Przecinek (znak diakrytyczny)
| ||
◌̦ | ||
Znaki diakrytyczne | ||
akcent | ||
akut( ´ ) | ||
podwójny akut( ˝ ) | ||
grawis( ` ) | ||
podwójny grawis( ̏ ) | ||
cyrkumfleks( ˆ ) | ||
haczek( ˇ ) | ||
brewis( ˘ ) | ||
odwrócony brewis( ̑ ) | ||
cedylla( ¸ ) | ||
diereza / umlaut( ¨ ) | ||
kropka( · ) | ||
makron( ¯ ) | ||
ogonek( ˛ ) | ||
kółko( ° ) | ||
przecinek( , ) | ||
hak( ̉ ) | ||
róg( ̛ ) | ||
dasja( ̔ ) | ||
psili( ̓ ) | ||
Ș ș |
Ț ț |
Ģ ģ |
Ķ ķ |
Ļ ļ |
Ņ ņ |
Ŗ ŗ |
Przecinek jako znak diakrytyczny jest używany w alfabecie rumuńskim w połączeniu z literami S i T (Ș, Ț).
W języku łotewskim litery g, k, l, n (historycznie również r) pisane są również z przecinkiem poniżej znaku. Przez standard Unikod określane są jednak jako G, K, L, N, R z cedyllą. Związane to jest z ustaleniem nazwy w 1992 roku. Z punktu widzenia typograficznego są to jednak litery z przecinkiem.
Również w języku liwskim występują litery D, L, N, R, T z przecinkiem określane jako D, L, N, R z cedyllą. Problem jest tu jednak bardziej teoretyczny, gdyż tym językiem posługuje się zaledwie kilkaset osób na Łotwie.
Podobny znak to cedylla, używany często w języku rumuńskim zamiast właściwego znaku diakrytycznego.
W wielu językach - azerskim, baskijskim, francuskim, kurdyjskim, katalońskim, luksembuskim, mołdawskim, portugalskim, tureckim, turkmeńskim) występuje Ç, ç (C z cedyllą), a w językach: azerskim, turkmeńskim, kurdyjskim, tureckim i tatarskim - Ş, ş (S z cedyllą).
Litery ą, ę, į, ų, ǫ są to natomiast a, e, i, u, o z ogonkiem.
W Unikodzie przecinek diakrytyczny występuje w wersji:
Znak | Unikod | Kod HTML | Nazwa unikodowa | Nazwa polska |
---|---|---|---|---|
̦ | U+0326 | ̦ lub ̦ |
COMBINING COMMA BELOW | przecinek dostawny dolny |