Przełęcz
Przełęcz – forma ukształtowania terenu, wybitne, poprzeczne obniżenie w przebiegu grzbietu górskiego lub grani między sąsiednimi szczytami lub turniami. Powstaje w wyniku procesu denudacji mniej odpornych skał budujących stoki. Zazwyczaj przełęcze są najwygodniejszym miejscem do przejścia z jednej doliny do drugiej przez oddzielający je grzbiet[1].
W geometrii analitycznej odpowiednikiem przełęczy jest punkt siodłowy.
Przełęcz może również oddzielać część grzbietu górskiego, np. masyw górski.
W gwarze podhalańskiej i w słownictwie taterników używane są różne synonimy słowa przełęcz, np. siodło, szczerba, szczerbina, karb, wrota, brama, przehyba, przechód, ławka itp., jednakże tylko niektóre z nich odnoszą się do właściwego określenia słowa przełęcz jako wybitnego obniżenia terenu, inne oznaczają niewybitne wcięcia w grani[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- góry: system górski - łańcuch górski - pasmo górskie - masyw górski - góra
- wzgórze - pagórek - turnia - szczyt - grzbiet górski - góra stołowa - góra kopulasta - góra kopiasta - góra-świadek - twardzielec - ostaniec - góra wyspowa - przełączka - szczerba
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
