Powiat górowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat górowski
powiat
Ilustracja
Wieża Głogowska w Górze
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

TERC

0204

Siedziba

Góra

Starosta

Urszula Szmydyńska[1]

Powierzchnia

738,11 km²

Populacja (31.12.2021)
• liczba ludności


34 187[2]

• gęstość

46,3 os./km²

Urbanizacja

42,24%

Kod pocztowy

56-200

Tablice rejestracyjne

DGR

Adres urzędu:
ul. Mickiewicza 1
56-200 Góra
Szczegółowy podział administracyjny
Plan powiatu górowskiego
Liczba gmin miejsko-wiejskich

2

Liczba gmin wiejskich

2

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej
Portal Polska

Powiat górowski – powiat w Polsce położony w północnej części województwa dolnośląskiego na granicy z województwami wielkopolskim i lubuskim. Graniczy od północy i północnego wschodu z powiatami leszczyńskim i rawickim, od południowego wschodu graniczy z powiatem trzebnickim, od południa z powiatem wołowskim, od południowego zachodu z powiatem lubińskim, a od zachodu z powiatami głogowskim i wschowskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Powiat górowski w granicach Wielkopolski na mapie według Kodeksu dyplomatycznego Wielkopolski[3].
Budynek Starostwa Powiatowego w Górze

Ziemie, na których leży powiat, w średniowieczu wchodziły w skład Wielkopolski. W wyniku aneksji przyłączone zostały do Śląska przez książąt śląskich. W 1217 miało miejsce w Sądowlu zawarcie pokoju pomiędzy księciem wielkopolskim Władysławem Laskonogim, a księciem śląskim Henrykiem I Brodatym w wyniku, którego południe Wielkopolski wraz z powiatem górowskim przypadło temu ostatniemu[3].

Utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Siedzibą władz powiatu jest miasto Góra. Sieć osadniczą tworzą 2 miasta – Góra, Wąsosz i 112 miejscowości wiejskich. W miastach mieszka 41,7% mieszkańców powiatu[4].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Największe przepływające przez powiat rzeki: Odra, Barycz, Orla, Kopanica (Rów Polski), Śląski Rów. Liczne walory przyrodnicze – ponad 70,4% powierzchni powiatu zajmują obszary prawnie chronione. Lasy stanowią 28% powierzchni powiatu. Głównym surowcem naturalnym jest gaz ziemny, którego złoża szacuje się na ok. 10 mld m³ (dane z 2001).

Stopa bezrobocia w powiecie wynosi 22,2% (stan na 2015)[4].

Wszystkie gminy powiatu są obszarem właściwości Sądu Rejonowego w Głogowie.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W skład powiatu wchodzą:

Gmina Typ Powierzchnia
[km²]
Ludność
(2010)
Siedziba
Gmina Góra miejsko-wiejska 268,7 20 726 Góra
Gmina Wąsosz miejsko-wiejska 193,6 7 366 Wąsosz
Gmina Niechlów wiejska 152,0 5 090 Niechlów
Gmina Jemielno wiejska 123,8 3 074 Jemielno

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2010):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
  osób % osób % osób %
Ogółem 36 256 100 18 355 50,63 17 901 49,37
Miasto 15 126 41,72 7816 21,56 7310 20,16
Wieś 21 130 58,28 10 539 29,07 10 591 29,21

Piramida wieku mieszkańców powiatu górowskiego w 2014 roku[5]:

Według danych z 31 grudnia 2019 roku[6] powiat zamieszkiwało 34 870 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 34 698 osób[7].

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

W końcu listopada 2019 liczba zarejestrowanych bezrobotnych w powiecie obejmowała ok. 1,5 tys. mieszkańców, co stanowi stopę bezrobocia na poziomie 13,9% do aktywnych zawodowo[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Starosta Górowski, Biuletyn Informacji Publicznej, Starostwo Powiatowe Góra [dostęp 2021-03-06] (pol.).
  2. Stan, ruch naturalny i wędrówkowy ludności w roku według podziału administracyjnego, stan w dniu 31.12.2021, Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2022-09-03] (pol.).
  3. a b Praca zbiorowa 1877 ↓.
  4. a b Statystyczne Vademecum Samorządowca 2016, powiat górowski Główny Urząd Statystyczny.
  5. Powiat górowski w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  6. l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019.
  7. GUS, Tabl. II. Ludność, ruch naturalny oraz migracje ludności według powiatów w pierwszym półroczu 2020 R., 30 czerwca 2020.
  8. GUS, Bezrobotni zarejestrowani i stopa bezrobocia. Stan w końcu listopada 2019 r., stat.gov.pl [dostęp 2020-01-09] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Praca zbiorowa: Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, t. 1. Poznań: wyd. I. Zakrzewski, 1877.