Prawo do sądu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prawo do sądu – jedna z fundamentalnych zasad państwa prawa. Traktowana jest i jako dyrektywa tworzenia prawa skierowana do ustawodawcy, i jako publiczne prawo podmiotowe jednostki wobec państwa.

W Polsce znajduje uregulowanie w Konstytucji (art. 45 ust. 1).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Woś, Hanna Knysiak-Molczyk, Marta Romańska: Postępowanie sądowoadministracyjne. Warszawa: LexisNexis Polska, 2009, s. 19-20. ISBN 978-83-7620-081-1.