Pręgomysz berberyjska
| Lemniscomys barbarus[1] | |
| (Linnaeus, 1767) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
pręgomysz berberyjska |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Pręgomysz berberyjska[3] (Lemniscomys barbarus) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych występujący w Maghrebie (Afryce Północnej) wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego[2][4].
Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]
Gatunek został opisany naukowo w 1767 roku przez Linneusza. Subsaharyjska populacja, dawniej zaliczana do tego gatunku, obecnie jest klasyfikowana jako pręgomysz zebrowana (L. zebra). Wraz z pręgomyszą pustelniczą (L. hoogstraali) te trzy gatunki tworzą blisko spokrewnioną grupę w obrębie rodzaju Lemniscomys. Gryzonie te znane są z zapisu kopalnego od środkowego plejstocenu[1][4].
Biologia[edytuj | edytuj kod]
Pręgomysz berberyjska występuje w Maroku, Algierii i Tunezji, w pasie wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego i Atlantyku (mniej więcej po Agadir). Żyje na północ i północny zachód od gór Atlas, od 1000 m n.p.m. po poziom morza; istnieją dwa doniesienia o osobnikach złapanych u podnóża Atlasu, daleko od wybrzeży. Zamieszkuje obszary porośnięte przez krzewy i drzewa strefy śródziemnomorskiej, także na gruntach ornych. Spotykana na wyniesieniach skalnych wśród porośniętych roślinnością wydm nadmorskich i krzewów jałowców. Zwierzęta te są aktywne w dzień i rzadko spotyka się ich szczątki w wypluwkach sów[2].
Populacja[edytuj | edytuj kod]
Pręgomysz berberyjska jest uznawana za gatunek najmniejszej troski. W niektórych latach jest pospolita, choć w innych gęstość populacji jest niska. Wprawdzie jest poszukiwana jako zwierzę domowe ze względu na atrakcyjny wygląd, ale łatwo rozmnaża się w niewoli i uważa się, że nie jest zagrożona przez nielegalny odłów[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Lemniscomys barbarus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Lemniscomys barbarus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Lemniscomys barbarus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-09-01]