Prenzlau

Wieża Środkowa i Kościół Mariacki | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||||
Prawa miejskie |
1234 | ||||
Powierzchnia |
142,18 km² | ||||
Wysokość |
30 m n.p.m. | ||||
Populacja (2005) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
03984 | ||||
Kod pocztowy |
17291 | ||||
Tablice rejestracyjne |
UM, ANG, PZ, SDT, TP | ||||
![]() | |||||
Położenie na mapie Brandenburgii ![]() | |||||
Położenie na mapie Niemiec ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa | |||||
Portal ![]() |
Prenzlau – miasto w północno-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Brandenburgia, siedziba powiatu Uckermark. Leży na Pojezierzu Meklemburskim, nad rzeką Wkrą. Liczy około 20 tys. mieszkańców.
W mieście znajduje się stacja kolejowa.
Toponimia[edytuj | edytuj kod]
W średniowieczu nazwa miasta zapisywana była w rozmaitych formach, po raz pierwszy w 1187 roku w formie przymiotnikowej w wyrażeniu Stephanus Prinzlaviensis, w późniejszych wiekach jako Premizlawe (1237), Primizslaw (1299), Prentslaw (1316), Prempßlaw (1426), Prentzlow (1484). Nazwa ma źródłosłów słowiański, odosobowy, od imienia Przemysław[2]. W języku polskim rekonstruowana jest jako Przęsław[3] lub Przęcław[4], ew. Przemysław[5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ta sekcja od 2018-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
W 1234 książę szczeciński Barnim I nadał Prenzlau prawa miejskie[6]. W 1250 miasto zostało przekazane Marchii Brandenburskiej na mocy traktatu w Landin. W 1275 do Prenzlau przybyli pierwsi dominikanie[7]. W 1320 roku miasto odzyskał książę szczeciński Otton I. W 1426 roku na skutek porażki księstwa pomorskiego w wojnie wkrzańskiej Prenzlau przeszło we władanie Brandenburgii. 26 czerwca 1479 roku podpisany tu został traktat pokojowy pomiędzy Księstwem Pomorskim a Brandenburgią. Miasto znacząco ucierpiało w czasie wojny trzydziestoletniej. W drugiej połowie XVII wieku w Prenzlau zaczęli się osiedlać francuscy hugenoci. W 1701 miasto znalazło się w granicach Królestwa Prus. W 1724 roku został zbudowany nowy ratusz miejski. 28 sierpnia 1806 roku Francuzi pod wodzą marszałka Joachima Murata zwyciężyli pod Prenzlau armię pruską.
W czasie II wojny światowej znajdował się tu obóz jeniecki Oflag II A.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół Najświętszej Maryi Panny – gotycki kościół, zbudowany w XIII i XIV wieku, zniszczony w trakcie II wojny światowej, odbudowany w latach 1970–1995, współcześnie luterański
- Kościół Trójcy Świętej – dawny kościół franciszkański z XIII wieku, współcześnie luterański
- Kaplica św. Ducha – kaplica przyszpitalna z XIII wieku, od 1899 pełniła funkcję muzeum, zniszczona w trakcie II wojny światowej, obecnie w ruinie
- Kościół św. Mikołaja – gotycki kościół, zbudowany w XIII i XIV wieku
- Mury miejskie
- Wieża Środkowa
- Brama Świecka
- Wieża ciśnień
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
W mieście rozwinął się przemysł metalowy, spożywczy, drzewny oraz elektroniczny[1].
Współpraca międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]
Miastem partnerskim Prenzlau jest Świdwin.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Kościół NMP
-
Wieża Środkowa
-
Kaplica Św. Ducha
-
Kościół św. Mikołaja
-
Kościół Trójcy Świętej
-
Mury miejskie
-
Brama Świecka
-
Klasztor Dominikanów
-
Siedziba władz powiatowych
-
Dworzec kolejowy
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Prenzlau, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-08-06] .
- ↑ Dieter Berger, Geographische Namen in Deutschland, Dudenverlag, Mannheim 1993, s. 214.
- ↑ Jan Maria Piskorski, Miasta Księstwa Szczecińskiego do połowy XIV wieku, Warszawa 1987, s. 27.
- ↑ Józef Spors, Organizacja kasztelańska na Pomorzu Zachodnim w XII-XIII wieku, Słupsk 1991, s. 24.
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt IIA. Poznań: 1937.
- ↑ Historia miasta. [dostęp 2015-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
- ↑ Historia dawnego klasztoru dominikanów w Prenzlau – Klosterland, www.klosterland.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-22] (pol.).