Problemy Pokoju i Socjalizmu

Problemy Pokoju i Socjalizmu

Проблемы мира и социализма
Problems of Peace and Socialism/World Marxist Review
Otázky míru a socialismu

b. siedziba Redakcji Problemów Pokoju i Socjalizmu w Pradze przy ul. Thakurovej 3, w budynku wybudowanym na potrzeby Seminarium Arcybiskupiego
Częstotliwość	miesięcznik
Państwo	Czechosłowacja
Adres	Praga, ul. Thákurova 3
Organ prasowy	Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego
Pierwszy numer	wrzesień 1958
Ostatni numer	czerwiec 1990
Redaktor naczelny	Aleksandr Subbotin
Średni nakład	500 tys. egz.
ISSN	0137-0715
OCLC	231040295

Radziecki znaczek pocztowy upamiętniający 15-lecie wydawania czasopisma.

Problemy Pokoju i Socjalizmu (ros. Проблемы мира и социализма, ang. Problems of Peace and Socialism/World Marxist Review, Otázky míru a socialismu) – miesięcznik teoretyczny „partii komunistycznych i robotniczych” świata wydawany pod patronatem radzieckim w latach 1958–1990 w Pradze.

Historia

W 1988 wydawany był w 37 językach w 145 krajach świata. Na jego łamach publikowano przede wszystkim wystąpienia programowe przywódców partyjnych, a także materiały analizujące wydarzenia na świecie i procesy zachodzące w partiach komunistycznych.

W skład kolegium redakcyjnego wchodzili przedstawiciele komunistycznych partii z Austrii, Algierii, Argentyny, Boliwii, Brazylii, Bułgarii, Chile, Cypru, Czechosłowacji, Danii, Filipin, Finlandii, Francji, Grecji, Gwatemali, Hiszpanii, Hondurasu, Indii, Indonezji, Iraku, Iranu, Irlandii, Izraela, Japonii, Jordanii, Kanady, Kolumbii, Libanu, Luksemburga, Meksyku, Mongolii, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Niemiec Zachodnich, Panamy, Paragwaju, Polski, Portugalii, RPA, Rumunii, Senegalu, Sudanu, Szwecji, USA, Wenezueli, Węgier, Wielkiej Brytanii, Włoch i Związku Radzieckiego.

Według słów Andrieja Kurajewa był to mózgowy sztab, z którego wyłoniła się ideologia pieriestrojki.

Wersje językowe

W różnych latach miesięcznik ukazywał się w zmiennej liczbie wersji językowych:

• początkowo były to języki: albański, angielski, bułgarski, chiński, czeski, francuski, hiszpański, japoński, koreański, mongolski, niderlandzki, niemiecki, polski, rosyjski, rumuński, szwedzki, węgierski, wietnamski, włoski
• w związku z rozłamem radziecko-chińskim w latach 1962–1963 zaprzestano wydawania edycji albańskiej, chińskiej i koreańskiej
• w 1975 używane były języki: angielski, arabski, bengalski, bułgarski, czeski, duński, fiński, francuski, grecki, hebrajski, hindi, hiszpański, japoński, mongolski, niemiecki, norweski, perski, polski, portugalski, rumuński, rosyjski syngaleski, szwedzki, turecki, węgierski, wietnamski, włoski.

Redaktorzy Naczelni

• 1958—1964 - Aleksiej Rumiancew (А.М. Румянцев)
• 1964—1968 - Jurij Francew (Ю.П. Францев)
• 1968—1982 - Konstantin Zarodow (К.И. Зародов)
• 1982—1986 - Jurij Sklarow (Ю.А. Скляров)
• 1986—1990 - Aleksandr Subbotin (А.М. Субботин)

Siedziba

Redakcja mieściła się w Pradze w budynku z 1927 (proj. František Havlena) b. Seminarium Arcybiskupiego przy ul. Thákurovej 3. Przez pracowników siedziba była określana Praskim Watykanem.

Edycja polska

Polska edycja miesięcznika wydawana była pod patronatem „Trybuny Ludu” przez koncern „RSW Prasa-Książka-Ruch”. Redakcja mieściła się w Warszawie przy ul. Kredytowej 1a (1990).