Przeciąganie pod kilem
Przeciąganie pod kilem – jedna z najokrutniejszych kar stosowanych na dawnych żaglowcach.
Polegała na skrępowaniu kończyn skazanego, a następnie przeciągnięciu go za pomocą liny z burty na burtę pod dnem (kilem) statku. Odmianą tej kary było przeciąganie od dziobu do rufy, także pod dnem statku, zazwyczaj równoznaczne z karą śmierci[potrzebny przypis].
Ciało skazańca było pocięte od ocierania o ostre krawędzie muszli skorupiaków, pokrywających podwodną część kadłuba[1].
Na ogół była to kara zwyczajowa, wykonanie której zarządzał kapitan.
Kara ta była legalnie usankcjonowana w Marynarce Wojennej Holandii (pierwsza wzmianka w 1560, zabroniona w 1853). Za zgodą lekarza okrętowego przeciąganie pod kilem można było powtórzyć nawet kilkakrotnie. Marynarki Wojenne Wielkiej Brytanii i Francji stosowały tę karę odpowiednio do 1720 i 1750 roku[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mateusz 'Umbra' Nowak: Z morskich opowieści: Piraci. 7th Sea - Poltergeist, 2004-06-21. [dostęp 2017-02-13].