Przełączka za Turnią Zwornikową
49°11′28″N 20°03′28″E/49,191111 20,057778
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 1950 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°11′28″N 20°03′28″E/49,191111 20,057778
| |
Przełączka za Turnią Zwornikową (słow. Štrbina za Uzlovou veľou, węg. subrina-erkélyi-csorba[1]) – położona na wysokości około 1950 m przełęcz w północnej grani Cubryny w Tatrach Polskich pomiędzy szczytem Turni Zwornikowej i Cubryńską Kopką. Znajduje się kilkadziesiąt metrów na północ od wierzchołka Turni Zwornikowej. Na północny zachód opada spod przełęczy Żleb Szulakiewicza, na wschód szeroka depresja będąca odgałęzieniem Cubryńskiego Żlebu[2]. Żleby te tworzą ograniczenie ścian Turni Zwornikowej[3].
Rejon przełęczy jest szeroki i trawiasty. Z przełęczy prowadzi najkrótsza i najłatwiejsza droga wspinaczkowa na szczyt Turni Zwornikowej. Najłatwiejsze, ale bardzo okrężne wejście na przełęcz prowadzi z Doliny za Mnichem przez Wielką i Małą Galerię Cubryńską[3].
Pierwsze wejścia[edytuj | edytuj kod]
- letnie: Józef Bizoń, Stanisław Szulakiewicz 23 lipca 1909 r. Szli przez Nadspady, Mnichowy Zleb i Żlebem Szulakiewicza;
- zimowe: Zbigniew Korosadowicz, Jan Staszel, Wawrzyniec Żuławski 27 grudnia 1925 r.[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2019-04-07].
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Cubryna, t. 8, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-026-1.