Prawo o adwokaturze
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
|
||
| Data wydania | 26 maja 1982 | |
| Miejsce publikacji |  PRL, Dz.U. z 1982 r. Nr 16, poz. 124 |
|
| Tekst jednolity | Dz.U. z 2017 r. poz. 2368 | |
| Data wejścia w życie | 30 września 1982 | |
| Rodzaj aktu | ustawa | |
| Przedmiot regulacji | działalność adwokatów | |
| Status | obowiązujący | |
| Ostatnio zmieniony przez | Dz.U. z 2017 r. poz. 2400 | |
| Wejście w życie ostatniej zmiany | 1 stycznia 2018 | |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | ||
Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze – polska ustawa, uchwalona przez Sejm PRL, regulująca kwestie związane z zawodem adwokata.
Ustawa określa:
- zasady wykonywania zawodu adwokata
- działalność izb adwokackich
- organy adwokatury
- zasady wpisu i skreślenia z listy adwokatów
- zasady odbywania aplikacji adwokackiej
- zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej adwokatów.
Nowelizacje[edytuj | edytuj kod]
Ustawę znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2018[1].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ustawa z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2400)
