Na mapach: 
49°02′N 25°59′E/49,033333 25,983333
49°02′N 25°59′E/49,033333 25,983333Probużna
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||
 Synagoga e Probużnej | |||
| |||
| Państwo |  Ukraina
| ||
| Obwód | tarnopolski | ||
| Powierzchnia | 5,18 km² | ||
| Populacja (2003) • liczba ludności • gęstość |
1955 377 os./km² | ||
| Nr kierunkowy | +380 3552 | ||
| Kod pocztowy | 48520 | ||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego   Probużna | |||
Położenie na mapie Ukrainy  Probużna | |||
| 49°02′N 25°59′E/49,033333 25,983333
| |||
Portal  Ukraina
| |||
Probużna (ukr. Пробіжна) – wieś (dawniej miasteczko) na Ukrainie w obwodzie tarnopolskim (rejon czortkowski). Liczy niecałe 2000 mieszkańców.
Prywatne miasto szlacheckie lokowane w 1565 roku położone było w XVI wieku w województwie podolskim[1]. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Probużna w powiecie husiatyńskim (od 1925 powiatu kopyczynieckiego) w województwie tarnopolskim. W 1921 roku liczyło 3136 mieszkańców [2].
Urodził się tu Jan Kamiński – doktor medycyny, tytularny generał brygadyWojska Polskiego
Zespół dworski[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości znajdują się pozostałości zespołu dworskiego[3], którego w właścicielami byli Drohojowscy[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 166.
- ↑ Wg publikacji: Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom XV - Województwo Tarnopolskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
- ↑ Zbigniew Hauser: Dawne zapomniane polskie rezydencje na Ukrainie (III). nimoz.pl. [dostęp 11.08.2016].
- ↑ Probużna w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IX: Pożajście – Ruksze. Warszawa 1888.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Probużna w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IX: Pożajście – Ruksze. Warszawa 1888., s. 44.
| ||||||||||||||||||||
