Przestrzeń powietrzna niekontrolowana
Przestrzeń powietrzna niekontrolowana – przestrzeń powietrzna, w której kontrola ruchu lotniczego (ang. Air Traffic Control (ATC)) nie jest potrzebna lub nie może być prowadzona z przyczyn praktycznych. Zgodnie z klasami przestrzeni powietrznej ustanowionymi przez ICAO zarówno klasa F jak i G są klasami niekontrolowanymi[1]. Przeciwieństwem jest przestrzeń powietrzna kontrolowana.
ATC nie sprawuje kontroli nad niekontrolowaną przestrzenią powietrzną[2], jednak może udzielać podstawowych informacji statkom powietrznym poprzez kontakt radiowy[1], a także informować służby poszukiwawcze o zaginięciu samolotu w niekontrolowanej przestrzeni powietrznej, udzielać pilotom informacji o pogodzie, identyfikować statki powietrzne, informować o możliwości kolizji i w miarę możliwości udzielać instrukcji, jak jej uniknąć[3].
Loty w przestrzeni powietrznej niekontrolowanej są przeważnie prowadzone zgodnie z zasadami lotu z widocznością (VFR). Statki powietrzne prowadzone według wskazań przyrządów (IFR) nie powinny spodziewać się separacji od innych statków powietrznych, jednak w niektórych rejonach taka pomoc może być udzielana w miarę praktycznych możliwości[1]. Dopuszczone są zarówno loty VFR jak i IFR, i żadne z nich nie wymagają zezwolenia od ATC[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Airspace Structure. The ICAO Airspace Classification System. Civil Aviation Authority. [dostęp 2015-05-02]. (ang.).
- ↑ Pilot's Handbook of Aeronautical Knowledge. U.S. Department of Transportation, Federal Aviation Administration, 2008, s. 14-3. (ang.).
- ↑ Uncontrolled Airspace. International Virtual Aviation Organisation. [dostęp 2015-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 września 2015)]. (ang.).
- ↑ How airspace is managed. Air Service Australia. [dostęp 2015-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 maja 2015)]. (ang.).