Przemysław Staroń
| Data i miejsce urodzenia |
21 kwietnia 1985 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel, wykładowca |
| Edukacja |
psycholog, kulturoznawca, religioznawca, filozof |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| Wydział |
Psychologii |
| Partner |
Jędrzej Sołowij |
Przemysław Staroń (ur. 21 kwietnia 1985 w Kołobrzegu) – polski nauczyciel i wykładowca. W 2018 uhonorowany tytułem Nauczyciel Roku. W 2020 roku był finalistą Global Teacher Prize.
Wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]W 1995 ukończył trzyletnią edukację w Szkole Podstawowej nr 21 im. Kornela Makuszyńskiego w Koszalinie. W latach 1995–2000 kontynuował edukację w Szkole Podstawowej nr 18 im. Jana Matejki w Koszalinie. Kilkukrotne osiągnięcie najwyższej średniej ocen w szkole, tytuły olimpijskie z czterech przedmiotów oraz działania w ramach programów Centrum Edukacji Obywatelskiej doprowadziły do uhonorowania go statuetką Janka dla najlepszego absolwenta szkoły[1].
W latach 2000–2004 uczył się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Stanisława Dubois w Koszalinie. Przez dwie kadencje pełnił funkcję Przewodniczącego Samorządu Uczniowskiego, współtworzył szkolny zespół teatralny, został posłem na IX Sejm Dzieci i Młodzieży. Uhonorowany tytułem finalisty XXXIII Olimpiady Literatury i Języka Polskiego oraz Stypendium Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia naukowe i działalność społeczną[potrzebny przypis][2].
W latach 2004–2010 studiował psychologię i kulturoznawstwo na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim[3]. Został twórcą Sekcji Arteterapii w Kole Naukowym Studentów Psychologii[4]. Został laureatem konkursu Primus Inter Pares oraz zwycięzcą uczelnianej edycji konkursu Studencki Nobel. Ukończył studia z wyróżnieniem, trzykrotnie został stypendystą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, uhonorowany został także Stypendium Marszałka Województwa Lubelskiego[potrzebny przypis].
Aktywność zawodowa
[edytuj | edytuj kod]W latach 2010–2021 pracował jako nauczyciel w II LO im. Bolesława Chrobrego w Sopocie[5]. Od 2021 jest nauczycielem w Szkole w Chmurze.
W 2011 wraz z Jędrzejem Sołowijem stworzył Centrum Rozwoju JUMP[6].
Od 2014 kieruje założonym przez siebie Zakonem Feniksa, który skupia młodzież i seniorów uczących się filozofii. Jest korepetytorem i konsultantem uczniów biorących udział w Olimpiadzie Filozoficznej, pod jego opieką ponad 50 osób zdobyło tytuły finalistów i laureatów konkursu[7].
Prowadził zajęcia m.in. na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Sopocie i Wydziale Zamiejscowym Uniwersytetu SWPS w Sopocie[potrzebny przypis]. Był ekspertem w Centrum Prasowym Uniwersytetu SWPS[8].
Nauczanie i projekty edukacyjne
[edytuj | edytuj kod]Projekty międzypokoleniowe i międzykulturowe
[edytuj | edytuj kod]Inspirując się filozofią Emmanuela Levinasa oraz badaniami psychologicznymi z zakresu empatii[9], jest przekonany, że najważniejsze w edukacji jest spotkanie człowieka z człowiekiem. Dlatego też od 2011 integruje seniorów z młodzieżą, czego początkiem były wspólne Wieczory z Kulturą i Sztuką w Sopocie. Późniejsze projekty międzypokoleniowe “Radość i magia” oraz “Kwiaty Europy”, które stworzył z Lidią Dysarz, zostały nagrodzone przez Komisję Europejską w ramach Europejskiego Roku Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej oraz Europejskiego Roku Obywateli[10]. Ich pokłosiem jest powstanie w 2014 roku Zakonu Feniksa, międzypokoleniowego fakultetu filozoficznego, w ramach którego młodzież i seniorzy wspólnie uczą się filozofii.
Organizował międzypokoleniowe spotkania z przedstawicielami religii świata - w Nowej Synagodze w Gdańsku-Wrzeszczu, meczecie w Oliwie, cerkwi prawosławnej, cerkwi greckokatolickiej, kościele ewangelicko-augsburskim, ośrodku buddyjskim, Sali Królestwa Świadków Jehowy. Zainicjował także spotkanie z bahaitami, pastafarianami, Indianami oraz rodzimowiercami słowiańskimi. Fenomen jego działalności został opublikowany w podręczniku do języka polskiego dla klasy ósmej wydanego przez Wydawnictwo Nowa Era w postaci fragmentu wywiadu, jaki przeprowadziła z nim Anna Nagel[11].
Zakon Feniksa
[edytuj | edytuj kod]Od 2011 przygotowuje uczniów i uczennice do Olimpiady Filozoficznej. W 2013 nawiązał współpracę z Danutą Kamińską, słuchaczką Psychologicznego Uniwersytetu Trzeciego Wieku Uniwersytetu SWPS w Sopocie, która umożliwiła młodzieży naukę filozofii w ramach jej mieszkania w sopockim dworku. W 2014 wraz ze słuchaczką Sopockiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku Bogumiłą Bartnik zaproponowały stworzenie oficjalnych szkolnych zajęć z filozofii, na które będą uczęszczać licealiści i seniorzy. Powstały fakultet otrzymał nazwę Zakon Feniksa, co było nawiązaniem do uniwersum Harry’ego Pottera stworzonego przez J.K. Rowling. Zgromadzenie zostało przychylnie odebrane przez uczniów. Fenomen Zakonu zyskał międzynarodowy rozgłos i został omówiony w książce Svenii Busson Exploring the future of education[12][13][14].
Poza szkołą
[edytuj | edytuj kod]Mediach społecznościowe w edukacji
[edytuj | edytuj kod]Jest twórcą internetowym, aktywnym w mediach społecznościowych. Był jednym z pierwszych w Polsce prekursorów wykorzystania tych mediów w edukacji. Stał się specjalistą od edukacyjnego zastosowania Snapchata. Jest ambasadorem programu "Mądrzy Cyfrowi". Znalazł się na liście 100 osób zasłużonych dla rozwoju umiejętności cyfrowych w Polsce w 2017[potrzebny przypis].
Aktywność medialna i publicystyczna
[edytuj | edytuj kod]Występował na kilku konferencjach TEDx. Od kilku lat występuje jako wykładowca w ramach Strefy ASP na Przystanku Woodstock/Pol’and’Rock Festival. Jest zatrudniany jako konferansjer i prowadzący debaty, uroczystości, gale czy eventy[potrzebny przypis].
Jest aktywny medialnie. Był gościem Dzień dobry TVN oraz Pytanie na śniadanie[15]. Regularnie pisze artykuły dla „Gazety Wyborczej”, „Newsweeka” oraz „Tik w Edukacji”. Jeden z jego tekstów w „Głosie Nauczycielskim”, został wyróżniony w konkursie o nagrodę im. prof. Romana Czerneckiego[16].
Rekomendował i konsultował merytorycznie kilka tytułów dla Wydawnictwa Naukowego PWN. Od 2015 współpracuje z Wydawnictwem Pedagogicznym Operon, będąc m.in. jednym z ekspertów w Szkole Głównej Mistrzostwa Edukacyjnego[17].
Działalność społeczna
[edytuj | edytuj kod]We współpracy z Urzędem Miasta w Sopocie stworzył programy profilaktyczne: Instytut Syriusza, stanowiący punkt konsultacyjny dla młodzieży, oraz projekt Jasna Strona Nocy, mający na celu stworzenie alternatywy dla używania środków psychoaktywnych na terenie Sopotu[18][19]. Został wybrany na Nauczyciela Roku 2018[20][21][22][23][24][25][26][27], wzmianki pojawiły się także w mediach zagranicznych[28]. Poparł strajk nauczycieli w 2019 roku[29].
Znalazł się na liście 100 wpływowych osób społeczności LGBT+ w Polsce w 2018[potrzebny przypis]. Jego działalność została doceniona przez czytelników „Gazety Wyborczej”, którzy wybrali go Człowiekiem Roku w kategorii "wzorowe sprawowanie"[30]. Był nominowany do tytułu Człowiek Roku Dziennika Bałtyckiego (2018)[31].
Jest członkiem Komitetu Głównego Olimpiady Filozoficznej i sygnatariuszem Deklaracji Wolności i Solidarności podpisanej 4 czerwca 2019 w Gdańsku[32]. Znalazł się w Encyklopedii Sopocian prowadzonej przez Muzeum Sopotu[33]. W 2020 zasiadał w sztabie wyborczym kandydata na prezydenta RP Szymona Hołowni, a po wyborach prezydenckich w kolegium ekspertów związanego z powołanym przez niego ruchu Polska 2050 Instytutu Strategie 2050[34].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Wnuk Stanisława Staronia, koszalińskiego szewca[35], którego zabytkowy zakład szewski został przeniesiony do Muzeum Okręgowego w Koszalinie. "Warsztat szewski" stanowi stałą część wystawienniczą. Ekspozycja znajduje się w zabytkowym budynku gospodarczym zagrody rybackiej[36]. Jego babka, Michalina Łabudzińska, była aktorką Teatru Seniora „Zwierciadło” w Koszalinie. Jest synem Jolanty i Tadeusza Staroniów. Ma młodsze rodzeństwo: siostrę Martę oraz brata Filipa. Od 2009 żyje w związku ze swoim partnerem Jędrzejem Sołowijem[3][37][38].
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Publikacje popularnonaukowe
[edytuj | edytuj kod]- Koncert na długopis żelowy. O Łukaszu Siatkowskim, "Avant" (2012, 3/T, s. 351-355).
- Insygnia Przyszłości, „Newsweek Psychologia” (2018 nr 3, s. 100-103).
- Nauczyciel Roku poleca: 15 książek i seriali dla dzieci, które zostają w głowie na zawsze, MamaDu.pl (data publikacji:, data dostępu: 13 lipca 2019).
- Jak uczyć dobra?, „Uroda Życia” (2019 nr 3 (53), s. 20).
- Keatingami bądźmy!, „https://ochteatr.com.pl/pr/433021/keatingami-badzmy” (data publikacji: 14 kwietnia 2019, data dostępu: 13 lipca 2019).
- Lekcja wychowawcza dla dorosłych, „Newsweek Polska. Wydanie Specjalne” (2019 nr 2, s. 34-37).
- Przewodnik dla dzieci po cyfrowej dżungli, „Newsweek Polska. Wydanie Specjalne” (2019 nr 2, s. 32-33).
Publikacje literackie
[edytuj | edytuj kod]- Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie z życiem, Wydawnictwo Agora, 2020.
- Szkoła bohaterek i bohaterów, czyli jak radzić sobie ze złem, Wydawnictwo Agora, 2021.
- To nie wypanda. Mam tę moc [w:] 15 (u)ważnych opowieści, Wydawnictwo Olesiejuk, 2022
- W głowie się nie mieści. Radość kontra smutna [w:] 15 (u)ważnych opowieści, Wydawnictwo Olesiejuk, 2022
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Nauczyciel Roku 2018[39][40]
- Człowiek Roku w kategorii “Wzorowe sprawowanie” w plebiscycie Czytelników Gazety Wyborczej[41]
- NatWest LGBT+ Diamond 2019 Polish Business Award w kategorii "Wschodząca gwiazda LGBT+"[42]
- Wyróżnienie w konkursie o Nagrodę im. Ireny Sendlerowej "Za naprawianie świata"
- Medal De nihilo nihil fit przyznany przez Marszałka Województwa Pomorskiego za wyjątkowe osiągnięcia, pasję i łamanie schematów w pracy nauczyciela[potrzebny przypis]
- Wyróżnienie w kategorii “Artykuł publicystyczny” w Konkursie o Nagrodę im. prof. Romana Czerneckiego[16]
- Znalezienie się na liście 100 osób, które w 2017 roku zostały wyróżnione za działalność na rzecz rozwoju umiejętności cyfrowych w Polsce
- Znalezienie się w rankingu 100 najbardziej wpływowych osób społeczności LGBT+ w Polsce w 2018[43]
- Nagroda Komisji Europejskiej za projekt generations@school[44]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alina Konieczna, Wzruszające pożegnania, Głos Koszaliński/Głos Słupski, 24-25.06.2000r.
- ↑ https://liceumdubois.pl/sukcesy/olimpiady/#2002-2003
- ↑ a b Przemysław Staroń [online], sopocianie.muzeumsopotu.pl [dostęp 2020-04-15], Cytat: "gdy Staroń był na trzecim roku kulturoznawstwa na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (na tej samej uczelni skończył także psychologię). – Wtedy związałem się z Jędrzejem. Studiował w Gdańsku, mieszkał w Sopocie. Zaczęliśmy się odwiedzać, ja z Lublina jeździłem do niego, on znad morza do mnie. Pamiętam, jak 10 lat temu, w 2009 r. pierwszy raz przyjechałem do niego, do Sopotu.".
- ↑ KUL - Organizacje studenckie - O Sekcji Arteterapii [online], kul.pl [dostęp 2020-04-15].
- ↑ Strony z Klasą / Strony internetowe dla szkół i przedszkoli / stronyzklasa.pl, Nauczyciele uczący w roku szkolnym 2018/2019 [online], lo2.sopot.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Centrum Jump | Centrum Rozwoju Jump [online] [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Profesor Staroń - nauczyciel z misją na miarę XXI wieku [online], pytanienasniadanie.tvp.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ blopinski, Staroń, Przemysław [online], swps.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Instagram jak kabina pilota. Widać piksele, a nie krzywdę - Rozmowa z Przemysławem Staroniem | Małgorzata Domagała [online], teatrnn.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Sopockie II Liceum zwycięzcą Międzynarodowego konkursu [online], sopot.pl [dostęp 2019-07-14].
- ↑ Primus inter pares – wywiad z Przemysławem Staroniem [online], CDN, 19 maja 2017 [dostęp 2019-07-13].
- ↑ Międzypokoleniowy Fakultet Filozoficzny czyli tajemnica „Zakonu Feniksa” i cioci Dany [online], Newsweek.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Belfer od filozoficznego dystansu [online], Przegląd, 4 listopada 2018 [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Exploring the Future of Education [online], Exploring the Future of Education [dostęp 2019-07-13] (ang.).
- ↑ Przemek Staroń - jeden z najlepszych nauczycieli w kraju.. Imponderabilia 2018-10-02. [dostęp 2019-07-13].
- ↑ a b Laureaci 2018 [online], EFC [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Przemysław Staroń: Należy uczyć tak, żeby to miało sens dziś i jutro, niezależnie od tego, jakie to jutro będzie. [online], Operon.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Wyborcza.pl [online], trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2019-07-14].
- ↑ Co i jak "bierze się" w Sopocie, czyli terapeuci pomiędzy barem a parkietem. "Nie rób z naszej pracy taniej sensacji" [online], radiogdansk.pl [dostęp 2019-07-14] (pol.).
- ↑ "Zamiast tracić czas, by walczyć ze złem, trzeba robić dobro". Wybrano Nauczyciela Roku 2018 [online], TVN24.pl [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-13].
- ↑ Dzień Dobry TVN, Nauczyciel Roku 2018 zrobił ze szkoły Hogwart | Dzień Dobry TVN [online], dziendobry.tvn.pl, 12 października 2018 [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Odważny, inteligentny i oddany swojej pracy. Oto nauczyciel 2018 roku! [online], Viva.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Nauczyciel Roku zaprosił ukochanego na scenę. "Niech miłość was strzeże" [online], naTemat.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Przemysław Staroń "Nauczycielem roku 2018". Na scenę zaprosił partnera [online], rp.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Został Nauczycielem Roku. Uwielbia Harrego Pottera i jest gejem [online], fakt.pl, 11 października 2018 [dostęp 2019-07-13].
- ↑ Agata Jankowska, Przemysław Staroń: W dzisiejszych czasach orientacja seksualna nie powinna mieć znaczenia [online], WPROST.pl, 18 października 2018 [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Przemysław Staroń "Nauczycielem Roku 2018" [online], fakty.interia.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Gay teacher named Poland's Teacher of the Year [online], Emerging Europe | News, Intelligence, Community, 11 października 2018 [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-13].
- ↑ Vogue Polska, Nauczyciel Roku 2018 popiera strajk [online], Vogue Polska, 14 kwietnia 2019 [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Sędziowie, nauczyciel, osoby z niepełnosprawnościami... Czytelnicy 'Wyborczej' wybrali Ludzi Roku [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-07-14] (pol.).
- ↑ Człowiek Roku 2018 Dziennika Bałtyckiego [online].
- ↑ Anna Dobiegała, Gigantyczny tort, deklaracja wolności i solidarności. Tak Gdańsk świętuje 4 czerwca [online], wyborcza.pl, 4 czerwca 2019 [dostęp 2020-11-22].
- ↑ Przemysław Staroń [online], sopocianie.muzeumsopotu.pl [dostęp 2019-07-13].
- ↑ Eksperci Instytutu [online], strategie2050.pl [dostęp 2020-11-22].
- ↑ Julia Markowska, Szewc emeryt rozda buty [online], gp24.pl [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Warsztat szewski - wystawa stała w budynku gospodarczym zagrody rybackiej | Muzeum w Koszalinie [online], muzeum.koszalin.pl [dostęp 2019-07-13].
- ↑ Justyna Suchecka, Przemysław Staroń - kandydat w plebiscycie Czytelników "Gazety Wyborczej" Ludzie Roku 2018 w kategorii wzorowe sprawowanie [online], wyborcza.pl, 19 kwietnia 2019 [dostęp 2020-11-24], Cytat: "Droga do tytułu Nauczyciela Roku 2018 trwa tyle, co związek z Jędrkiem - dziewięć lat.".
- ↑ "Lekcji nie zaczynam od sprawdzania obecności czy kartkówki, ale często od pytania: jak się dziś czujecie?". [dostęp 2020-10-02].
- ↑ Przemysław Staroń Nauczycielem Roku 2018. Etyk, który zamienił liceum w Hogwart [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Przemysław Staroń. Nauczyciel Roku 2018 przyszedł z Hogwartu [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Sędziowie, nauczyciel, osoby z niepełnosprawnościami... Czytelnicy 'Wyborczej' wybrali Ludzi Roku [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-07-13] (pol.).
- ↑ Biznes wspiera osoby LGBT+ [online], ngo.pl [dostęp 2019-12-07] (pol.).
- ↑ Ranking 100 najbardziej wpływowych osób społeczności LGBT+ w Polsce w 2018 roku - Pridenews.pl - portal LGBT [online], pridenews.pl [dostęp 2019-07-13].
- ↑ Sopockie II Liceum zwycięzcą Międzynarodowego konkursu [online], sopot.pl [dostęp 2019-07-13].