Przednia Kopa (Góry Izerskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przednia Kopa
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety,
Góry Izerskie,
Wysoki Grzbiet

Wysokość

1114 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Przednia Kopa”
Ziemia50°51′35,92″N 15°24′54,00″E/50,859978 15,415000

Przednia Kopa (niem. Cornelsberg) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w Grzbiecie Wysokim.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w środkowo-wschodniej części Gór Izerskich, w najwyższej centralnej części Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich, w masywie Zielonej Kopy, około 2,3 km na południowy zachód od Rozdroża Izerskiego.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Przednia Kopa jest trzecim co do wysokości wzniesieniem w Górach Izerskich. Kopulasty szczyt wyrasta z wierzchowiny Zielonej Kopy w kształcie rozległej kopuły. Powierzchnia wierzchowiny jest tak wyrównana, że wierzchołek w terenie jest trudno rozpoznawalny. Zbocza północne stromo opada w kierunku Doliny Kwisy a zachodnie w kierunku Mokrej Przełęczy. Zbocza: południowe, i wschodnie są prawie poziome. Na południe od szczytu wznosi się najwyższe wzniesienie w Izerskich Górach Wysoka Kopa. Przez wzniesienie przechodzi granica wododziału zlewisk morza Bałtyckiego i Północnego. Na stokach znajdują się źródła Kwisy i jej dopływów, oraz liczne źródełka dopływów Izery.

Wzniesienie zbudowane jest z granitognejsów należących do metamorfiku izerskiego.

Szczyt i zbocza porośnięte są młodym lasem, w partii wierzchołkowej między młodym lasem występują łąki subalpejskie, na których rosną interesującye gatunki roślin.

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • W latach osiemdziesiątych XX wieku w górnych partiach szczytu w wyniku klęski ekologicznej, wywołanej zanieczyszczeniem powietrza został całkowicie zniszczony las monokultury świerkowej, zaszczepiony w XIX wieku. Obecnie na stokach w miejscu zniszczonego lasu rośnie młode pokolenie drzew, o klęsce przypominają jedynie wystające ponad młodnik obumarłe kikuty drzew.
  • Szczyty wzniesienia bardzo często pokrywają chmury i mgły.
  • W partii szczytowej pokrywa śnieżna utrzymuje się często do połowy maja.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez masyw szczyt prowadzi szlak turystyczny

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]