Przestępstwo o charakterze terrorystycznym
| KK z 1997 | |
| Ciężar gatunkowy | |
|---|---|
| Przepis |
art. 115 § 20 k.k. |
| Kara |
pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 5 lat |
| Strona podmiotowa |
umyślna w zamiarze bezpośrednim |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Przestępstwo o charakterze terrorystycznym – według Kodeksu karnego z 1997 roku czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 5 lat. Jest popełniony w celu:
- poważnego zastraszenia wielu osób,
- zmuszenia organu władzy publicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa albo organu organizacji międzynarodowej do podjęcia lub zaniechania określonych czynności,
- wywołanie poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce Rzeczypospolitej Polskiej, innego państwa lub organizacji międzynarodowej, a także groźba popełnienia takiego czynu.
Taką definicję do kodeksu karnego wprowadziła ustawa z 16 kwietnia 2004 roku[1], która weszła w życie 1 maja tego samego roku. Wprowadzenie definicji legalnej przestępstwa o charakterze terrorystycznym było związane z dostosowywaniem polskiego prawa do standardów unijnych.
Pojęcie przestępstwa o charakterze terrorystycznym definiuje się przy stosowaniu łącznym dwóch kryteriów: szczególnego celu działania sprawcy i odwołującego się do charakteru przestępstwa.
Jak wskazuje się w doktrynie prawniczej, chodzi tu o następujące przestępstwa: art. 118 (Eksterminacja), art. 118a (Zamach przeciwko ludności), art.119 (Przemoc i groźba bezprawna), art. 120 (Środki masowej zagłady), art. 127 i 128 (Zamach stanu), art. 134 (Zamach na życie Prezydenta), art. 140 (Zamach terrorystyczny), art. 148 (Zabójstwo), art. 163 (Spowodowanie niebezpiecznych zdarzeń), art. 164 (Bezpośrednie niebezpieczeństwo), art. 165 (Inne niebezpieczeństwa), art. 165a (Sfinansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym), art. 166 (Piractwo), art. 167 (Niebezpieczne urządzenia lub substancje), art. 170 (Rozbójnictwo morskie), art. 173 (Katastrofa), art. 174 (Niebezpieczeństwo katastrofy), art. 252 (Wzięcie zakładnika), art. 255a (Rozpowszechnianie treści mogących ułatwić popełnienie przestępstwa), art. 258 § 2 i § 4 (Zorganizowana grupa i związek przestępczy), Art. 259a (Przekroczenie granicy RP w celu popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym)[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2004 r. nr 93, poz. 889).
- ↑ Tomasz Batory, Zadania ABW w zakresie rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw, [w:] Piotr Burczaniuk (red.), Prawne aspekty funkcjonowania służb specjalnych na przykładzie Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Warszawa: wydawnictwo ABW, s. 65-88, ISBN 978-83-956907-5-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Burczaniuk P. (red), Prawne aspekty funkcjonowania służb specjalnych na przykładzie Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, wydawnictwo ABW, Warszawa 2021, ISBN 978-83-956907-5-4.
- Majewski J., [w:] Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz pod red. A. Zolla, t. 1, Zakamycze 2004, s. 1484–1489.
Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 11 sierpnia 2010. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.