Przestrzeń lokalnie jednostajnie wypukła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przestrzeń lokalnie jednostajnie wypukłaprzestrzeń Banacha o tej własności, że dla każdej dodaniej liczby i każdego takiego elementu przestrzeni o normie równej 1, istnieje taka liczba (zależna od i ), że jeżeli jest elementem przestrzeni o normie równej 1 oraz

to

Pojęcie przestrzeni lokalnie jednostajnie wypukłej uogólnia pojęcie przestrzeni jednostajnie wypukłej i zostało wprowadzone w roku 1955 przez A.R. Lovaglię[1] – udowodnił on, m.in., że -suma przestrzeni lokalnie jednostajnie wypukłych nadal jest przestrzenią lokalnie jednostajnie wypukłą.

Dowodzi się, że przestrzeń Banacha jest lokalnie jednostajnie wypukła wtedy i tylko wtedy, gdy każdy ciąg jej punktów o wyrazach mających normę równą 1 oraz dla którego istnieje granica

przy pewnym elemencie przestrzeni mającym normę 1, jest zbieżny do punktu

W literaturze używane bywa także pojęcie słabo lokalnie jednostajnie wypukłej przestrzeni Banacha, które definiuje się zastępując warunek zbieżności ciągu do powyżej słabą zbieżnością.

Własności i przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • W przestrzeni wszystkich funkcji ciągłych na odcinku jednostkowym z normą supremum (a więc, w szczególności, w każdej ośrodkowej przestrzeni Banacha; por. twierdzenie Banacha-Mazura), istnieje norma równoważna, która jest lokalnie jednostajnie wypukła[2].
  • W każdej przestrzeni Banacha typu WCG istnieje norma lokalnie jednostajnie wypukła[3].
  • Jeżeli druga przestrzeń sprzężona przestrzeni Banacha jest słabo lokalnie jednostajnie wypukła, to jest refleksywna.
  • Przestrzeń sprzężona przestrzeni Banacha, która jest słabo lokalnie jednostajnie wypukła ma również własność Radona-Nikodýma[4].
  • Szymon Draga udowodnił, że w każdej nieskończenie wymiarowej przestrzeni Banacha o tej własności, że przestrzeń sprzężona jest ośrodkowa można wprowadzić normę równoważną, która jest słabo lokalnie jednostajnie wypukła, ale nie lokalnie jednostajnie wypukła[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A.R. Lovaglia, Locally uniformly convex Banach spaces, „Trans. Amer. Math. Soc.78 (1955), s. 225–238.
  2. M.I. Kadec, Spaces isomorphic to a locally uniformly convex space, „Izv. Vyssh. Uchebn. Zaved. Mat.” 13 (1959), s. 51–57.
  3. S.L. Troyanski, On locally uniformly convex and differentiable norms in certain non-separable Banach spaces, „Studia Math.37, s. 173–180.
  4. J. Diestel, B. Faires, On vector measures, „Trans. Amer. Math. Soc.198 (1974), s. 253–271.
  5. Sz. Draga, On weakly locally uniformly rotund norms which are not locally uniformly rotund, „Colloq. Math.138 (2015), s. 241–246.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joe Diestel, Jerry J. Uhl: Vector Measures. Providence, Rhode Island: American Mathematical Society, 1977, s. 212.
  • Albert Pietsch: History of Banach Spaces and Linear Operators. Wyd. pierwsze. Boston: Birkhäuser, 2007, s. 240. ISBN 0-8176-4367-2.