Przejdź do zawartości

Privilegium Maius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Średniowieczny portret Rudolfa IV jako Archidux Austriae w uzurpowanej koronie arcyksiążęcej

Privilegium Maius (łac. przywilej większy) – fałszywy dokument wystawiony dla księcia Austrii Rudolfa IV Habsburga na przełomie 1358/1359.

Wobec niezaliczenia Austrii w poczet elektorów Rzeszy w Złotej Bulli cesarza Karola IV Luksemburskiego, aby podnieść rangę swojego księstwa, książę Rudolf zlecił stworzenie serii fałszywych dokumentów, które miały potwierdzić nadanie przywilejów dla Austrii w przeszłości. Wystawcami tych szczególnych przywilejów dla ziem prowincji Noricum późniejszej Austrii mieli być m.in. rzymscy władcy Juliusz Cezar i Neron. Najważniejszym fałszerstwem było tzw. Privilegium Maius, będące przeredagowaną wersją autentycznego Privilegium Minus. Oryginalny, starszy dokument wydany w 1156 r. przez cesarza Fryderyka Barbarossę podnosił Marchię Austriacką do rangi księstwa.

Cesarz Karol IV nie uznał dokumentów, gdy przedstawiono mu je do zatwierdzenia w 1360 roku w Norymberdze. Na fałszerstwo przywilejów nadanych rzekomo przez Cezara i Nerona wskazywał jeszcze Petrarka. Tytuł arcyksiążęcy usankcjonował dopiero w 1438 wywodzący się z dynastii habsburskiej cesarz i jednocześnie książę Austrii, Fryderyk III.

Sfałszowany dokument:

  • nadawał władcy Austrii tytuł arcyksięcia,
  • przyznawał insygnia równe królewskim,
  • wprowadzał niepodzielność terytorium księstwa,
  • wprowadzał dziedziczność tronu opartą na primogeniturze[1],
  • wprowadzał niezależną legislaturę i niezależne sądownictwo, bez możliwości odwołania się do cesarza.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Przywilej dalej rozszerzała sankcja pragmatyczna z 1713 roku mająca na celu zapewnienie dziedziczenia Marii Teresie, córce cesarza Karola VI Habsburga – ostatniego przedstawiciela dynastii w linii męskiej.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Wereszycki: Historia Austrii. Wrocław: Ossolineum, 1986.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]