52°20′12″N 18°53′17″E/52,336667 18,888056Przedecz (jezioro)
 Jezioro Przedecz z plaży w Przedczu | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
111,4-111,8 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
83,5-94,7 ha |
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
851,3 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
III[2] (w roku 1999) |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
| Rodzaj jeziora |
rynnowe |
Położenie na mapie Polski  | |
| 52°20′12″N 18°53′17″E/52,336667 18,888056
| |
Przedecz – jezioro rynnowe w woj. wielkopolskim, w pow. kolskim, w gminie Przedecz, leżące na terenie Pojezierza Kujawskiego.
Przepływa przez nie rzeka Noteć. Położone 10 km na północ od Kłodawy i 13 km na południowy zachód od Chodcza. Brzegi o zróżnicowanej wysokości, po stronie południowej zalesione. Jezioro ma z tendencję do eutrofizacji. Z tego powodu nadaje się ono praktycznie jedynie do hodowli ryb.
Przy wschodnim brzegu jeziora leży miasto Przedecz, z niewielką plażą.
Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 83,5 ha[2] do 94,7 ha[1]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 111,4 m n.p.m.[2] lub 111,8 m n.p.m.[1] Średnia głębokość jeziora wynosi 0,9 m[1], natomiast głębokość maksymalna 1,9 m[1].
W oparciu o badania przeprowadzone w 1999 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[2].
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Przedecz[3]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Przedeckie[2][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 547. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d e Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 547. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 2: Wody stojące. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006, s. 280. ISBN 83-239-9607-5. [dostęp 2009-04-22].
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2009-12-06].