
Przelewice (powiat pyrzycki)
Artykuł | 53°6′12″N 15°4′42″E |
- błąd | 38 m |
WD | 53°6'12"N, 15°4'42"E |
- błąd | 38 m |
Odległość | 0 m |
| ||||
| ||||
Pałac w Przelewicach | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | pyrzycki | |||
Gmina | Przelewice | |||
Liczba ludności | 770 | |||
Strefa numeracyjna | 091 | |||
Kod pocztowy | 74-210 | |||
Tablice rejestracyjne | ZPY | |||
SIMC | 0781440 | |||
Położenie na mapie gminy Przelewice ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu pyrzyckiego ![]() | ||||
![]() |
Przelewice (niem. Prillwitz) – duża wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie pyrzyckim, w gminie Przelewice, nad Przelewicką Strugą, w odległości 4 km od jeziora Płoń.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.
Miejscowość jest siedzibą gminy Przelewice. We wsi znajduje się niezwykle różnorodny gatunkowo ogród dendrologiczny założony przez niemieckiego króla hut – Conrada von Borsiga.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Od 1799 r. własność Augusta Heinricha von Borgstede, urzędnika Ministerstwa Skarbu Prus. Von Borgstede wybudował pałac i założył park angielski. Późniejsze dzieje pałacu i ogrodu w Przelewicach wiążą się z historią wielkiej miłości księcia Augusta Pruskiego (bratanka króla Fryderyka Wilhelma II) do Augusty Arend (1801–1834, od 1825 tytuł szlachecki jako Augusta von Prillwitz), córki berlińskiego kupca, z którą miał siedmioro dzieci. Dobra przelewickie zostały przekazane w 1843 r., zgodnie z testamentem księcia, najstarszemu synowi Augusta z nieformalnego związku z Augustą Arend, Ferdynandowi (1825–1849).
Ostatnim właścicielem Przelewic był Conrad von Borsig (1873–1945), współwłaściciel firmy August Borsig GmbH, członek Niemieckiego Towarzystwa Dendrologicznego, który na bazie istniejącego parku założył ogród dendrologiczny w 1923 r[1].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- kościół parafialny pw. MB Królowej Polski z 2 poł. XIII w. z ciosów granitowych ze szczytem ozdobionym blendami, dwa portale ostrołukowe, wieża drewniana z XVIII/XIX w., plebania murowana z przełomu XVIII i XIX w. (Obiekt zabytkowy – nr rej. 145 z 31.08.1956 r.);
- zespół pałacowy, XVIII-XX:-pałac, 1 ćw. XIX, nr rej.: 792 z 3.12.1976-dwór, ob. oficyna, 1884, nr rej.: 551 z 17.01.1966-park (ogród dendrologiczny), nr rej.: 791 z 1.12.1976
- zespół folwarczny, nr rej.: A-103 z 28.10.2002:-spichrz I, 1880-stajnia z wozownią I, 1910-stajnia II, 1910-2 stodoły, 1910-stodoła III, 1911-spichrz II, 1912-gorzelnia-płatkarnia, 1912-obora, 1912
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 222, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
|