Przejdź do zawartości

Przedklinek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przedklinek (łac. praecuneus) – struktura anatomiczna leżąca w obrębie mózgu.

Przedklinek znajduje się w kresomózgowiu, w obrębie półkul mózgu. Leży na przyśrodkowej powierzchni tych półkul. Zalicza się do płata ciemieniowego[1].

Struktura ta przybiera kształt nieregularnego czworokąta. Nieraz podzielona jest ona na dwie części. Dzieli je rowek odchodzący od leżącej u dołu przedklinka bruzdy ciemieniowo-potylicznej. Mówi się wtedy o części przedniej i tylnej przedklinka[1].

Z przodu przedklinek graniczy z bruzdą obręczy, a dokładniej z jej gałęzią brzeżną. Z tyłu przedklinek ogranicza bruzda ciemieniowo-potyliczna. Od dołu przedklinek oddzielony jest bruzdą podciemieniową[1].

Z badań przeprowadzonych przez japońskich naukowców pracujących na uniwersytecie w Kioto wynika, że jest odpowiedzialny za powstawanie uczucia szczęścia, a na podstawie rezultatów rezonansu magnetycznego mózgów m.in. osób deklarujących się jako szczęśliwe stwierdzono ponadto, iż charakteryzuje się on u nich posiadaniem większych rozmiarów przestrzennych niż u pozostałych ludzi.[2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Olgierd Narkiewicz: Kresomózgowie środkowe. W: Adam Bochenek, Michał Reicher, Wiesław Łasiński, Józef Markowski, Olgierd Narkiewicz: Anatomia człowieka. T. IV: Układ Nerwowy Ośrodkowy. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004, s. 308. ISBN 83-200-3449-3.
  2. Research and Collaboration — KYOTO UNIVERSITY [online], www.kyoto-u.ac.jp [dostęp 2017-05-15] (ang.).