Praca (wieś)
51°25′29″N 19°34′24″E/51,424722 19,573333
 |
Ten artykuł należy dopracować |
| Artykuł |
51°25'29"N 19°34'24"E |
|---|---|
| - błąd |
38 m |
| WD |
51°25'N, 19°34'E, 51°26'N, 19°36'E |
| - błąd |
2308 m |
| Odległość |
1065 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
ok. 160 osób |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
97-371[1] |
| Tablice rejestracyjne |
EPI |
| SIMC |
0555880 |
Położenie na mapie gminy Wola Krzysztoporska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego  | |
| 51°25′29″N 19°34′24″E/51,424722 19,573333
| |
Praca – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Wola Krzysztoporska. Miejscowość ma status sołectwa.
Wieś powstała w wyniku parcelacji majątku ziemskiego Gomulin przez dziedzica, Aleksandra Lisickiego. W latach 1897–1899 dziedzic sprzedał 200 hektarów lasu. Pozostawiona ziemia z wyrębu była mało urodzajna tj. 6 klasy. Pokryta pieńkami co utrudniało pracę na roli. Przed parcelacją jedynymi budynkami w tej części majątku Gomulin były budynki osady młyńskiej z wiatrakiem postawionym w 1887 roku. Pierwsze baraki mieszkalne powstały już w 1900 roku[2]. Lisicki otrzymał pozwolenie Urzędu Guberialnego Piotrkowskiego na założenie wsi w czerwcu 1901 roku[3]. Ziemię podzieloną na parcelę kupili w całości gospodarze gomulińscy którzy przez wiele miesięcy chodzili oczyszczać nabytą ziemię z pozostałości po lesie. Mówili że chodzą do pracy. Stąd pochodzi nazwa wsi. Miejscowość rozlokowana jest w dwóch koloniach, z których ta od północno-zachodniej strony nosi ludową nazwę Koty. W 1904 roku wiatrak wraz z osadą zakupuje Szymon Tosiek. W 1936 roku wiatrak przejmuje syn dotychczasowego właściciela Wincenty Tosiek. W 1942 roku w budynek uderzył piorun. Dzięki szybkiej interwencji pobliskich mieszkańców i straży pożarnej z Gomulina i Majkowa Średniego wiatrak uratowano przed spaleniem. Zboże w nim mielono do 1954 roku, kiedy to komunistyczne władze nakazały go zamknąć. Od tej pory budynek systematycznie niszczał. Resztki tej budowli zostały rozebrane w 2000 roku. Pozostały jedynie cztery koła młyńskie, na których wyryty jest rok 1819.
Za walkę konspiracyjną w okresie II wojny światowej dwóch aresztowanych przez gestapo mieszkańców wsi przeżyło gehennę niemieckich obozów koncentracyjnych, między innymi Józef Kluf (w Auschwitz i KL Mauthausen[4]), Bronisław Jabłoński (Auschwitz, KL Buchenwald I KL Bergen-Belsen)[5].
Od powstania w 1900 r. do 1954 r. wieś należała do gminy Szydłów. W latach 1954–1972 do Gromady Gomulin.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Katoliccy mieszkańcy Pracy należą do parafii św. Mikołaja Bp. w Gomulinie, w archidiecezji łódzkiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1049 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ l, Strona internetowa parafii św. Mikołaja Biskupa w Gomulinie |, www.parafiagomulin.pl [dostęp 2018-08-06] (pol.).
- ↑ Anna Wolska-Rój: Gomulin - dzieje wsi szlacheckiej i parafii do 1914 r.. Kielce: NEW Fine Grain, 2011. ISBN 978-83-62485-00-0.
- ↑ Franciszek Piper, Irena Strzelecka, Księga Pamięci: transporty Polaków do KL Auschwitz z Krakowa i innych miejscowości Polski Południowej 1940-1944, Tow. Opieki nad Oświęcimiem, 2002, ISBN 978-83-88526-16-9 [dostęp 2018-08-06] (pol.).
- ↑ g, Informacja o więźniach / Muzeum / Auschwitz-Birkenau, www.auschwitz.org [dostęp 2018-08-06] (pol.).
- Siedziba gminy: Wola Krzysztoporska
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Osada | |
| Integralne części wsi |
|
| Miejscowości nieistniejące |
