Prowincja św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prowincja św. Antoniego z Padwy
i bł. Jakuba Strzemię
Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Krakowie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

31-539 Kraków
ul. Żółkiewskiego 14

Data powołania

1517

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Prowincjał

o. Marian Gołąb OFMConv.[1]

Dane statystyczne
Liczba klasztorów

26

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kuria Prowincjalna w Krakowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kuria Prowincjalna w Krakowie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kuria Prowincjalna w Krakowie”
Ziemia50°03′31,63″N 19°57′25,37″E/50,058786 19,957047
Strona internetowa

Prowincja św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych w Krakowie − jedna z trzech aktualnie istniejących prowincji Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych − franciszkanów − w Polsce.

Patronami prowincji są: św. Antoni z Padwy i bł. Jakub Strzemię. Siedzibą prowincjała jest klasztor w Krakowie przy ul. Żółkiewskiego 14. Seminarium prowincjalne ma swoją siedzibę w klasztorze w Krakowie na ul. Franciszkańskiej 4. Franciszkanie tej prowincji opiekują się sanktuariami maryjnymi w Kalwarii Pacławskiej i Rychwałdzie.[2]

Bracia z tej prowincji pracują na misjach: w Uzbekistanie, na Ukrainie, w Paragwaju, w Peru, Boliwii, na Słowacji, w Albanii, oraz w takich krajach jak: Wielka Brytania, Austria, Czechy, Kenia, Rosja, Stany Zjednoczone, Uganda, Węgry i Włochy.[2]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Prowincja ta korzeniami sięga pierwszej fundacji franciszkańskiej na ziemiach polskich, mianowicie fundacji krakowskiej w 1237. Założony wówczas klasztor istnieje nieprzerwanie do czasów współczesnych. W 1238 dom ten należał do prowincji czesko-polskiej zakonu. W XIII w. prowincja ta posiadała w Polsce trzy kustodie: krakowską, kujawską, zwana później gnieźnieńską i górnośląską. Po wojnach husyckich utworzono w 1517 prowincję polską. Siedzibą prowincjała stał się Kraków.[3]

Prowincjałowie[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu II wojny światowej prowincjałem został wybrany o. Wojciech Zmarz, zastępując dotychczasowego komisarza generalnego[10]. W 1953 prowincjałem został o. Ireneusz Żołnierczyk[11]. W 1960 prowincjałem był o. Wojciech Zmarz[12], w dalszych latach 60. prowincjałem był o. Cecylian Niezgoda[13][14], a pod koniec lat 60. o Ludwik Szetela[15].

Do 1996 przez siedem lat (dwie kadencje) prowincjałem był o. Zdzisław Gogola[16][17]. 23 maja 1996 prowincjałem został wybrany o. Stanisław Strojecki[18]. Od 2000 do 2008 prowincjałem był o. Kazimierz Malinowski. Do 2016 prowincjałem był o. Jarosław Zachariasz OFM Conv[19]. W marcu 2016 prowincjałem został wybrany o. Marian Gołąb OFMConv.[1]

Klasztory prowincji[edytuj | edytuj kod]

Klasztor św. Franciszka w Krakowie
Kościół oraz klasztor franciszkanów w Sanoku (w nocnej szacie)

Obecnie prowincja krakowska św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię posiada na terenie Polski 26 placówek zakonnych:[2]

Ponadto klasztory i misje prowincji działają poza granicami Polski[20]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kraków. Nowy minister prowincjalny. franciszkanska4.pl. [dostęp 2023-05-03]. (pol.).
  2. a b c Placówki prowincji krakowskiej. franciszkanie.pl/prowincja/. [dostęp 2023-04-26]. (pol.).
  3. Kraków. Kuria prowincjalna. franciszkanie.pl/prowincja/kuria-prowincjalna/. [dostęp 2023-04-25]. (pol.).
  4. W ewidencji kościelnej zapisywany w języku łacińskim jako „Ansielmus Kubit”.
  5. Schematismus Universi Venerabilis Cleri saecularis et regularis Dioecesis Premisliensis rit. lat. pro Anno Domini 1934. Przemyśl: 1934, s. 183.
  6. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1935. Przemyśl: 1935, s. 127.
  7. W lipcu 1936 został wybrany na kolejną trzyletnią kadencję prowincjała prowincji polskiej. Nowe władze zakonne OO. Franciszkanów w Polsce. „Gazeta Szamotulska”. Nr 82, s. 2, 21 lipca 1936. 
  8. Schematismus universi venerabilis cleri Saecularis et Regularis Dioeceseos Ritus Latini Premisliensis pro Anno Domini 1937. Przemyśl: 1937, s. 186.
  9. Andrzej Deptuch, Wiesław Banach. Spotkania. Rozmowa z o. Andrzejem – cz. 2. „Słówko”. Nr 6, s. 4, 8 lutego 1998. Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Sanoku. 
  10. Historia Krakowskiej Prowincji Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (Franciszkanów). franciszkanie.pl, 2015-04-17. [dostęp 2018-07-03].
  11. Andrzej Deptuch, Wiesław Banach. Spotkania. Rozmowa z o. Andrzejem – cz. 7. „Słówko”. Nr 11, s. 4, 15 marca 1998. Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Sanoku. 
  12. Andrzej Deptuch, Wiesław Banach. Spotkania. Rozmowa z o. Andrzejem – cz. 8. „Słówko”. Nr 12, s. 4, 22 marca 1998. Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Sanoku. 
  13. Edward Wisz. Śladem pewnego listu. Wyrzucany na ulicę. „Nowiny”. Nr 42, s. 3, 19 lutego 1964. 
  14. Śladem naszych artykułów. Krakowski prowincjał wyjaśnia. „Nowiny”. Nr 62, s. 3, 13 marca 1964. 
  15. Wspomnienie: O. Jan Burdyszek (1915-2001). old.franciszkanie.pl, 2009-03-09. [dostęp 2018-06-30].
  16. Modły o beatyfikację. „Nowiny”. Nr 65, s. 1, 1 kwietnia 1965. 
  17. Generał z Rzymu. „Nowiny”. Nr 97, s. 2, 20 maja 1996. 
  18. Franciszkańskie „konklawe”. Zmiana prowincjała. „Nowiny”. Nr 101, s. 3, 24-26 maja 1996. 
  19. O. Jarosław Zachariasz nowym przełożonym krakowskiej prowincji. franciszkanie.pl, 2008-04-17. [dostęp 2011-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-27)].
  20. Kraje naszych misji. misje.franciszkanie.pl. [dostęp 2023-05-14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]