Prawa Gossena

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wykres ilustrujący pierwsze prawo Grossena.

Prawa Gossena – trzy prawa ekonomii autorstwa Hermanna Gossena (1854)[1]. Bazują one na założeniu, że indywidualne preferencje można wyrazić ilościowo w formie obliczalnej użyteczności:

  1. prawo malejącej użyteczności krańcowej,
    w miarę wzrostu konsumpcji danego dobra użyteczność krańcowa każdej kolejnej jednostki maleje;
  2. prawo wyrównywania użyteczności krańcowych,
    w celu osiągnięcia największej sumy zadowolenia konsument stara się tak podzielić dostępne mu środki, aby stosunki użyteczności krańcowych poszczególnych dóbr/usług do ich cen były równe;
  3. prawo rzadkości:
    rzadkość jest warunkiem koniecznym wartości ekonomicznej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gossen 1854 ↓, s. 231.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]