Przełęcz Usui

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełęcz Usui
ilustracja
Państwo

 Japonia

Wysokość

960 m n.p.m.

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Usui”
Ziemia36°20′40,56″N 138°39′02,50″E/36,344600 138,650694
Pociąg elektryczny, rok 1997

Przełęcz Usui (jap. 碓氷峠 Usui-tōge) – przełęcz znajdująca się pomiędzy prefekturą Nagano a prefekturą Gunma. Służy jako jeden z głównych szlaków komunikacyjnych w centralnej Japonii co najmniej od VIII wieku.

Droga[edytuj | edytuj kod]

Przełęcz ta została opisana w Nihon-shoki, w kontekście pobytu księcia Takeru Yamato (Yamatotakeru no mikoto, imię własne: Ousu no mikoto), który przebył ją wiele lat wcześniej. Później Nakasendō, jedna z pięciu dróg okresu Edo, zarządzanych przez siogunat rodu Tokugawa, przechodziła szlakiem przez przełęcz.

W pobliżu przełęczy przebiega autostrada Jōshin’etsu oraz droga krajowa nr 18, które łączą popularne miejsca dla turystów, m.in. Karuizawę z niziną Kantō.

Kolej[edytuj | edytuj kod]

Lokomotywa zębata wyprodukowana przez firmę "Beyer, Peacock and Company" w 1895

Linia kolejowa Shin'etsu przechodziła przez przełęcz w latach 1893–1997. Tory miały długość 11,2 km i prowadziły ze stacji Yokokawa w prefekturze Gunma do stacji Karuizawa w prefekturze Nagano. Były one przeznaczone dla kolei zębatej do roku 1963, kiedy to linię przebudowano i stare lokomotywy zastąpiono nowymi[1]. Muzeum starych lokomotyw znajduje się obecnie na stacji Yokokawa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hiroshi Kubota, Nihon no tetsudōshi seminā, Guranpuri Shuppan, 2005.05.18, isbn = 978-4876872718 (jap.)
  • Teikoku's Complete Atlas of Japan, Teikoku-Shoin Co., Ltd., Tokyo 1990 (ang.)
  • Saishin-Nihon-chizu, Shūeisha, Tokyo 1990 (jap.)