Proporzec Marynarki Wojennej
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Proporzec dziobowy (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji. |
Proporzec Marynarki Wojennej – jest drugim najważniejszym po banderze wojennej znakiem okrętów wojennych RP.
Historia i symbolika[edytuj | edytuj kod]
Został wprowadzony w Polsce oficjalnie w 1919 roku[1]. Proporzec Marynarki Wojennej, jako symbol męstwa i niezłomnego ducha bojowego załogi okrętu, nawiązuje do szczytnych dziejów i tradycji polskiego oręża na morzu. Proporzec Marynarki Wojennej podnosi się na okrętach wojennych na drzewcu dziobowym jednocześnie z podniesieniem bandery w niedzielę i święta, a także przy podnoszeniu gali banderowej. Na okrętach przebywających za granicą proporzec podnosi się codziennie wraz z banderą[2].
Proporcem marynarki wojennej jest prostokątny płat tkaniny o barwach Rzeczypospolitej Polskiej. Stosunek szerokości płata do jego długości wynosi 5:6. Pośrodku płata jest umieszczony krzyż kawalerski. Jego ramiona położone na białym pasie są koloru czerwonego, a ramiona położone na pasie czerwonym – białego. Pośrodku krzyża, w kręgu czerwonym, jest umieszczone zbrojne ramię. Stosunek wysokości krzyża do szerokości płata wynosi 4:5[3].
Proporce dziobowe MW RP[edytuj | edytuj kod]
Proporzec MW RP / PRL 1946-1955[4] (de facto do 1959)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Znak dowódcy w Marynarce Wojennej Rzeczypospolitej Polskiej
- Proporzec (marynarka)
- Proporzec
- Proporzec Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alfred Znamierowski: Insygnia, symbole i herby polskie: kompendium. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 172. ISBN 83-7311-601-X.
- ↑ Eugeniusz Koczorowski, Jerzy Koziarski, Ryszard Pluta: Zwyczaje i ceremoniał morski. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1972, s. 291.
- ↑ Dz.U. z 2019 r. poz. 1351
- ↑ Zobacz też: Miecze grunwaldzkie