Połonina Bukowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Połonina Bukowska
Ilustracja
Kińczyk Bukowski widziany z Rozsypańca
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Najwyższy szczyt

Halicz
(1333 m n.p.m.)

Jednostka dominująca

Bieszczady Zachodnie

Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Zachodnich, na dole po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Połonina Bukowska”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Połonina Bukowska”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, po lewej nieco u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Połonina Bukowska”
Ziemia49°02′35,9464″N 22°47′25,6664″E/49,043318 22,790463

Połonina Bukowska – pasmo górskie i jedna z połonin w Bieszczadach Zachodnich. Kulminacje Połoniny Bukowskiej[1]:

Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie takich gatunków roślin, jak: lepnica karpacka, pszeniec biały i turzyca dacka[2].

Piesze szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czerwony Główny Szlak Beskidzki na odcinku Przełęcz BukowskaKopa Bukowska
szlak turystyczny zielony po stronie ukraińskiej: Przełęcz UżockaPrzełęcz Bukowska

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
  2. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.