Procnias

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Procnias[1]
Illiger, 1811[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samiec dzwonnika trójsoplowego (P. tricarunculatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

bławatnikowate

Podrodzina

bławatniki

Plemię

Cotingini

Rodzaj

Procnias

Typ nomenklatoryczny

Ampelis variegata J.F. Gmelin, 1789 (= Ampelis averano Hermann, 1783)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Procniasrodzaj ptaków z podrodziny bławatników (Cotinginae) w rodzinie bławatnikowatych (Cotingidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[8].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samic 25–27,5 cm, samców 28,5–33 cm; masa ciała samic 127–145 g, samców 168–222 g[8].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Procnias: w mitologii greckiej Prokne (gr. Πρoκνη Proknē) była córką Pandiona oraz żoną Tereusa, która została zamieniona w jaskółkę[9].
  • Casmarhinchos: gr. χασμα khasma „otwarte usta”; ῥυγχος rhunkhos „dziób”[9]. Gatunek typowy: Ampelis variegata J.F. Gmelin, 1789 (= Ampelis averano Hermann, 1783).
  • Arapunga: tupijska nazwa Araponga „ptak” dla dzwonnika nagoszyjego[9]. Gatunek typowy: Ampelis nudicollis Vieillot, 1817.
  • Averano: epitet gatunkowy Ampelis averano Hermann, 1783; francuska nazwa „Averano” nadana dzwonnikowi brodatemu przez de Buffona (portugalska nazwa „Ave de verão” „ptak lata”, ponieważ wierzono, że odzywa się tylko w ciągu sześciu tygodni lata)[9]. Gatunek typowy: Ampelis alba Hermann, 1783.
  • Eulopogon: gr. ευλη eulē „robak, larwa”; πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos „broda”[9]. Gatunek typowy: Ampelis variegata J.F. Gmelin, 1789 (= Ampelis averano Hermann, 1783).
  • Calloprocnias: gr. καλλος kallos „piękno”, od καλος kalos „piękny”; rodzaj Procnias Illiger, 1811[9]. Gatunek typowy: Casmarhynchus tricarunculatus J. Verreaux & E. Verreaux, 1853.
  • Vavasouria: Frederick Vavasour McConnell (1868–1914), angielski ornitolog, podróżnik, kolekcjoner[9]. Gatunek typowy: Ampelis nivea Boddaert, 1783 (= Ampelis alba Hermann, 1783).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Procnias, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.K.W. Illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 228. (łac.).
  3. C.J. Temminck: Manuel d’ornithologie, ou, Tableau systématique des oiseaux qui se trouvent en Europe: précédé d’une analyse du système général d’ornithologie, et suivi d’une table alphabétique des espèces. Wyd. 2. Cz. 1. Paris: Chez H. Cousin, 1820, s. lxiii. (fr.).
  4. R.-P. Lesson: Manuel d’ornithologie, ou description des genres et des principales espèces d’oiseaux. T. 1. Paris: Roret, 1828, s. 213. (fr.).
  5. R.-P. Lesson: Traité d’ornithologie, ou, Tableau méthodique des ordres, sous-ordres, familles, tribus, genres, sous-genres et races d’oiseaux: ouvrage entièrement neuf, formant le catalogue le plus complet des espèces réunies dans les collections publiques de la France. Bruxelles: Chez F.G. Levrault, 1831, s. 364. (fr.).
  6. C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 321. (niem.).
  7. a b Ch. Chubb. Descriptions of new genera and subspecies of South and Central American birds. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 40, s. 107, 1920. (ang.). 
  8. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Cotingas (Cotingidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.coting1.01. [dostęp 2021-03-13]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  9. a b c d e f g Etymologia za: James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Laboratory of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).
  10. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Cotingini (wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-13].