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny – pierwotnie kaplica pałacowa, wzniesiona w 1868 roku. Obiekt, wzniesiony w stylu klasycystycznym, mieści kryptę rodu Potulickich; spoczywa tu także ostatnia z rodu hr. Aniela Potulicka. Po II wojnie światowej przekształcony w magazyn. Od roku 1980 pełni funkcję kościoła parafialnego Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny o. chrystusowców[4]. Od roku 2009 poddawany renowacji (więźba dachowa i poszycie, sufit, ściany, elewacje). W krypcie groby hrabiów Potulickich, w tym: ostatniej z rodu Anieli Potulickiej.
- Cmentarz wojenny – zlokalizowany na terenie byłego obozu przesiedleńczego i pracy (podobóz Stutthofu), mieści pochówki około 1300 osób.
Pomniki przyrody[edytuj | edytuj kod]
We wsi rośnie okazały Dąb im. Władysława Szafera o obwodzie 736 cm (w roku 2011)[5].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 972 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Zakład Karny Potulice. sw.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-18)]..
- ↑ Potulice – Parafia pw. Zwiastowania NMP. diecezja.bydgoszcz.pl. [dostęp 2017-05-03].
- ↑ Krzysztof Borkowski. Polskie drzewa. 2014. DALPO. s. 132.