Powiat tarnowski (Galicja)
Powiat tarnowski – dawny powiat kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, istniejący w latach 1867–1918.
Siedzibą c.k. starostwa był Tarnów. Powierzchnia powiatu w 1879 roku wynosiła 7,9931 mil kw. (459,92 km²), a ludność 70 950 osób. Powiat liczył 116 osad, zorganizowanych w 104 gminy katastralne.
Na terenie powiatu działały 2 sądy powiatowe – w Tarnowie i Tuchowie.
Starostowie powiatu[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Kalitowski (1871)
- Mieczysław Szczepański (1879)
- Ludwik Poniński (1882)
- dr Dunajewski[1]
- Karol Marossanyi[2]
- Antoni Rainer (podczas I wojny światowej)[3]
Komisarze rządowi[edytuj | edytuj kod]
- Norbert Lorsch (1870[4], 1871)
- Dionizy Korczyński (1871)
- Wiktor Śliwiński (1879)
- Władysław Halecki (1879–1882)
- Emil Schutt (1882)
- Gwido Battaglia (1895)[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kronika. Mianowania i przeniesienia. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 151 z 2 kwietnia 1907.
- ↑ Norbert Lippóczy. Zapomniane tarnowiana. „Rocznik Tarnowski”, s. 157, 1990.
- ↑ Odznaczenia „Czerwonego Krzyża”. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 161 z 6 kwietnia 1917.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1870. Lwów, 1870, s. 73-74.
- ↑ Szematyzm na rok 1895. Lwów: 1895, s. 35.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879, Lwów 1879