Listkogonka niebieskolica
(Przekierowano z Prioniturus montanus)
| Prioniturus montanus[1] | |||
| Ogilvie-Grant, 1895 | |||
 Samica po lewej, samiec po prawej | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
listkogonka niebieskolica | ||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Listkogonka niebieskolica[3] (Prioniturus montanus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Endemit występujący na wyspie Luzon na Filipinach.
- Systematyka
- Jest to gatunek monotypowy[4][5]. Dawniej zaliczano do niego dwa podgatunki wydzielane obecnie do osobnego gatunku o nazwie listkogonka uboga (Prioniturus waterstradti)[4]. Niekiedy łączono ją też w jeden gatunek z listkogonką czerwonoczapkową (Prioniturus verticalis)[5].
- Morfologia
- Długość ciała: około 30 cm, masa ciała: 100–140 g[6]. Samica podobna do samca oprócz tego, że upierzenie jej głowy jest zielone, podczas gdy u samca niebieskie z czerwoną czapeczką[6].
- Ekologia i zachowanie
- Naturalnym siedliskiem listkogonki niebieskolicej są wilgotne górskie lasy w zakresie wysokości 850–2900 m n.p.m.[2][6]
- Ptaki te widywane są pojedynczo lub w parach, czasem w grupach. Hałaśliwe i rzucające się w oczy w locie; trudne do znalezienia podczas żerowania. Zjadają nasiona, owoce, w tym jagody, i orzechy; bywały widywane na polach uprawnych[6].
- Sezon lęgowy od sierpnia do września[2].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2000 roku uznaje listkogonkę niebieskolicą za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened); wcześniej, od 1994 roku miała ona status gatunku narażonego na wyginięcie (VU – vulnerable). Liczebność populacji w 1993 roku szacowano na niecałe 10 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[2]. Obecnie zagrożenie dla gatunku stanowi utrata środowiska, w którym występuje.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prioniturus montanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d Prioniturus montanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Psittaculini Vigors, 1825 (wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-03].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-03]. (ang.).
- ↑ a b Montane Racquet-tail (Prioniturus montanus). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
- ↑ a b c d Mountain Racquet-tailed Parrot (Prioniturus montanus). [w:] Parrot Encyclopedia [on-line]. World Parrot Trust. [dostęp 2020-10-03]. (ang.).